Donkere en elektronische klanken vullen de concertzaal van PopEi als capcap… cap begint te spelen. De bedrukte sfeer van de muziek houdt het publiek stil als de new wave progrock band aan de haal gaat met een dromerige en soms explosieve set. Het zijn lange nummers met een duidelijke opbouw die de band laat horen. De bas blijkt het enige constante instrument te zijn. Korte stukjes zang worden afgewisseld met instrumentale stukken die meestal toewerken naar een harde climax. Door verschillende melodielagen over elkaar te leggen, wordt soms een muur van geluid opgetrokken en de zaal ingeslingerd. Het mist hier en daar nog wat aan variatie in de muzikale thema's, maar de band weet een knap staaltje new wave rock neer te zetten.
Ook de stageperformance laat hier en daar nog wat te wensen over; er mag wel wat meer energie getoond worden. Vooral bij de wat hardere stukken zou wat 'swing' niet misstaan.
Snoeck lanceert debuutalbum met onweerstaanbare charme
Ook supportacts capcap... cap en Mindpark maken indruk in PopEi
Het best bewaarde geheim van Eindhoven is Snoeck al lang niet meer. Al na één optreden in The Rambler stond de band op de zomereditie van Club 3voor12/Eindhoven in de Effenaar. Toen was alvast een voorproefje te horen van wat vanavond integraal wordt gepresenteerd: debuutalbum ‘For The Machines’. Snoeck presenteert het debuutalbum in PopEi samen met muzikale bondgenoten capcap... cap en Mindpark. Eerder speelde de band zelf nog als voorprogramma op de EP releaseparty van capcap... cap dat nu dus eenzelfde rol kan vervullen. Frontman van Mindpark, Ralph Timmermans, heeft het album van Snoeck geproduceerd en sluit met zijn band de avond af.
capcap... cap
Snoeck
De lichten worden gedimd als Snoeck verschijnt. Alle bandleden verschuilen zich dan nog achter hun instrumenten. Het intronummer heeft niet veel meer nodig dan alleen de prachtige stem van zangeres Mira de Graaf, wat gefluit en een zachte gitaar op de achtergrond. De sound van Snoeck kan omschreven worden als indie-pop met een jazzy randje. De band weet de ontwapenende stem van Mira goed te ondersteunen en de chemie tussen de bandleden is duidelijk zichtbaar. De speelse podiumpresentatie van de zangeres torent boven de rest van de band uit en niemand zal ontkennen dat alle ogen op haar gericht zijn.
Snoeck neemt het publiek mee naar een sprookjesbos vol prachtige geluiden en fijne gevoelens, maar ook het sprookjesbos kan soms grimmig worden. De band weet dan ook te verrassen met de wat heftigere nummers. Ze bespelen het publiek goed en weten hen ook (inter)actief te betrekken bij hun show. Bij het nummer 'The Storm' worden shakers en eggs uitgedeeld waar op commando van de zangeres flink mee geschud wordt. Veel doet dit niet voor de muziek, maar het is een leuk detail.
Snoeck zet een set neer van fijne popnummers met een 'fine touch'. De muziek doet denken aan de Nederlandse band Room Eleven, maar Snoeck durft meer het experiment aan te gaan door ook een wat donkere kant te laten zien. ‘Factory Song’, het laatste nummer van de set, laat die tempo- en stemmingswisselingen goed horen. Met een gitaarkist vol kersverse cd’s verdwijnt de band richting café waar aardig wat cd’s verkocht worden terwijl Mindpark zich opmaakt voor hun show, de eerste sinds enige tijd.
Mindpark
Het grootse optreden van Mindpark met theatergezelschap United-C op Club 3voor12/Eindhoven staat menig mens nog in het geheugen gegrift. Er heeft inmiddels wel verandering plaats gevonden in de bezetting: Mindpark heeft een andere bassist en toetsenist. De rockband sluit deze avond af met een stevige dosis alternatieve rock met veel vernuft. En zonder theater.
De stem van de leadzanger en de tweede stem van de gitarist smelten prachtig samen. De band speelt strak en levert een kwalitatief hoogstaande show, en dat terwijl er maar twee keer gerepeteerd is vooraf zoals de frontman laat weten. Helaas is het publiek in aantal afgenomen, maar degenen die nog aanwezig zijn, genieten van deze toch al mooie muziekavond met een mooi slotspektakel. Vol overgave geeft de band zich aan het publiek waarbij verschillende harmonieën interessante thema's ten gehore brengen. Helaas wil het perfectionisme van de band wel nog eens wat af doen aan de nummers. Als de drummer moeite heeft met het ritme van 'Destroyer', wordt alles stilgelegd en moet het weer helemaal opnieuw. Als het voor de tweede keer niet lukt, besluit de frontzanger het nummer maar te 'skippen'.
Gezien: capcap... cap, Snoeck en Mindpark, op 14 september 2012, in PopEi.