Zoals dat gaat in Altstadt wordt er om 22.00 uur eens rustig aan begonnen met de eerste band. Richie Dagger oogt vuig en dat is ook precies hoe de muziek van de band zich laat omschrijven. De drummer doet nog voor het eerste nummer zijn shirt uit, de zanger spuugt eens vanaf het podium naar de grond en dan zit de voorbereiding erop. Wat volgt is een set met snoeiharde gitaren, schurende zang en een tempo dat onmogelijk veel langer dan dit volgehouden kan worden. Wat doen ze dat dan goed; elkaars tempo volgen en in dezelfde pas lopen met uiterste precisie zonder om te kijken. Er is geen interactie onderling, noch met het publiek, maar eens te meer met hun instrumenten. Dubbele gitaar, bas en drums zorgen voor stevige punkrock met prima breaks waarbij wordt gevarieerd in het leggen van accenten op de bas of gitaarpartijen. Rek die breaks nog wat meer op, waag jullie eens aan wat langere solo’s. Dat kunnen jullie prima hebben.

Het momentum dat The Risque aantreedt, was groter voorgesteld. Nuchter en vooral erg Brabants wordt er begonnen aan het spelen van het nieuwe album. Het wordt er iedere keer ook nog maar even bij gezegd: ‘Ook deze staat op het album’. Het album ‘For The Kids’ dat alle bezoekers bij binnenkomst in de hand gedrukt krijgen. Het publiek dat in redelijk aantal is gekomen, werkt ook niet echt mee om een momentje te creëren. Drie jaar was het wachten op een nieuw album en als het er dan is, wordt er soms wat onverschillig naar geluisterd. Dat is jammer, want net als bij Richie Dagger heeft ook The Risque veel nummers die juist die extra aandacht nodig hebben om het vernuft en de meerwaarde te ontdekken. Nog meer dan op het eerste album, vanavond afgedaan als demo-album, heeft The Risque een redelijk ‘veel van hetzelfde’ gehalte. Vooral de zanglijn, hoe aanstekelijk dan ook, keert nogal vaak in eenzelfde vorm terug.

Het zijn de bruggetjes in de nummers en de gitaarstukken die zorgen voor variatie en het is voornamelijk de drummer die ervoor zorgt dat de energie er vanaf spat. Bij ‘You’ve Been Cut’, als demo uitgegroeid tot volwassen track en meeverhuisd naar het nieuwe album, slaat hij zonder enige weerga. In de powerrock van The Risque zijn, net als bij het voorprogramma, een paar fraaie breaks en scherpe hooks ingebouwd, zoals bij ‘Mirror To Medusa’ en ‘Homesick Kamikaze’. Het album telt sterke uitschieters die een nog steeds jeugdig The Risque laten zien. Voor vanavond is er geen klagen met twee bands én een CD voor slechts €5, maar het laat niet onverlet dat het wat vreemd is dat ze ons hier zo lang op hebben laten wachten. Het is namelijk nog steeds precies hetzelfde geluid zoals we dat al langer kennen. Niets nieuws dus ‘For The Kids’, maar wel degelijk de moeite waard.

Gezien: The Risque en Richie Dagger, op 16 maart 2012, in café Altstadt.