Recensie Het Droste Effect - Het Droste Effect (EP)

Diversiteit overheerst op analoog opgenomen cassette

Tekst: Jerome Crutsen ,

Het Droste Effect is een band uit Eindhoven bestaande uit drie leden die allen al in andere bands hebben gespeeld variërend van techno tot stoner jazz. Nu hebben ze zich samengepakt om muziekstijlen als psychedelica, stoner rock en garage te combineren tot wat ze zelf ‘spaced out fuzzrock’ noemen. De debuut EP is al maanden uit, maar verdient het nog steeds om gehoord te worden. Er is inmiddels een tweede EP aangekondigd, maar doordat die wel even op zich laat wachten, hebben wij nog alle tijd voor een review van de eerste EP.

De EP is op twee manieren te verkrijgen: als download via Bandcamp en op cassette. Alle nummers zijn via 8-track recorders analoog opgenomen in de studio van frontman Hermann Blaupunkt: Studio Casa Cassette. Er zijn aanvullingen van speciale gasten op moog, vibrafoon, saxofoon en monotron waardoor een zeer diverse tape is ontstaan met invloeden die uiteen lopen van Kyuss, Queens Of The Stone Age tot The Stooges, Six Organs Of Admittance en Hermann & Thom. Voor een eigenhandig, analoog opgenomen plaatje klinkt het geheel erg goed. Wellicht soms net iets te dof.

Voeg Fu Manchu en Karma To Burn samen en de uitkomst is ‘Balsem voor de oren’. Dit is een rechttoe rechtaan stoner rock nummer waarbij de fuzz centraal staat. Groovy uit de hoek komen is het doel van deze song en dat is aardig gelukt.
‘Sweet Dreams Bandito’ daarentegen is heel andere koek; een zeven en half minuten durend nummer waarin juist de akoestische gitaar op de voornaamste plaats staat. Beginnend met het geluid van een golvende zee worden na ongeveer een minuut de gitaren ingezet. Het geheel klinkt als een jam die op een ‘Desert Sessions’ album zou passen. De muziek brengt een dromerige stemming teweeg waarbij gedachten aan blauwe oceanen met een laaghangende zon eroverheen naar boven komen. Vervolgens komt er nog een stukje post-rock om de hoek kijken in de vorm van een tokkelende gitaar die constant aanhoudt. Aan het eind ebt alles weg en komt de golvende zee weer tevoorschijn.
Dan volgt er een intermezzo van een dikke minuut, ‘Helluva Dirty K9’ geheten. Geblaf van honden, stampende drums, een snerpende gitaar en sirenes zijn te horen. Hier is de invloed van The Stooges duidelijk aanwezig.
Het laatste nummer, ‘Lollita Can Dance’, zou vanwege zijn gitaarriff zo op het titelloze album van Queens Of The Stone Age kunnen staan tussen songs als ‘Avon’ en ‘If Only’. Doordat het lang uitgerekt wordt tot een dikke acht minuten, krijgt het ook een Colour Haze inslag. Halverwege het nummer is er alleen de sax, enkele bijna angstaanjagende geluiden spelend en leidend tot een mooi moment om weer even weg te dromen. Heerlijk.

De debuut EP van Het Droste Effect groeit per luisterbeurt. Het duurt wellicht even voordat het kwartje is gevallen, maar dat geduld is het waard.

‘Het Droste Effect’ is te downloaden via Bandcamp. De (handgenummerde) cassette is inmiddels uitverkocht.