Het voorprogramma wordt verzorgd door Hijos de Mayo. Aanvangstijd is volgens de website van de Altstadt 20.30 uur, maar pas een uur later speelt Hijos de Mayo haar eerste nummer. Het klinkt veelbelovend. De band maakt gebruik van samples en bouwt langzaam op naar een climax. Al gauw blijkt echter dat alle nummers grotendeels hetzelfde zijn. De downtempo stukken duren ook wat te lang om te boeien. Het publiek wordt er niet warm van en staat vooral met elkaar te kletsen. Het geluid dat veel zachter staat dan gebruikelijk en bijna aandoet als achtergrond muziek nodigt daar dan ook wel enigszins toe uit. Applaus is er bijna niet voor Hijos de Mayo, zelfs niet na het laatste nummer. Dat was na het optreden op Club 3voor12/Eindhoven – nog maar een paar weken geleden – wel anders.
Energie blijft beperkt tot het podium bij Komatsu EP release party
Goede show, weinig respons
Komatsu werd ongeveer twee jaar geleden gevormd door oud-bandleden van SQY, The Goods en Repomen. Veel optredens in Nederland en België volgden en werden positief ontvangen. In een volle Altstadt lanceerde de Eindhovense rockband een naar zichzelf vernoemde debuut EP die in december al kon rekenen op een positieve recensie van ons.
Hijos de Mayo
Komatsu
Het duurt nog een half uur voordat Komatsu het podium betreedt nadat Hijos de Mayo een klein uur heeft gespeeld. Met Komatsu op het podium vult de Altstadt zich met keiharde gitaar- en drumgeluiden. Keihard, maar ook heel verzorgd. De bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld en leggen veel energie in hun eerste nummer ‘The Mountain’. Een stevig nummer met als vocale bijdrage een sample van Muhammad Ali die een gedicht voordraagt.
In de nummers daarna laat zanger Erik van Schenk Brill, die verrassend genoeg het uiterlijk heeft van een VWO-6 scholier, horen dat hij kan grunten. Bij het nummer ‘Komatsu’ krijgt hij bijval van de overige bandleden. De zanger wisselt zang en grunts af tijdens de rest van het optreden. Later gebruikt Komatsu nog een tekstsample, deze keer uit de filmklassieker 'Fear And Loathing In Las Vegas'. “Too weird to live, too rare to die”, klinkt het door de Altstadt.
De nummers van de EP, en ook de previews van nieuwe nummers, klinken allemaal even strak en even hard, maar verschillen genoeg van elkaar om niet te vervelen. De band varieert van stevige stoner rock tot hard rock. Het publiek laat zich wel een beetje horen, maar het is nog steeds heel slapjes in vergelijking met de energie van de band op het podium. De sfeer is wel goed, maar vooral gezellig goed. Niet direct wat je verwacht bij een band als Komatsu, zeker niet als je hun agressieve promotiefilmpje ziet.
De werkelijke presentatie van de EP gebeurt tussen de nummers door met twee zinnen: “De EP is vanaf vandaag officieel te koop, hij ligt achterin” en iets later “Achterin liggen mooie spulletjes”. Aan het eind van het optreden bedankt Komatsu het publiek voor het komen. De band gaat van het podium af, maar komt terug om, aldus de zanger, nog “anderhalf nummer” te spelen.
Misschien kwam het door de benauwde warmte in de Altstadt, misschien waren de toeschouwers alleen uit beleefdheid naar het optreden gekomen, of misschien kwam het door het wat matte optreden van Hijos de Mayo van tevoren. Feit is dat Komatsu ondanks een goed optreden weinig beweging bij het publiek veroorzaakte. En dat is jammer.
Gezien: Komatsu en Hijos de Mayo, op 10 februari 2012 in de Altstadt.