Greenland Whalefishers: Folkpunk met 100% partygarantie

Noren stellen hun midlifecrisis nog even uit

Tekst: Thijs Portz / Fotografie: Patric Muris ,

Whoowhoowhoowhoo… Poser alarm, bel de punkpolitie! De Greenland Whalefishers zijn de veertig al ruim gepasseerd maar behalen de volgende score: Rancid shirt: 2 stuks, Ramones hemd: 1 stuk, roodgeruite broek: 2 stuks, beanie: 1 stuk, zonnebril: 2 stuks, lange ijzeren broekkettingen: 3 stuks. Bepaald niet misselijk, daar kan zelfs The Offspring nog een puntje aan zuigen. Het zal dus wel punk worden, maar dan met viool en tinwhistle. Punkfolk dus, in de lijn van The Pogues en The Dropkick Murphys.

Gezien
Greenland Whalefishers, tijdens Folkwoods 2012.

Muziek
Je bent met een paar blokes naar een voetbalwedstrijd gegaan, je team heeft gewonnen, je gaat in een staat van euforie naar de dichtstbijzijnde Ierse Pub, bestelt een meter Guinness, en nog een, versiert een gewillige en wulpse dame, danst te wild, botst tegen een zatte Engelsman aan waarmee je bijna een grandioze pubfight ontketent, ontkomt ternauwernood omdat dezelfde wulpse dame je mee naar buiten sleurt, belandt met haar in bed, wordt de volgende ochtend wakker en weet niks meer. Behalve dat de band in de pub geweldig was en dat je er een CD van wil. En dat die vrouw zo snel mogelijk weg moet. Die band, dat was Greenland Whalefishers.

Plus
Folkpunk volgens beproefd recept. Hoog tempo, opzwepende vioolpartijen, een dronken zanger (of doet hij alsof?). Driewerf feest. Slechts tweemaal gaat het tempo iets omlaag voor een gevoelig nummer. Voor de rest is het dansen geblazen. De oude punkers halen alles uit de kast, kennen de poses, gebruiken getweeën één microfoon en spelen bovenal geroutineerd en loeistrak. De stem van zanger Arvid Grov lijkt sprekend op die van Shane MacGowan van The Pogues. Die band wordt als passend eerbetoon dan ook tweemaal gecoverd.

Min
Zoals goede feestmuziek betaamt, ontbreekt elke vorm van variatie of nuance. Vraag is of dat dan een minpunt is. De wannabe-punkuitstraling van de band is wel punt van discussie. Tinwhistle speelster lijkt recht uit een SM sessie weggelopen en zanger Grov kan zonder probleem invallen voor Tim Armstrong (zanger van Rancid), als die weer eens dronken op de WC ligt.

Conclusie
Na Russkaja op de vrijdag, is dit de tweede geslaagde afsluiter op het buitenpodium. De Noren knallen er in hoog tempo een aantal feestnummers van de buitencategorie doorheen, met de versterkers op 11. Niet de meest originele band, je hebt het allemaal al eens gehoord. Wel een goede. Volgend jaar Lowlands voor de Noorse vissers?

Cijfer
7,5