Wanneer voorprogramma ‘The Crackling’ zijn eerste nummer inzet, is de opkomst matig; een kleine 150 bezoekers verkiezen de Effenaar boven het Muziekgebouw. The Crackling is een band die vernoemd is naar het eerste nummer dat zanger Kenton Loewen schreef voordat deze naam had. Loewen heeft een wat rauwe, harde stem. De sound is diep en behoorlijk zwaar, en daardoor soms wat moeilijk te verstaan.
Na twee nummers verwelkomt de band een gastmuzikant op het podium om een nummer mee te drummen. Dan Mangan neemt plaats achter de drums en doet dat bepaald niet slecht. Tot op dat moment was het niet duidelijk dat in de band van Mangan, Loewen de drummer is, en verder de muzikanten hetzelfde zijn. The Crackling oogt als niet meer dan een uit de hand gelopen hobbyproject. Het oogt allemaal een beetje te relaxed, kalm en bijna nonchalant. Leuk moment is nog wanneer Loewen een ‘party hat’ opzet die hij krijgt vanuit een jarige in het publiek. Hiermee heeft hij de harten van de bezoekers toch nog enigszins voor zich gewonnen.
Dan Mangan tovert glimlach op gezicht in Effenaar
Voorprogramma The Crackling raakt net niet de juiste snaar
Op de zaterdag van het lange paasweekend is er op muzikaal gebied genoeg te doen in Eindhoven. In het Muziekgebouw staat één van de grootste en meest vernieuwende singer-songwriters van de laatste jaren op het podium, de Effenaar heeft in haar kleine zaal vanavond ruimte gemaakt voor Dan Mangan. Deze Canadese singer-songwriter brak in 2011 definitief door met zijn nieuwste album ‘Oh Fortune’ en is op het moment bezig met zijn Europese tour.
The Crackling
Dan Mangan
Een klein half uur later is het de beurt aan Mangan zelf. Hij oogt wat nerveus. Er lijkt wat gezonde spanning op te zitten. Die spanning verdwijnt echter al snel nadat hij zijn gitaar heeft omgehangen en er even alles uit ramt wat in zijn lijf zit. Hetzelfde doen ook de drummer, leadgitarist, bassist en trompettist waardoor een soort georganiseerde chaos ontstaat, nog voordat het eerste nummer wordt ingezet. Bij gebrek aan strijkers wordt op gitaar het prachtige deuntje van ‘About As Helpful As You Can Be Without Being Any Help At All’ gespeeld. De toon is gezet.
Dan Mangan heeft het publiek meteen op zijn hand. Door zijn sympathieke oogopslag en oprechte liefde voor het spelen van zijn nummers neemt hij de zaal mee op een heerlijke reis door zijn twee albums. Er zit een goede balans tussen de nummers van ‘Oh Fortune’ uit 2011 en ‘Nice, Nice Very Nice’ van een jaar eerder. Live klinken de nummers net zo goed als op het album. De strijkers worden door het fantastische gitaarspel van Gordon Grdina niet eens gemist, en trompettist JP Carter klinkt door het toevoegen van verschillende effecten als een gehele blazers sectie.
Ook solo weet Mangan zijn liedjes over te brengen. ‘Basket’ speelt hij voor zijn overleden grootvader. Een prachtig verstild liedje over genieten van het leven en de goede dingen van het leven koesteren. Wanneer de band terugkeert en in rap tempo ‘Starts With Them And Ends With Us’ afwerkt lijken de muzikanten door de pauze nieuwe energie te hebben gekregen. De band is geconcentreerd, maar geniet wel met volle teugen van het spelen. Zeker wanneer ‘Robots’ een dijk van een meezinger blijkt in Eindhoven, verschijnt er bij iedereen in de zaal een grote glimlach op het gezicht. Ook al wordt na ‘Jeopardy’ de set vroegtijdig beëindigd vanwege het feestje dat nadien plaatsvindt, die glimlach lijkt ook de rest van het paasweekend wel te overleven.
Gezien: Dan Mangan & The Crackling, op 7 april 2012, in de Effenaar.