Rats On Rafts zijn vooral heel erg leuk

Band zet Brit voor Popronde

Tekst: Patric Muris / Fotografie: Paul Verhagen ,

Ze waren onlangs al in Eindhoven op het openingsfeestje van het Ketelhuis: de eigenzinnige Rotterdammers van Rats On Rafts. Vanavond mogen ze het 3VOOR12 Hollandse Nieuwe podium in de Effenaar openen. Hollandse Nieuwe staat voor talent van eigen bodem en ook al klinken ze heel erg Brits, ze komen toch echt allemaal uit Nederland.

Band zet Brit voor Popronde

Met de verkiezing van 'Hollandse Nieuwe van de maand' in oktober, een plek op het 3VOOR12 podium op Le Guess Who en een gepland optreden op London Calling een dag na het laatste Popronde optreden, wordt met torenhoge verwachtingen afgereisd naar de Effenaar. Het woord hype wordt vaak wat snel gebruikt, maar op Nederlandse Britpop/Postpunk/New Wave formatie Rats On Rafts lijkt hij terecht van toepassing.

Lekker nonchalant voor de dag komend springt de band het podium op. De frontman draagt zijn haar plat en heeft een pony die het gehele optreden voor zijn ogen hangt. Ook de rest van de band ziet niet veel, want die staart de hele tijd naar de grond. Al shoegazing speelt de band met weinig vrolijkheid en met veel ernst. De teksten laten inzien dat ze zichzelf -noch het publiek- echter niet al te serieus nemen. Ze houden het graag luchtig. Niet alleen in single - en ware hit in potentie - ‘Lalalala’, maar ook in ‘God Is Dead’. De Britpop van Rats On Rafts vindt zijn differentiatie in Manchester. Zelfs de uitspraak van de zanger is Brits en dat klinkt prima. Eindelijk eens een Nederlandse band die erin slaagt te voorkomen dat het typisch Nederlands-Engelse accent overheerst en afbreuk doet aan goede songs.

Goede songs komen er genoeg voorbij. Meerdere keren met een uitgestrekt instrumentaal intermezzo of langdurige extensie. Een vergelijking maken met The Libertines is onvermijdelijk. Ook met The Clash zijn er veel overeenkomsten. De nadruk op de baslijnen en eenvoudige herhalende melodieën, gespeeld door de leadgitarist, doen hier en daar weer denken aan The Drums: aanstekelijk, dansbaar, maar ook cynisch. 

De zang is grotendeels onverstaanbaar, maar dan ook werkelijk woord voor woord onverstaanbaar. Zelfs bij Lalalala ben je in staat om te twijfelen. Zoals de titel wellicht al doet vermoeden, gaat het bij Rats On Rafts niet om de teksten. Het is de muzikaliteit en de goed uitgevoerde referenties aan geliefde overzeese gitarenbands die deze Hollandse Nieuwe tot een van de leukste formaties van Nederland maakt.

Gezien: Rats On Rafts, tijdens Popronde in Effenaar, op 11 november 2011.