Hard rock met een onmiskenbaar jaren 80 gevoel. Zo kan de muziek van Sons of Seasons het beste omschreven worden. Bij de intro wordt het publiek getrakteerd op een dame gehuld in wat nog het meest op een bruidsjurk lijkt. Een paar bevallige ballet-achtige bewegingen verder verlaat ze wat verloren het podium om plaats te maken voor zanger Henning Basse en zijn gevolg. De band kan genieten van een aardige respons uit het publiek waardoor Sons of Seasons een gezellige sfeer weet te creëren. Basse prijst het nieuwe album ‘Magnisphericon’ als een ultiem stukje meesterwerk waarbij de serieuze ondertoon bij deze als grap bedoelde opmerking duidelijk aanwezig is. Het mag de pret niet drukken. Pret die alleen maar groter wordt bij de bezoekers als Epica zangeres Simone Simons een duet komt zingen. De reacties vanuit het publiek bij haar opkomst laten duidelijk merken dat er hier een grote schare Epica fans aanwezig is, wat natuurlijk niet geheel onverwacht genoemd mag worden.

Ondanks dat Henning Basse de link is tussen Sons of Seasons en MaYaN, blijft die laatst genoemde natuurlijk dè reden waarom het publiek gekomen is. Dat is merkbaar door het onmiskenbare veroveren van de beste plaatsen vooraan het podium door het publiek. Erg druk is het echter niet waardoor er voldoende ruimte over blijft. Later tijdens het optreden wordt ook nog duidelijk dat het grootste gedeelte van buiten Eindhoven afkomstig is, tot groot plezier van frontman Mark Jansen die hierin een schare echte volgelingen ziet.
Het debuut album ‘Quarterpast’ is een metal opera dat zowel theatraal, virtuoos als complex genoemd mag worden. Er wordt een groot blik gastartiesten opengetrokken waaronder Floor Jansen en Simone Simons die al bij het voorprogramma haar opwachting maakte. Maar ook de Italiaanse operavondst Laura Macrì maakt deel uit van het team. De hoofdrol is als een gedeelde eerste plaats weggelegd voor Mark Jansen en Henning Basse (jawel, die van Sons of Seasons). De combinatie geeft een mooi contrast tussen de klassieke zang van Basse en de grunts van Jansen. Gaandeweg het optreden lijkt Basse een meer prominente rol als zanger te krijgen wat het brute karakter van de muziek wat teniet doet. Er komt nog een derde stem naar voren in de vorm van Simone Simons. In de duetten met Jansen brengt ze stiekem een onmiskenbaar Epica gevoel met zich mee. Gelukkig blijft ze voornamelijk op de achtergrond waar ze samen met Laura Macrì de backing vocals voor haar rekening neemt. Als het interlude ‘Essenza De Te’ aan de beurt is mag Macrì even op de voorgrond treden en zijn alle spots op haar gericht. Dit breekbare moment is helaas in een oogwenk voorbij en had best langer mogen duren. Meer Macrì en minder Simons.
Het technische en vooral complexe aspect van ‘Quarterpast’ komt live uitstekend uit de verf en wordt met ogenschijnlijk gemak gebracht. Het is een bombastisch geheel dat overweldigend is en vlekkeloos verloopt. Het album wordt integraal gespeeld en aangevuld met het nummer ‘Incentive’ dat ooit als bonustrack van Epica verscheen. Zoals Mark Jansen zegt; het is niet echt een Epica nummer maar wel een echte MaYaN song. Daarmee wordt de link met het verleden intact gehouden en staat het ondanks alles de eigen identiteit van MaYaN een beetje in de weg. De fans zal het niet deren, die genieten van elke seconde.

Setlist:
Intro
Symphony of Aggression
Mainstay of Society
Quarterpast
Course of Life
The Savage Massacre
Essenza De Te
Bite the Bullet
Drown the Demon
Celebrate Aphrodite
War on Terror
Incentive

MaYaN + Sons of Season
Gezien:  Effenaar, Kleine Zaal
Donderdag 26 mei 2011