De zaal is nog niet voor de helft gevuld als Black Bottle Riot het podium betreedt. Sommige Peter Pan-fans nemen dit deel van het voorprogramma blijkbaar voor lief. Als zij hadden geweten wat voor een gruwelijk vette en strakke rock 'n roll-band Black Bottle Riot is, had men het thuis iets minder rustig aan gedaan. De Nijmeegse band werd eerder beschreven als een mix van Lynyrd Skynyrd en The Ramones. Een iets actuelere band waar de sound van Black Bottle Riot aan doet denken is Danko Jones. Zij gooien er echter een iets dikkere southern rock saus over heen. De band stond eerder al op grotere festivals als Rockin' Park en de Zwarte Cross en laat in iets meer dan een half uur horen waarom. Een strakke ritmesectie, scheurende gitaren en een rauwe zangstem, alle ingrediënten voor een goede rockshow zitten in dit optreden. "Gotta stay hungry for rock 'n roll", zingt zanger en gitarist Mike Sedee tijdens het laatste nummer van de show. De honger naar meer van deze band is dan zeker nog niet gestild. Laat dat debuutalbum en de bijbehorende tour maar komen.

The Dirty Denims afficheren zichzelf graag als exponent van Eindhoven Rockcity. Dit blijkt ook uit de spiegelzonnebril die zangeres Mirjam bij het openingsnummer draagt. Zo'n zonnebril was halverwege het vorige decennium helemaal hip in die scene, maar er is meer nodig voor een goede bandpresentatie. The Dirty Denims moeten opletten dat ze niet te veel een band gaan acteren. Dat gaat ten koste van de echtheid en de interactie met het publiek. De band lijkt tijdens het optreden met hun eigen feestje bezig te zijn. Bij het openingsnummer is zangeres Mirjam nog niet zo goed bij stem. Er klinkt menig valse noot in het nummer door. Vals is het verderop in de show niet meer. Wel rijst de vraag of de schelle stem van de zangeres wel bij de muziek past, maar dit is een kwestie van smaak. Enthousiasme kan de band niet worden ontzegd en Mirjam doet ook heel erg, en misschien wel te veel, haar best om contact met het publiek te maken. De vonk slaat vanavond echter niet meer over. De band lijkt dit echter niet helemaal door te hebben en vraagt het publiek tijdens het laatste nummer om het woordje 'famous' mee te zingen. Er komt, pijnlijk genoeg, bijna geen reactie. "I wanna be famous!", zingt Mirjam dan maar zelf. Om de faam van de band verder te laten reiken dan Brabant en Limburg zal er nog wel een en ander moeten gebeuren.

Hier hoeft hoofdact Peter Pan Speedrock zich geen zorgen meer om te maken. Hun faam hebben zij al in menig land in de wereld waargemaakt en dat doen zij vanavond ook in Venlo. De band blijkt de dag ervoor het vrijgezellenfeest van bassist Bart Geevers te hebben gevierd, maar dat feest wordt vandaag doodleuk verlengd. Het volume wordt opgeschroefd en de speedrock wordt snoeihard en strak de zaal ingeslingerd. Binnen de kortste keren ontstaat er een moshpit en veel van de nummers worden meegeschreeuwd. De set is, naast een aantal nummers van hun laatste langspeler 'We Want Blood', gevuld met veel klassiekers als 'Ressurection', 'Gotta Get Some' en 'Go Satan Go'. Dikke Dennis laat tijdens het omgebouwde Motörhead-nummer 'Schoppen Aas' en de toegift nogmaals zien dat hij een microfoon in zijn mond kan stoppen en het feest is compleet. Met het uitnodigen van diehard-fans op het podium bereikt het optreden zijn einde en is nog maar eens bewezen dat Peter Pan Speedrock live nooit teleurstelt.