De programmering van Die Like Disco bestaat voornamelijk uit rock en garage. Voor vanavond zijn de twee jongste garagebands uit Eindhoven geboekt: Mozes and the Firstborn en Stereo Monster Men. Afsluiter is het uit Detroit afkomstige Tyvek, dat bezig is met een kleine clubtour door Nederland. Het komt allemaal niet zo nauw bij Die Like Disco. Die ongedwongen sfeer geeft het feestje in Area51 een fijne lading. Sta er dan echter niet van te kijken als de laatste band pas om 02.30 uur begint met spelen. Zoals dat vanavond het geval is.
Mozes and the Firstborn
Het aantal optredens van deze band is voor aanvang nog op één hand te tellen. Mozes And The Firstborn moet zijn eerste levensjaar nog vieren en ook de EP 'I Got Skills' is nog maar net een maand oud. Het zijn statistieken die helemaal niets meer zeggen op het moment dat de vier jongens Die Like Disco aftrappen met het energieke ‘Purple Glue’. Frontman Melle brengt de dynamiek van het nummer goed over op het publiek dat steeds meer adrenaline voelt opkomen. Als ‘Save Yourselves’, door de band met een knipoog aangekondigd als 'hun hit', wordt gespeeld komt alles eruit: bij de band zelf, maar ook bij de nu al opgebouwde fanbase vooraan. Mozes and the Firstborn werden terecht al eens omschreven als een band waar je bij wil horen. Dat geldt ook voor het publiek dat twee weken eerder in het Klokgebouw even duidelijk aanwezig was. Natuurlijk komt bijna de gehele EP voorbij, maar er worden ook nieuwe nummers gespeeld. De nieuwe, wat rustigere, nummers halen het tempo een beetje uit de set, maar de Doors cover en - nog meer - titeltrack 'I Got Skills' laten de band wederom pieken. En daarmee het publiek dat vooral vooraan danst, springt, duwt en meezingt. Het speelplezier van Mozes and the Firstborn is geweldig om naar te kijken. Evenals de luchtigheid waarmee alles wordt gedaan. Neem nou de bassist die het gehele optreden zijn bas ondersteboven heeft hangen. Of de oerkreten die de bandleden er uitslaan als ze voelen dat het wederom erg goed gaat. Het past erbij. Sterker nog: het hoort erbij. Denk dan ook niet dat het allemaal improvisatie is, daarvoor worden de stappen van de band veel te bewust gezet. Dit is officieel de nieuwe revelatie uit Eindhoven (PM).
Stereo Monster Men
Het hobbyproject van Joshua en Woody (van Woody & Paul) kwam dit jaar ineens vanuit het niets tot stand. Met een EP getiteld ‘Suck My Balls And Die’ mag je je afvragen of er een serieuze ondertoon te bespeuren valt. De EP zelf bevat echter ijzersterke songs die je toch laten peinzen over de precieze gedachte van dit tweetal. De soundcheck in de vorm van ‘White Pigeon of Love’ klinkt veelbelovend en wanneer drummer Joshua de sambaballen tevoorschijn haalt, lijkt het helemaal een feest te worden. Helaas is dit enthousiasme van korte duur. Wat er precies aan de hand is blijft onduidelijk, maar de show van vanavond is een rommeltje. Beide heren klooien maar wat aan en lijken zelf ook niet tevreden over het resultaat. Woody kucht, zucht en lacht over zijn eigen spel. Daarnaast verbaast hij zich over het feit dat men nog klapt. Het versterkt het gevoel van de ongeïnspireerde set. En dat is ontzettend zonde, aangezien het gerommel hier en daar verrassend goed uitpakt. Enkele nummers ontpoppen zich tot een ware improvisatieslag die rockt en groovet. Aan de muzikale kwaliteiten van dit tweetal ligt het niet dat dit optreden totaal geen indruk maakt. Het is de performance van de mannen die ze de das omdoet. Wellicht is een herkansing in de vorm van Koninginnenacht in de Effenaar een heel goed idee om deze band in een ander licht te gaan bekijken (SR).
Tyvek
Terwijl verschillende bezoekers al huiswaarts keren, wacht de overgebleven en veelal benevelde bezoeker geduldig op de hoofdact van de avond: Tyvek. De garagepunk act uit Detroit stapt wat onwennig het podium op. Er volgt geen soundcheck, geen introductie. De wat slungelige, bebrilde zanger/gitarist van de band ziet eruit alsof hij hier is beland om zijn kinderen op te halen. Na de eerste tonen is dat beeld direct verdwenen. Gruizige, rommelige garagepunk is wat de man predikt. Garage met een punk attitude waarbij de bandleden hun nummers zo snel spelen dat het lijkt alsof ze zichzelf bijna voorbijlopen. De vijf bandleden weten er wel raad mee en de trashy klanken slaan goed aan bij het publiek. Het ene na het andere nummer van amper twee minuten volgt elkaar op zonder enige logica. Door het snelle tempo en het rommelige geheel blijven weinig songs daadwerkelijk hangen. Jammer, want dan had deze band minder aangevoeld als een niemendalletje. Na een piepende, krakende en rumoerige set van een half uur is het gedaan. Wanneer de eerste plaat van de dienstdoende dj wordt gestart, is men de hele liveshow van zojuist alweer vergeten. Dat wil niet zeggen dat Tyvek een slechte band is. Integendeel. Wat ze doen, en dat is snelle, trashy garagepunk maken, doen ze heel goed (SR).
Stereo Monster Men
Het hobbyproject van Joshua en Woody (van Woody & Paul) kwam dit jaar ineens vanuit het niets tot stand. Met een EP getiteld ‘Suck My Balls And Die’ mag je je afvragen of er een serieuze ondertoon te bespeuren valt. De EP zelf bevat echter ijzersterke songs die je toch laten peinzen over de precieze gedachte van dit tweetal. De soundcheck in de vorm van ‘White Pigeon of Love’ klinkt veelbelovend en wanneer drummer Joshua de sambaballen tevoorschijn haalt, lijkt het helemaal een feest te worden. Helaas is dit enthousiasme van korte duur. Wat er precies aan de hand is blijft onduidelijk, maar de show van vanavond is een rommeltje. Beide heren klooien maar wat aan en lijken zelf ook niet tevreden over het resultaat. Woody kucht, zucht en lacht over zijn eigen spel. Daarnaast verbaast hij zich over het feit dat men nog klapt. Het versterkt het gevoel van de ongeïnspireerde set. En dat is ontzettend zonde, aangezien het gerommel hier en daar verrassend goed uitpakt. Enkele nummers ontpoppen zich tot een ware improvisatieslag die rockt en groovet. Aan de muzikale kwaliteiten van dit tweetal ligt het niet dat dit optreden totaal geen indruk maakt. Het is de performance van de mannen die ze de das omdoet. Wellicht is een herkansing in de vorm van Koninginnenacht in de Effenaar een heel goed idee om deze band in een ander licht te gaan bekijken (SR).
Tyvek
Terwijl verschillende bezoekers al huiswaarts keren, wacht de overgebleven en veelal benevelde bezoeker geduldig op de hoofdact van de avond: Tyvek. De garagepunk act uit Detroit stapt wat onwennig het podium op. Er volgt geen soundcheck, geen introductie. De wat slungelige, bebrilde zanger/gitarist van de band ziet eruit alsof hij hier is beland om zijn kinderen op te halen. Na de eerste tonen is dat beeld direct verdwenen. Gruizige, rommelige garagepunk is wat de man predikt. Garage met een punk attitude waarbij de bandleden hun nummers zo snel spelen dat het lijkt alsof ze zichzelf bijna voorbijlopen. De vijf bandleden weten er wel raad mee en de trashy klanken slaan goed aan bij het publiek. Het ene na het andere nummer van amper twee minuten volgt elkaar op zonder enige logica. Door het snelle tempo en het rommelige geheel blijven weinig songs daadwerkelijk hangen. Jammer, want dan had deze band minder aangevoeld als een niemendalletje. Na een piepende, krakende en rumoerige set van een half uur is het gedaan. Wanneer de eerste plaat van de dienstdoende dj wordt gestart, is men de hele liveshow van zojuist alweer vergeten. Dat wil niet zeggen dat Tyvek een slechte band is. Integendeel. Wat ze doen, en dat is snelle, trashy garagepunk maken, doen ze heel goed (SR).
Gezien: Mozes and the Firstborn, Stereo Monster Men en Tyvek, op 19 maart 2011 tijdens Die Like Disco!!!, in Area51.