En dat doen ze niet alleen, want ze hebben een lekker aantal bands meegenomen. Vier om precies te zijn. Eerste band van de avond die het binnendruppelende publiek mag begroeten, is het Roermondse kwartet Liftid. Een groep waarvoor een jongensdroom lijkt uit te komen, want vol enthousiasme en energie werken ze zich door hun set heen. Het publiek is nog wat kalmpjes, maar laat merken dat ze de muziek zeker wel waarderen. Diverse hoofden knikken op en neer en de band krijgt na ieder nummer een warm applaus. Ook het gebruikelijke ‘Slayer!’-geroep mag niet ontbreken. Opmerkelijk is overigens ook dat het achterste gedeelte van de zaal is afgesloten door een doek, wat er op duidt dat er geen hoge opkomst verwacht wordt. Dat maakt het echter niet minder gezellig en houdt de zaal lekker knus.
Tweede band van de avond is Cadavares, een Hongaarse metalband die het podium al eens eerder gedeeld heeft met grote namen als Slipknot en Alice in Chains. Een energieke band die zich voortstuwt op overheersend pompende baslijnen en zodoende doet denken aan een kruisbestuiving van Korn en Sepultura. De band doet goed zijn best om het publiek op te zwepen, waardoor zodoende ook de eerste voorzichtige moshpitjes ontstaan.
Derde band van de avond zou MINDEAD zijn, maar om onbekende redenen worden we voorgesteld aan de Griekse band Total Riot. Een band die vanavond het geluk niet aan zijn kant heeft en die met diverse technische problemen kampt, waardoor ze hun set vroegtijdig beëindigen. Deze problemen lijkt hun podiumpresentatie ook niet ten goede te komen, want die is vrij chaotisch. Zo lijkt de geluidsman verrast te worden door het feit dat de percussionist ook meeschreeuwt en zit er geen lijn in de moves van de band. Ieder beweegt op zijn eigen ritme, wat voor een slordig geheel zorgt. De zanger neemt een houding aan zoals we die kennen van ene Max Cavalera en ook muzikaal gaat het van de hak op de tak. Als geheel onnavolgbaar, waardoor het publiek er ook wat verdwaasd naar blijft kijken. Pas tegen het einde van hun ingekorte set valt het enigszins op zijn plaats en gaat het publiek meer los. Jammer, want gevoelsmatig heeft deze band meer in zijn mars.
Vierde band van de avond is het uit Gibraltar-afkomstige Breed77, waarvan gezegd mag worden dat deze perfect is als voorprogramma van Ill Niño. Aan Breed77 dus de taak om het publiek echt op stoom te brengen. Iets dat het publiek duidelijk weer even nodig heeft na het chaotische optreden van Total Riot. Dit duurt niet lang, want zodra de band halverwege de set hun cover van The Cranberries ‘Zombie’ inzet, heeft het publiek de draad weer volledig te pakken. Deze mosht en brult volop mee. De band hakt er goed in, varieert regelmatig tussen temperamentvolle flamenco-riedels, metal-riffs en spierballensolo’s. De focus ligt op het vorig jaar verschenen album ‘Insects’, waarvan nummers voorbij komen als ‘Forever’, ‘The Battle of Hatin’ en de titeltrack. Een beter voorprogramma had Ill Niño zich niet kunnen wensen, want ze brengen de knusse Effenaar goed op temperatuur in een half uur tijd.
Rond de klok van tien is het dan eindelijk tijd voor de heren van Ill Niño. De mannen presenteren vanavond een verrassende set, waarbij de laatste twee albums in slechts drie nummers zijn vertegenwoordigd ('The Alibi of Tyrants', 'God Is For The Dead' en 'Bleed Like You'). Het nieuwe album ‘Dead New World’ wordt wel een paar keer genoemd door zanger Christian Machado, maar daar blijft het verder bij. Dit is duidelijk een avond voor de diehardfans, want ook de hits die ze spelen zijn spaarzaam. Maar goed, als je een band enkel hits wil zien spelen, dan is daar genoeg gelegenheid voor op de diverse festivals die Europa rijk is.
De nadruk ligt vanavond op de eerste drie albums en daarmee lijkt de band de echte fans een plezier te willen doen. Zo komen nummers voorbij als ‘My Resurrection’, ‘If You Still Hate Me’, ‘This is War’, ‘I Am Loco’ en ‘Lifeless… Life…’. De band laat goed van zich horen en hoeft maar weinig moeite te doen om het publiek net zo wild te krijgen. De ware sterren van vanavond zijn drummer Dave Chavarri en percussionist Danny Couto. Dave, die zijn drumstel bespeelt alsof het een lieve lust is en er niet voor terugdeinst de drumstokken tussen zijn vingers te laten zweven en spartelen. En Danny, die als een bezetene schakelt tussen de bongo’s en al het overige percussiewerk. Als deze dan vlak voor elven het begin van de toegift inzetten met een percussiesolo, blijkt maar weer wat voor helden dit zijn op hun instrument. In de toegift (‘What Comes Around’, ‘How Can I Live’, ‘Liar’) blijkt eveneens dat de stem van Christian het niet meer zo goed trekt. Iets dat hij zelf ook wel te kennen geeft en zodoende laat hij steeds meer zang over aan het publiek. Wederom wordt er de welbekende ode gebracht aan chocomel, iets dat in een eerdere show als grap is begonnen en nu iedere keer weer een vast plaats heeft in hun Eindhovense show. Christian weet nu eindelijk hoe hij chocomel het beste kan drinken: “Mix it with wodka!”. Kortom, Ill Niño laat wederom zien dat ze in de Effenaar garant staat voor een waar metalfeest!
Ill Niño, Gezien: Effenaar, woensdag 23 maart 2011