Joan as Police Woman is headliner van het Naked Song festival, een lastige opgave naast al die andere grootheden die eerder in de middag en vooravond speelden en ene Thomas Dybdahl die nog moet komen.

GEZIEN:
Joan as Police Woman, Muziekgebouw Frits Philips, Eindhoven Airport Zaal, op 18 juni 2011.

MUZIEK:
Het New Yorkse Joan as Police Woman maakt soul en blues. Vandaag speelt Joan Wasser solo. “It’s really nice to play without my band.” Nummers van haar gehele oevre passeren de revue. We horen vooral de wat rustigere nummers waarin ze haar stem begeleidt met piano. De niet-ballads worden ondersteund met gitaar. Stem voert echter de boventoon.

PLUS:
De zangeres heeft een uniek stemgeluid, maar wat vooral positief is dat ze een geheel eigen invulling kan geven aan de twee covers die ze speelt van David Bowie en John Lennon. Ook haar zelfspot kent geen grenzen: “It’s nice to play old songs, especially if you remember them.”

MIN:
Aan het begin van haar show kondigt ze het al aan:”It’s gonna be slow and very emo.” Hier is alles ook mee gezegd. Veel ballads op de setlist dus, een gewaagde keuze. En waarom worden hitjes ‘Nervous’ en ‘Magic’ van laatste album 'The Deep Field' niet gespeeld? Stiekem heeft de unieke stem van Joan toch wel veel weg van Jeff Buckley en Antony Hegarty (vooral bij ‘Start Of My Heart’), niet vreemd aangezien ze met beide grootheden veel tijd heeft doorgebracht in haar leven. Elke lettergreep wordt aangedikt met verschillende toonhoogtes en volumes. We hebben hier te maken met een unieke vocaliste, maar het klinkt al snel overdreven en dit gaat irriteren.

CONCLUSIE:
Het verhaal van Joan as Police Woman is altijd omgeven geweest door mythische muziekhelden uit het verleden. Solo lijkt ze haar voorbeelden vooral te willen imiteren, wat niet altijd het gewenste resultaat oplevert. Volgende keer toch maar weer met band zien, want dit was toch wel een lange zit. Maar smaken verschillen.

CIJFER:
5