Voor de eerste Nederlandse editie van [PIAS] NITES is gekozen voor het Klokgebouw. Niet rustig aan beginnen in een middelgrote zaal maar meteen groots aanpakken moet de gedachte zijn geweest bij PIAS. Dat het Klokgebouw een lastig podium is om vol te laten stromen, is al vaker gebleken. Voor vanavond is een van de twee hallen gereserveerd voor enkele acts van PIAS die afgelopen jaren veel succes hebben geboekt, maar ook die krijgen het niet voor elkaar om de zaal vol te laten lopen. In de meeste gevallen valt hen echter niets te verwijten.

Pete Philly
Het startschot, gegeven door Eric Corton die de host is van de avond, valt al vroeg vanavond: om 19.30 uur begint Pete Philly in een vrijwel lege hal te spelen. Pete Philly is bekend geworden als duo met Perquisite, maar sinds beide solo zijn gegaan, staat de naam van Pete Philly als solist op het affiche. Zijn optreden is echter alles behalve een eenmansproject. Hij heeft een behoorlijke band bij zich met een toetsenist, gitarist/percussionist, drummer, bassist en een dj die het gehele optreden zorgt voor de samples. Pete Philly is daarmee in zijn eentje groter dan voorheen als duo met Perquisite. Groter, maar zeker niet beter.

De verfijning van zijn optredens met Perquisite wordt gemist. De magie is er niet meer terwijl er feitelijk niet zo heel veel veranderd is. Ok, het nieuwe materiaal is niet zo goed als het oude, maar Pete Philly is wel bijzonder goed bij stem, hij doet zijn dansjes en hij maakt technisch gezien geen enkele fout. Het is muzikaal gewoon net even anders. Er worden soms zoveel elementen door elkaar gebruikt dat het chaotisch klinkt. Pete Philly is een artiest die houdt van de inhoud en het inspelen op het gevoel van zijn publiek. Hij spreekt ze dan ook toe als zijn familie als hij vraagt of hij even iets kwijt mag. Er volgen onthullende woorden, gebracht alsof het een freestyle is. De band valt even stil en het is Pete Philly die nu alleen nog te horen is. Hij sluit zijn interlude af met een cynische lach en de woorden ‘[PIAS] NITES, what a drama’.

Als het eentweetje met het publiek totaal niet werkt tijdens ‘Q&A’ lijkt Pete Philly er genoeg van te hebben. “Ok, we doen er nog eentje” zegt hij als er een klein half uur voorbij is. Er volgen nog een paar nummers, want er moet uiteraard gewoon drie kwartier gespeeld worden. Ironisch wordt er afgesloten met een sample van ‘What You Won’t Do For Love’ van Bobby Caldwell. ‘We tried everything’ zingt Pete Philly. En ondanks het gebrek aan instelling en wellicht een iets te groot ego is dat ook zo. Maar het is niet genoeg om te kunnen blijven boeien. (PM)

Balthazar
Als tweede band van deze [PIAS] NITES avond mag Balthazar het podium betreden. Deze uit België afkomstige band, bestaande uit vier mannen en een charmante dame, brengt al ruim anderhalf jaar lang zijn eerste en enige album ‘Applause’ ten gehore. Dat deden ze al eens eerder in Eindhoven op geweldige wijze, toen in de kleine zaal van de Effenaar. Vanavond staan ze in een zaal van een heel wat groter formaat, niet alleen met de nummers van ‘Applause’, maar ook met nieuw materiaal van het nog te verschijnen nieuwe album dat al wel onderweg is.

Dat Balthazar al lange tijd toert met hetzelfde album en daardoor bijzonder goed is ingespeeld, is te merken vanaf het eerste nummer. Om maar weer eens te zeggen dat een band staat als een huis. De combinatie van de krachtige bas, het schattige getokkel op de viool en de perfecte meerstemmige zang brengt iets magisch met zich mee. Het vijftal heeft de aandacht van het publiek dan ook meteen te pakken. Wanneer de zanger bij het derde nummer aankondigt een nieuw lied te gaan doen, wordt er in spanning afgewacht. En jawel hoor, ook al heeft de band nog maar één album als referentiekader, duidelijk herkenbaar klinkt een typische Balthazar sound door de geluidsinstallatie. De combinatie van de sterk geaccentueerde baslijnen en het vioolspel heeft iets dromerigs. De nonchalante manier van doen en laten tijdens en tussen de nummers door, maken de band ook nog eens leuk om naar te kijken.

Balthazar is een band die weet te variëren: van uitbundig naar ingetogen en terug. ‘Fifteen Floors’ is een echte hit geworden die bezoekers aan het dansen krijgt terwijl het laatste nummer van de set, ‘Blood Like Wine’, een echt luisternummer is met een indrukwekkende afsluiting waarmee de band laat zien alles in zich te hebben. De aller laatste a cappela gezongen noten van het refrein worden in alle stilte gezongen en galmen nog heel lang na. Met een perfecte timing en enorme muzikaliteit, is Balthazar nu al een band met allure te noemen. Een gegeven cijfer zou nooit onder de negen uitkomen. (LH)

dEUS
De misschien wel grootste band uit België, onbetwist headliner van deze [PIAS] NITES, wordt als derde band aangekondigd door presentator Eric Corton. De pop/rock band met ook vanavond weer een duidelijk aanwezige Tom Barman als frontman, sluit zijn Nederlandse toer, ter promotie van het nieuwe album ‘Keep You Close’, af in het Klokgebouw.

De mannen beginnen de show vol overgave en zitten er meteen helemaal in. Helaas is de songkeuze met ‘Final Blast’ ietwat ongelukkig. Het nummer klinkt alsof het net zo goed het vijfde nummer van de set had kunnen zijn. Er wordt dan ook wat lauw gereageerd na afloop terwijl dit toch de band is waarvoor velen zijn gekomen vanavond. Geen sterk begin dus voor dEUS, maar met ’The Architect’ als tweede nummer wordt veel goedgemaakt. De show is nu echt begonnen en de aandacht van het publiek is vanaf dat moment helemaal bij de band. Die aandacht kan alleen niet worden vastgehouden door te grote schommelingen tussen de nummerkeuzes op de setlist.

Bombastische nummers worden afgewisseld met wat meer ingetogen liedjes waaronder het zo geliefde ‘Instant Street’. Elke uitvoering krijgt een extra dimensie door het juiste licht en een toepasselijke visual die op het doek achter de band verschijnen. De hele set wordt vrij gedegen gespeeld maar hier en daar met gebrek aan bezieling waardoor het niet de beste dEUS show is. Het is toch een band die het ook van zijn energie en strakke regie moet hebben. En van zijn hits. Het weglaten van ‘Suds And Soda’ in ruil voor nieuwere nummers die niet alleen onbekend, maar ook minder sterk zijn, zorgt er dan onvermijdelijk voor dat de show gezapig wordt op enkele momenten. (LH)

Crystal Fighters
Crystal Fighters staan garant voor een feestje, dat is het gerucht dat de ronde doet. Ze lijken er zelf ook van overtuigd aangezien de meeste met blote armen en een enkeling zelfs met ontbloot bovenlijf aan het optreden beginnen. Die kleren hoeven ze alvast niet meer uit te doen als het te warm wordt. Na Crystal Fighters start de [PIAS] NITES danceavond waar bij het samenstellen van het tijdschema ongetwijfeld rekening mee is gehouden. Met een stevige techno beat al vroeg in de set wordt het tempo van deze [PIAS] NITES gelijk goed omhoog gegooid. De formatie bestaande uit kleurrijke figuren, met de zanger in het bijzonder, hoeft er maar weinig voor te doen om er ook echt een feestje van te maken. De fusion van latin, balkan en dance krijgt de mensen aan het dansen. Dat de zang van de lead zanger grotendeels vals is, het geheel rommelt aan alle kanten en veel nummers totaal niet overeind blijven in dit optreden, deert niemand. Er komt eindelijk eens wat sfeer in de hal vanavond en dan zal het er van genomen worden ook.

De zanger is excentriek, ogenschijnlijk behoorlijk onder invloed, maar ook bijzonder expressief. Dat laatste zorgt voor de lachende gezichten. Er wordt voortdurend door de band gezocht naar nieuwe impulsen die aan het optreden gegeven kunnen worden, om het leuker, maar vooral gekker te maken. Er wordt getrommeld op met bont beklede balken die voor de gelegenheid zijn opgestapeld op het podium en een losse drumkit met een koeienvel. Echt muzikaal wordt het pas bij zomerhit ‘Plage’, al is het maar omdat de ukulele zo mooi opent en het schelle geluid even wat meer vorm krijgt. Ook ‘Swallow’ is een spaarzaam hoogtepunt, terwijl het album toch meer aardige nummers telt.

Vanavond is de laatste show van een lange tour en een bijzonder goed jaar, zoals de band laat weten. Wellicht dat die euforie of juist de oververmoeidheid ten grond ligt aan de warboel zoals hun optreden genoemd kan worden. Of misschien moeten Crystal Fighters gewoon niet te serieus worden genomen als band, maar meer als feestformatie. (PM)

Vitalic en Boemklatsch (djsets)
Na Crystal Fighters begint [PIAS] NITES dantrance met twee dance acts: Vitalic en Boemklatsch. In de vooraankondiging werd bekend gemaakt dat bezoekers die alleen voor de danceavond komen na middernacht tegen minder dan de helft van de prijs naar binnen mogen, op de avond zelf is dat zelfs omlaag geschroefd naar gratis entree. Maar zelfs dan is de zaal nog steeds leeg en ongezellig. Behalve vooraan, bij de hekken voor het podium. Daar dansen de mensen en alleen daar zijn de lege plekken niet storend. Vitalic begint met zijn dj set. Hij draait vanaf zijn laptop en een mixer. Het is even wennen dat het immense podium nu nagenoeg leeg is en alleen door een dj wordt opgevuld. Vitalic draait electro en techno met een vrij hoog aantal beats per minuut. Weinig bijzonder, wel goed dansbaar. Boemklatsch zorgt er met een fraaie lichtshow voor dat er ook nog wat valt te zien en tapt muzikaal uit eenzelfde vaatje. Nee, het wordt er niet beter op in de late uurtjes. Het hoogtepunt is vroeg gevallen vanavond. De drukte is op zijn top geweest tijdens dEUS, maar muzikaal gezien heeft Balthazar het toppunt bereikt. (PM)

Gezien: [PIAS] NITES in het Klokgebouw op 9 december 2011.