De band is opgericht in de jaren ’90 door Stef Kamil Carlens na zijn vertrek dEUS. Oorspronkelijk heette de band ‘SKC Moondog’, wat overigens van korte duur was. Nog voor hun eerste release was de naam al veranderd in ‘a Beatband’ waaronder ze de EP ‘Five Songs of Wrath’ uitbrachten, om vervolgens bij hun eerste albumrelease ‘Moondog Jr.’ genoemd te worden. Rust lijkt er te komen in 1996 wanneer de band wordt gecompleteerd en omgedoopt tot ‘Zita Swoon’. De rust is echter van korte duur want tot op heden wisselt de bezetting van de band continu.
Het publiek lijkt op tijd te willen komen voor het optreden in de bijzondere setting. Want voor iedereen die eens backstage wilde kijken, of zich als podiumtijger wilde voordoen was dit de kans. Enige minpuntje voor diegene was, dat de band zich niet op het podium bevond maar midden in de zaal. Akoestisch! En in deze bijzondere setting lijkt het dan ook een bijzondere avond te beloven.
De show wordt geopend met een weinig spannende en lange intro. Maar qua geluid lijkt deze de toon van de avond te hebben gezet.’Thinking About You’ en ’When It’s Over’ komen voorbij in de eerste helft van het optreden. De band speelt zijn nummers met plezier en souplesse maar weet niet continu te boeien met zijn muziek. Wanneer ‘When people can’t Stand to Choose’ voorbij komt klapt het publiek dan ook niet erg enthousiast mee. Stef Kamil loopt continu het podium rond om zoveel mogelijk contact met het publiek te krijgen. En juist in deze setting wordt dit effect versterkt, wat ook de kracht is van de ‘Band in a Box’ tournee.
De ‘Band in a Box’ tour loopt al enige tijd – sinds 2006 – maar het concept zelf heeft nog niets aan kracht ingeboet. Evenmin het enthousiasme van de band: ze spelen de nummers met verve en enthousiasme, de zang is super en het geluid is geweldig. Maar toch…… Maar toch klinken de nummers wat gewoontjes en is het een ietwat verveeld optreden. ‘Everything is Not the Same’ swingt, maar er lijkt geen vonk over te slaan van Zita Swoon naar het publiek. De band lijkt bloed, zweet en tranen in zijn muziek te stoppen en toch worden we niet meegevoerd in de diepste krochten van de wereld die Zita Swoon heet.
Maar dit is misschien ook helemaal niet erg, en is het ook helemaal niet de bedoeling van Stef om zijn zielsroerselen te tonen. Want ze brengen de nummers die ze spelen gewoon heel erg goed. En ondanks het feit dat het publiek niet altijd even enthousiast meegaat met Zita Swoon, verschalken ze de nummers als Belgische pralines. Het doel van Zita Swoon lijkt dan ook om Eindhoven gewoon een leuke avond te bezorgen. En in dat opzicht zijn ze zeker geslaagd. Met een volle zaal en enthousiaste zaal die Zita Swoon eindeloos met staande ovatie bedankt.
Zita Swoon gezien in de Effenaar, donderdag 22 februari
Zita Swoon in ongewone setting oogst veel waardering
Publiek in de Effenaar beleeft ‘gewoon een leuke avond’ met Zita Swoon
Allereerst moeten we Stef Kamil bedanken voor zijn rol als pionier bij de introductie van het mannendecolleté in Nederland. Maar dat is niet de enige verdienste van de immer vriendelijk ogende Vlaamse frontman van Zita Swoon. Daarnaast heeft hij ook de Belgische muziekscene weten te verrijken met nog een band van formaat. Met een sterk wisselende setting lijkt Stef Kamil als frontman een van de weinige constante in Zita Swoon. Want niet alleen de bandnamen/-leden komen en gaan, ook de sound van Zita Swoon wisselt continu van stijl en setting. En ook dit optreden belooft iets ongebruikelijks te worden.