Coverbandjes, mijn haren gaan er recht van overeind staan. De Hermes House band is wellicht nog de meest bekende van allemaal. Op hun officiele website staat vol trots “bekend van de zomerhit I will survive”. Misschien ligt het aan mij, het zou kunnen, maar ik ken ook werkelijk niets anders dan deze ripoff van Gloria Gaynor’s hit uit 1978. Aquarius, de hit uit Hair stoomde midden jaren negentig schaamteloos richting nummer 1. het nummer werd professioneel verkracht door de Party Animals en niemand die er wakker van lag. Natuurlijk is niet alles wat opnieuw wordt gedaan slecht. Neem nu de laatste release van Franz Ferdinand, het betreft hier een cover van een LCD Soundsystem nummer All my friends. Onderleiding van Erol Alkan is hier echt een prachtig, haast nieuw nummer uit komen rollen. En daar draait het om, probeer niet een nummer nogmaals in te spelen en het beter te laten klinken dan het origineel, dit is immers onmogelijk: de artiest maakt iets vanuit een bepaalde gedachte en het eindresultaat is het resultaat van die gedachte. Het gaat om het nummer wat gecoverd wordt als basis voor een nieuw idee te gebruiken. Gary Jules met zijn remake van Mad World, origineel van Tears for Fears, hanteerde dit principe ook en produceerde hiermee een van de meest bejubelde covers aller tijden. Met een lichte scepsis toog ik dan ook naar de grote zaal op een doordeweekse woensdag. De ticket prijs was vrij fors en het voorprogramma liet het ook nog eens afweten, een vrij karig programma dus, want hoofdact Nouvelle Vague heeft pas 2 cd’s geproduceerd. Ik moet daarbij wel direct aantekenen, twee juweeltjes van een cd’s. Het concept is duidelijk: New Wave klassiekers in een Jazz en Bossa Nova jasje, twee zangeressen (ipv 3 zoals het programma boekje aankondigt, maar wel 3 mannen ipv 2!) en zwijmelen maar. De band speelt strak en werkelijk alle nummers van beide cd’s komen langs en nu komt wellicht het belangrijkste punt, je moet soms verdomt goed luisteren om welk nummer het gaat. Vaak blijft er niet veel meer van het origineel over dan de tekst. Op deze manier vergeet ik al vrij snel dat ik naar een coveract kijk, maar geeft deze Franse band mij een warm gevoel dat ik naar iets origineels kijk, iets van hun zelf. Nouvelle Vague overtuigt niet alleen op cd, maar pakt mij ook in het echt in.