Om en nabij de 30.000 mensen beleefden zaterdag een op en top zomers feestje op recreatiegebied Aquabest. Een feestje dat ergens tussen een festival en een rave party in hangt. De zon deed in ieder geval voor een groot gedeelte van de dag goed zijn best en dit zorgde voor heel wat uitgelaten gezichten rond en soms in het water. Er waren amper wanklanken en dat is toch redelijk apart te noemen omdat het festival bijna uit zijn voegen barste qua bezoekersaantal. Met bijna 70 acts is het onmogelijk om alles te gaan bekijken. Bij binnenkomst in een van de twee ingangen stromen de meeste mensen naar de munten balie alwaar een gigantische rij ontstaat. De zon brand en na een aantal minuten wachten slenteren de meeste voor het eerst het terrein op. Het is lastig kiezen, veel variatie in het programma is er niet dus kiest men voornamelijk voor het meest in het oog springende podium. De zogenaamde Future Funk stage, met zijn gigantische vleugels, is het meest populair. Fedde la Grand wordt er massaal toegejuicht en de Amerikaan Ron Carrol zingt er live zijn ‘lucky star’ hit. Toch maar even verder kijken en achterin een hoek valt mij een enorme tent op, de zogenaamde Techno Dome. Eenmaal binnen val ik met mijn neus in de Jeff Mills boter. Helaas is de temperatuur niet te harden binnen, al lijk ik de enige te zijn die er last van heeft, want minstens 4000 mensen gaan in deze gigantische circus tent compleet uit hun dak. Via de Royal Dutch stage, waar Erik de Man een van zijn beroerdste sets aller tijden fabriceert, loop ik op mijn verkennings tocht door naar de mixed stage alwaar de F.I.P., de zogenaamde Fucking Important People, hun onderkomen hebben en de artiesten lounche gelegen is. Booka Shade gooit hier hun strak geproduceerde hits over de menigte. Toch moeten de Duitsers het van hun grootste hits hebben om het volk echt aan het dansen te krijgen. Aan de overkant van het water zie ik nog twee tenten, maar waar is toch de Border Community tent, die moet toch ook ergens op dit terrein te vinden zijn. Na een wandeling langs de op een Extrema event altijd schaarse toiletten, ontwaar ik een half open tent opgefleurt met een houten molen en een heuvellandschap van bordkarton. Dit moet het zijn, een stuk minder druk maar wel een verademing qua muziek. Even geen populaire clubhitjes maar muzikale verdieping alhier. Het label van James Holden had alle grote namen naar Eindhoven mee genomen van Petter tot Fake en natuurlijk de grote baas zelf. Een laatste wandeling valt een beetje in het water, de zomerse sferen worden iets minder als de weergoden bepalen dat het vanaf een uurtje of zeven begint te regenen. Het lounge strandje, met palmbomen en matrassen, ziet er wat troosteloos uit, de zomerse klanken die de artiesten verwoed ten gehoren brengen ten spijt de zon laat zich niet meer zien. Op mijn terugweg heb ik een schitterend overzicht over de Future Funk alwaar men zich met plastic boven het hoofd niet laat weg jagen door de regen. Een bliksem schicht en een perfect getimed hoogtepunt brengen het publiek nogmaals zover dat ze de handen in de lucht gooien, een prachtig gezicht. En na de even spectaculaire eindshow zit het erop, duizenden mensen vinden hun weg gemoedelijk terug naar huis of gaan op weg naar een van de vele afters in de stad. Rest alleen nog de vraag hoeveel groter de volgende editie gaat worden, waar houd het op?. Het terrein kan nog groter en het festival kan dus nog steeds groeien. Dit jaar was het een maand van te voren uitverkocht dus lijkt er nog rek in te zitten. Het is afwachten voor wat er voor volgend jaar nog allemaal in de planning ligt.