Spaug speelde (met onderbreking van een half uur) als voorprogramma het publiek warm in een aardige mix van Muse-achtige nummers. Daarbij viel op dat de zanger zich, ondanks deze stijlovereenkomst, goed staande hield. Ook vielen een aantal nummers positief op door hun catchy sound. Verder won de band in kracht en eigen stijl richting het einde van het optreden. Misschien dus niet geheel uniek, maar Spaug toonde potentieel en is een band om in de gaten te houden. Met hoop op een meer uitgeproken sound betrad het Tilburgse vijftal, dat samen Woost vormt, het podium. Deze 5 jonge muzikanten hebben sinds kort hun tweede album 'RUMOUR, Open Your Ears' afgerond en hebben genoeg ambitie om zich tot de grote jongens van Nederland op te werken. Woost begon deze avond energiek en overtuigd. Daarbij viel al snel op dat leadzanger Koen-Willem Toering een zeer aangenaam stemgeluid heeft en daarbij een flink bereik. De nummers hadden elementen in zich van o.a. de Smashing Pumpkins, Pearl Jam, maar ook Radiohead. Helaas kwam er na een nummer of vier een bepaalde gemakzuchtigheid in het spel en waren de gekozen nummers niet bijster sterk. De nummers die het wel goed deden waren de pop-patsers; krachtige, aangenaam in het oor liggende pop/rock liedjes. Het publiek bleef echter vrij kalm en leek soms zelfs verveeld. Dit kwam waarschijnlijk door de langer uitgesponnen nummers, die op zich heel vakkundig gebracht werden en deels geïmproviseerd leken. Helaas leken die liedjes nergens heen te gaan en kabbelden ze maar wat voort. Hierdoor verloor Woost zijn kracht op het podium. Bij het aanstekelijke nummer 'Deliverer' overtuigde de band wel en liet zien dat ze echt goede nummers kunnen maken. Ook bij een ander (wederom uitgesponnen) nummer bleken ze gelukkig wel gevoel voor humor en relativering te hebben. De band leek zich nochtans klem te spelen tot het moment dat de gitaristen een soort spontaan vraag en antwoord spelletje begonnen, door aparte geluiden voort te brengen met hun gitaren. Hierop reageerde het publiek lachend en kreeg het geheel een cabaret-achtige uitstraling. Dit bleven echter luchtige trucjes waarmee het publiek niet voor de gek te houden was. Woost overtuigde me dan wel van kwaliteit, maar helaas niet van een heel unieke sound. Een aangename band, maar Woost mag wel wat woester.