Johnny Handsome

Mag ik meer van dit?

Diede Hoekstra, ,

De naam Johnny Handsome & The Flexible Joints, deed bij mij geen lampje branden. Afgelopen jaar stonden ze tijdens Festival Moonstock blijkbaar al eens in café De Kram op het Stratumseind in Eindhoven, maar verder is er live niet veel gebeurd rond deze band. Gelukkig hebben ze hun eerste album uitgebracht en moeten we het daar voorlopig maar even mee doen.

Mag ik meer van dit?

Zoekend naar de website kom je inderdaad uit bij Johnny Handsome, een bodybuilder kampioen met een te klein broekje en een zonnebank als tweede huis. De tweede poging is succesvoller. Johnny Handsome & The Flexible Joints blijken Mark van Dijk en zijn band te zijn. Sinds 2005 spelen de heren samen en het titelloze album is hun debuut. In eigen beheer uitgegeven, waarmee ze mijn sympathie in ieder geval al hebben. Mark van Dijk laat er geen misverstand over bestaan wie zijn grote voorbeelden zijn. Vooral oude rotten uit het vak zoals Bob Dylan en The Rolling Stones, maar ook recenter Admiral Freebee zorgen voor de inspiratie. Het eerste nummer 'say goodbye' smaakt al meteen naar meer. Prima stem ondersteund met genoeg muzikale body. Kortom een opener die het ook bij het grote publiek goed zal doen. Twaalf nummers is meteen een flink album. Bij een beginnende band gaat een te grote productie nog wel eens ten koste van de afwisseling in de nummers. Johnny Handsome & The Flexible Joints hebben dit handig weten te omzeilen door een flink blik instrumenten open te trekken en de stevige nummers af te wisselen met een paar wat meer beheerste. Het vierde nummer 'world gone wrong' spreekt mij persoonlijk het meest aan. Bob Dylan of Neil Young gebruikten de mondharmonica met flinke regelmaat in hun nummers maar tegenwoordig is het helaas een zeldzaamheid geworden. Helaas, want gecombineerd met de rauwe stem van Mark van Dijk, kan dit nummer niet meer stuk. Op hun eerste album is Johnny Handsome niet bang links en rechts wat van de lijn af te wijken. Experimenteren met wisselend resultaat. Het pakt goed uit bij het nummers als 'tired and worn out' en het stevige 'wait and see'. Minder enthousiast ben ik over het soms een beetje zeurderige 'lets get down'. Van Dijk heeft geen tweede stem nodig om zijn nummers genoeg body te geven en het geheel klinkt af en toe een beetje rommelig. Maar ach, eigenlijk mogen we helemaal niet zeuren. Het eerste album van Johnny Handsome en zijn Flexible Joints zit gewoon prima in elkaar. Lekkere pop & rock liedjes met af en toe een beetje country, een plaat om gewoon nóg eens op te zetten. Op 10 mei 2007 staat Johnny Handsome vanaf 20.00 uur in café The Rambler.