Omgeven door de stuiterende klokken die met creatief VJ-werk achter haar geprojecteerd werden, hield om 23:57 precies lokaalcoördinator Jacinthe Versteeg van 3VOOR12 de openingsspeech van het startende 3VOOR12/Eindhoven en bestond de site officieel. Dat er door oprichters Tijs Dijstelbloem en David Markus en alle andere vrijwilligers al heel wat werk in de site gestoken is, is te zien in het archief, dat inmiddels al enkele maanden terug gaat, maar nu is het tijd om, met het goedkeuringsstempel van de VPRO en een spetterend openingsfeest op zak, echt te gaan bouwen aan een site die veel kan betekenen voor de Eindhovense scene. Dat kan onder meer door lokale bandjes onder de aandacht te brengen die wel een duwtje in de rug kunnen gebruiken. Niet dat openingsact The Sugarettes erg om promotie verlegen zitten, maar dat ze alle goodwill in de pers waard zijn weten ze vanavond wel te bewijzen. Met een thuis opgenomen eerste demo de harten van onder andere 3VOOR12, Oor, Fret en een handvol internationale bloggers weten te veroveren is een ding, je moet het ook nog maar even op het podium laten zien. Het is jammer dat de opbouw van de set een beetje in de soep loopt door aanhoudende technische problemen met eerst de snaren en dan de versterker van zanger/gitarist Joep. Op een gegeven moment wordt zelfs de muziek in de zaal weer aan gezet. Dat verhindert The Sugarettes echter niet om te laten horen hoe goed hun liedjes eigenlijk in elkaar zitten. In reacties op hun demo 'Sugarettecity' vinden recensenten volgens de bekende popjournalistieke formule van [band x] + [band y] = [band z] telkens nieuwe referentiepunten voor het geluid van The Sugarettes. De grote gemene deler is echter dat het gevoel blijft dat met het noemen van invloeden het geluid van het Eindhovense viertal nooit helemaal gekarakteriseerd kan worden. Misschien omdat ze tegelijkertijd nogal tijdloze Indie maken, en toch heel hip en eigentijds klinken. Een beetje als Love Is All of Cansei de Ser Sexy, om nog maar eens wat bandjes aan de lijst toe te voegen. In elk geval wordt ondergetekende erg vrolijk van de manier waarop een übercatchy liedje als 'Claps' diepgang genoeg heeft om te blijven boeien, of hoe meer algemeen de fraaie melodieën telkens in prikkeldraad gewikkeld lijken, en natuurlijk van de charmante samenzang tussen frontduo Iskaa en Joep. En dan te bedenken dat het pas het derde optreden in het bestaan van de band was, iets dat toch ook nog wel de verwachting wekt van enige groei qua performance. Dus, zeker een bandje om te koesteren voor 3VOOR12/Eindhoven, de rest van de stad en iedereen die van lekkere gitaarpop houdt, die Sugarettes, en daarmee een mooie kickstart voor de site. Jammer was dat daarna Emotional Elvis en Arte.fa(t niet helemaal aan de verwachtingen konden voldoen. Emotional Elvis legde wel veel enthousiasme aan de dag, en speelde een set die in een razend tempo van genre naar genre schoot, maar had toch te maken met een een gebrek aan echt goede muzikale ideeën. Wel veel aardige invallen, en leuke gimmicks (drummen met 'magic sticks' bijvoorbeeld, of een keyboard op een strijkplank monteren), maar de muziek zelf neigde wel vaak te veel naar het clichématige. Het is geen prestatie op zich om binnen een optreden te verspringen van country naar pretpunk en hiphop, als er niet meer met die genres gedaan wordt dan de bekende gebaren herhalen. Bovendien leken sommige nummers een beetje te veel ontstaan uit knip- en plakwerk uit bekende favorieten van vroeger, zodat je je af en toe vertwijfeld afvroeg of dat ene gitaarloopje nu letterlijk uit Today van The Smashing Pumpkins kwam, of dat synthersysermelodietje uit Close to Me van The Cure. Zoals gezegd waren de heren wel heel enthousiast, en dat maakte veel goed. De meeste nummers neigden naar een combinatie van Pretpunk met de feestelijkere nummers van Ben Folds Five, zodat er een behoorlijk feestelijke sfeer op het podium ontstond. Het was jammer dat die niet helemaal over wilde slaan naar de vloer. Arte.fa(t was speltechnisch gezien de beste band van de avond, daar valt niet over te twijfelen. Helaas kon de band dat niet vertalen naar een optreden dat meer dan professioneel genoemd kon worden. Alles klopte muzikaal prima, maar het viel wel op de band rond producer en verzorger van live elektronica Maxim Schram en zangeres Shamangi Kooistra meestal erg netjes binnen de lijntjes kleurde. Zo waren de zangpartijen bijvoorbeeld meestal heel helder en goed, maar de melodielijnen voorspelbaar en de teksten ronduit oninteressant. Daarbij bestond ook een groot deel van de set uit nummers in min of meer hetzelfde (mid)tempo, zodat ondanks alle muzikaliteit die Arte.fa(t in zich heeft, tegen het eind de verveling toch toe begon te slaan bij uw verslaggever. Iets van het enthousiasme van Emotional Elvis of de tegendraadse catchyness van The Sugarettes zou Arte.fa(t goed doen. Aansluitend aan de optredende bandjes verzorgden DJ's Robob en Ramb nog een eclectische set, om aan te tonen dat Eindhoven behalve dat het de officiële Rock City van Nederland is, ook een hele goede dance-reputatie heeft. Dat met Robob er een DJ stond die er van af het begin van de dance in Nederland al bij was, onderschrijft die stelling nog eens. Waarmee op een avond 3VOOR12/Eindhoven zowel de indrukwekkende Eindhovense poptraditie liet zien, als een fijn voorproefje van wat er nog gaat komen. Dat het er maar meer moois uit voort mag komen!