Op een zonovergoten zaterdag trapten Feather and the White de dag af op het buitenpodium. Ook al was het nog vroeg, mensen waren al in grote getale aanwezig om de 7e editie van Rumbling in the Peateries mee te maken. Wat begon als een leuk feestje voor vrienden, is inmiddels toch wel uitgegroeid tot een festivalletje met een flinke reputatie, zeker in de wereld van de rockabillies. Met ook dit jaar de vertrouwde photobooth om bewijsmateriaal te hebben voor je aanwezigheid, een heuse kledingwinkel, een barbier voor de heren en voor de dames een haarstyliste die het ene na het andere meesterwerkje vanuit haar handen weer terug het festivalterrein op liet gaan.

Maar goed, terug naar de bands. Feather and the White, twee mannen die een heerlijke sound weten te pompen uit slechts een gitaar en een drumstel, trapten de dag af op het buitenpodium. De heren zijn er even tussenuit geweest, maar daar was bijzonder weinig van te merken. Met veel energie werd het publiek nóg warmer dan het al was. Met zelfs een geslaagde cover van Moby, toch niet de meest geliefde artiest onder het publiek, en een hele berg grappen en grollen tussendoor werd de toon in ieder geval goed gezet. 

De classics van Rockadile 
Vervolgens was het de beurt aan de doorgewinterde rockers van Rockadile. Alle classics kwamen voorbij, en er werd dan ook luidkeels meegezongen, en eenieder die zich inmiddels al vrij genoeg voelde, waagde een dansje in de zon. 

The Dusty Dice 
Vervolgens verplaatste het muzikale gedeelte zich van buiten naar binnen, waar nòg 3 bands acte de precence gaven. In de sfeervolle boerenschuur was het eerst de beurt aan de dame en heren van The Dusty Dice. Zangeres Kelly pakte de zaal in met haar prachtige stem en dito looks, en de band speelde strak als een snaar de ene na de andere cover. Uw verslaggever had op dit moment bardienst, maar heeft meer gedanst dan getapt. 

Alleen maar blijdschap

Na The Dusty Dice nam de band Wild Deuces het stokje over, en wederom waren er enkel lachende en genietende gezichten in de zaal. Het begint bijna saai te worden, zoveel blijdschap. Opvallend veel stelletjes bleken behoorlijk wat danslessen te hebben gehad, en er werd dan ook gretig gebruik gemaakt van de dansvloer.

Hotfood Hazard laat het publiek dansen
Afsluitende act was dit jaar Hotfoot Hazard, en Meine Güte... wàt een energie! De boerenschuur veranderde spontaan in een sauna door het opgezweepte publiek. ( Mogelijk had de hoge luchtvochtigheid ook te maken met een zekere barman die even daarvoor meer bier naast dan in de plastic bekers tapte, maar dat even terzijde ) Alle laatste energie die men nog in zich had na zoveel muzikaal geweld, werd er nog even uitgeperst. Toen de laatste klanken weg ebten uit de schuur, keerden de 200 bezoekers met een glimlach terug naar huis. En zere voeten. Maar die zijn vast wel weer bijgekomen wanneer volgende jaar de 8e editie begint.

.