Allereerst dus Lost Generation, een protestsong zou je het kunnen noemen. Over alles wat er mis gaat met zijn generatie (Justin is 22 jaar). Vele jongeren zullen zich hierin herkennen, zeker met wat er nu allemaal speelt. "Are we the lost generation?", zingt Ripassa. Een beetje deprimerend, maar wel zoals er nu door sommigen naar het leven gekeken wordt. Het nummer mist wel wat pit, zeker als je een statement wilt maken, maar de tekst is helder. Het nummer zou gedraaid kunnen worden tijdens studentenprotesten.

Een nummer dat eruit springt is Whole Whide World en dat komt door het verhaal erachter. Dit nummer beschrijft het leven van Ripassa toen deze, vanwege een chronische leverziekte, aan een zijden draadje hing. Ripassa vocht niet alleen tegen de ziekte, maar ook tegen de medici die de kwalen van zijn ziekte lange tijd niet serieus namen. In het nummer wordt er gereflecteerd op alle dingen die Ripassa zelf niet kon ondernemen en, mocht hij overlijden, dat alle dierbaren zonder hem verder zullen (en moeten gaan). Gelukkig gaat het met de zanger nu weer goed en kan hij alleen maar met een goed gevoel terugkijken op die situatie. “Het is de beste ervaring die mij ooit is overkomen”, zo schrijft hij. Het heeft zijn visie op het leven namelijk drastisch veranderd. Als je dit alles weet wanneer je het nummer hoort, dan luister je er met een ander gevoel naar. Je voelt dat Ripassa lange tijd niet kon doen wat hij wel wou en dat hij het leven uit zijn vingers voelde glippen.