De eerste magische tonen op de open plek in het bos waren van Two of a Kind. Twee dames zielsverwanten. Katja Wilken en Stephanie Pepperel. Met zelfgeschreven nummers, country klassiekers en bluegrass. Het publiek, zittend op klapstoelen of picknickkleden, genoot. Zo waren er meerdere partytenten geplaatst waar men onder kon schuilden voor het geval het niet droog zou blijven.
Boet'n Deure: één grote stressvrije zone
Jong en oud, groot en klein genieten van heerlijke muziek
Met argwaan werd buienradar in de gaten gehouden. De muzikale bubbel in het bos bij Poolshoogte bleef echter in de zon liggen. De bewegwijzering was duidelijk en creatief, keuze tussen de lange route, korte of extra korte route. Ook bemoedigingsbordjes dat je echt op de goede weg zat maakten dat het al sfeer had voor je er was. Wie niet kon of wilde lopen kon instappen bij fietstaxi Yvette.
Het volgende optreden in de podiumtent is van de Moonshine Hollow Band. Enthousiaste muzikanten die elkaar gevonden hebben in de Nederlandse Bluegrass en Oldtime-music scene. Dat is zeker ook te horen in hun muziek. De energie spat er vanaf. Zang, mondharmonica, fiddle, mandoline, gitaar, bas en banjo gespeeld door Freek van Eijk, Wim Broekman, Deb Pearson, Bart van de Velde en Herman van der Veer.
Hierna konden liefhebbers van singer-songwriters hun hart ophalen aan de muziek van Ruud Fieten. Een man alleen, met genoeg geluid en zeggenschap om de open plek in het bos te vullen met magie. Begeleid door de zang van vogels en een paar spatjes regen brak de zon door na het eerste nummer. Dromerig, verhalend en verwachtingsvol, zo klinkt zijn muziek. Het publiek ontspande en leefde mee.
Na een korte pauze, waarin de picknicktassen open gingen en de nodige versnaperingen gehaald werden op het terras van Poolshoogte, was het tijd voor Vals Plat. Originele Nederlandse teksten. Met milde ironie beschrijven ze het dagelijks geploeter. Izak Boom, Jeroen Jongsma en Henrik Holm hadden daarmee gelijk de lach aan het rollen in het bos. Ze treden zelden samen op dus hierbij aanwezig zijn was een unieke kans. Bij het horen van de muzikale halsbrekende toeren en het geluid van de zingende zaag was iedereen verkocht. Schoenen werden uitgetrokken en de open plek ging definitief verder als stressvrije zone.
Voor wie eenmaal op de open plek in het bos plaatsnam viel het niet mee om deze weer te verlaten. Wie dat echter toch deed en een eigen instrument mee had, kon aansluiten bij de jamtent. Dit zorgde ook voor vele mooie en spontane stukken muziek. Een soort harde kern in deze groep waren leden van Touch of Grass aangevuld met vele andere muzikanten. Verderop, zittend op een bospad en verrrassend mooi klinkend, kwam je Het Geluid van September tegen.
Snel weer terugkerend op de open plek was het de beurt aan Harlequin Hovers. Bonnie Boonstra en Lex Koopman. Twee levenspartners die uitblinken in prachtige samenzang. Lex schrijft eigen nummers die gaan over alledaagse onderwerpen. Alternatieve countrynummers van hoog niveau en dat was te horen!
Ondertussen liep er ook een kapitein rond zonder schip. Een regisseursduo met teksten, applaus, advies en gekkigheid. En kon je mensen uit het publiek een kaartje sturen en laten bezorgen door de aanwezige postbode.
Tegen vier uur 's middags was het de tijd voor Heiko Ahrend Bluegrass Band. Een band uit Duitsland met Lukas Grabe, Heiko Ahrend, Henrik Ahrend en Stephanie Pepperell.
Prachtige bluesklanken gecombineerd met mooie zang. De zon brak definitief door en de vlinders vlogen over het veld waar jong en oud zaten te genieten.
Als laatste optreden een knallende afsluiter: Jan Henk de Groot & Band. Bestaande uit Jan Henk de Groot, Allard Gosens, Michael Nieuwenweg en Dennis Elderman. Zingend in het Gronings maar zeker goed te verstaan in het Drentse bos. Een liedje over zijn zoontje, waar je een brok van in je keel krijgt. Mooie liedjes, liedjes over zijn eerste liefde en zijn dubbelcassettedeck.
Op de open plek in het bos bij Poolshoogte, bij het festival Boet'n Deure, gebeurde deze zondag iets heel bijzonders. Oud en jong, klein en groot. Bellenblaasbellen waaien over het veld en glinsteren in de zon. Een jongetje speelt in het water, een peuter danst in het zand voor de podiumtent. Iedereen is vriendelijk tegen elkaar. Iedereen is gelijk. De wereld is zoals het zou moeten zijn.
In de auto terug naar huis komt de rauwe werkelijkheid weer binnen via de radio en huilen de wolken hartverscheurend.
Maar wacht, Boet'n Deure is nog vaker deze zomer. Als we die open plek in het bos werkelijkheid laten zijn en die liefde uitdragen, dan wordt dat de werkelijkheid....