Daniel Cane and the Rebellion doet een ingetogen set in zijn eentje. Zijn nummers ademen een fijne sfeer uit. Hij maakt meteen contact met het publiek met veel humor. Halverwege de set lijkt de aandacht wat te verslappen, maar als hij het publiek erbij betrekt, door ze een stukje mee te laten zingen, is deze weer terug.

Scott & Young wordt gevormd door Michaël Schotanus en Lisanne de Jong, die duidelijk hoorbaar al een tijd samen spelen. Hun stemmen mengen perfect met elkaar, maar ook afzonderlijk blijven ze fier overeind staan. De liedjes zijn veelal geschreven door Michaël en bestaan uit dromerige lijnen die door beide stemmen worden afgewisseld en in elkaar overlopen. De teksten zijn eerlijk en interessant. Sinds kort worden ze bijgestaan door een band, bestaande uit drummer Roland Westra, bassist Robin Muilwijk, pedal steel/gitarist Marcel Gerritsen en violiste Isabelle Doodhagen. Pianist Ruben Stolp is afwezig door ziekte. Het is hun eerste optreden in deze formatie, maar ze vormen nu al een prachtig geheel. Soms ingetogen en kwetsbaar, dan weer opzwepend en krachtig. De viool is een mooie toevoeging. Achterin het café klinkt geroezemoes, maar zodra Scott & Young met z’n tweeën the Sound of Silence van Simon and Garfunkel zittend op de bar uitvoeren, worden ze omringd door een muisstil en ontroerd publiek. Deze avond kan als veelbelovend worden bestempeld voor de EP-release.