Doordat het carnavalsweekend tegelijk valt met het optreden van Beans & Fatback is vrijdag helaas de opkomst in De Muzeval wat aan de lage kant. Dat maakt support act Boogie Chillers niets uit.
Boogie Chillers is een soulful garagetrio uit Groningen met drummer Koos Borg (schrijver, ook bekend van Green Hornet), Hotdog T Jagersma (schrijver) en Miss Fiona Jane (gitaar/vocalen).
Stevige funky garagerock met een female touch, zoals ze zelf zeggen.
Volgende week staat de groep op het Valentijnsfestival in Amsterdam.
De band heeft veel opgetreden in de provincie Groningen en spreidt nu zijn vleugels uit over de rest van Nederland. In maart komt hun single en video uit. De zojuist uitgebrachte plaat is overal gratis te downloaden (behalve iTunes) en ook op vinyl verkrijgbaar.
Funky garagerock op een opzwepende beat, muziek die goed in het gehoor ligt. Daarbij heeft zanger Teade een prachtig warm en vol stemgeluid met rauw randje, een genot om naar de luisteren. Zangeres Fiona heeft een ietwat scheller geluid, waarvan je moet houden. Als sidekick een prima aanvulling, maar solo gaat de voorkeur naar Teade. Een band die het evenwicht tussen instrumenten en zang goed onder de knie heeft; het één overstemt het andere niet. Het publiek gaat volledig in de muziek mee en de bandleden zetten een spetterend optreden neer.
Beans & Fatback bestaat uit Onno Smit (gitaar en zang), Paul Willemsen (gitaar en zang), Jet Stevens (basgitaar), Toon Oomen (drums en percussie), Cody Vogel (drums en percussie), Gerhardt (percussie, zang) en Jeroen Tenty (Hammond orgel en zang).
De band heeft met Heroine Lovestruck onlangs haar derde album uitgebracht. Het is de ruigste plaat van de drie. Smit schreef de liedjes nadat hij een foto zag van Rita Hayworth afgebeeld op een atoombom. Het zijn eigenlijk tien liedjes die elk een scene zijn uit een denkbeeldige film noir uit de jaren ‘40.
De bandleden zijn duidelijk op elkaar ingespeeld en hebben veel ervaring. Ook is de groep al een aantal keren te zien geweest bij De Wereld Draait Door.
De setting van band op het podium alleen al….. zonder dat ze spelen is het al een indrukwekkend gezicht. Twee prachtige drums, gitaren en percussie sieren de bühne.
En dan barst het los: blues, rock, funk, oude stijl en vernieuwend opzwepend. De ontoombare energie van alle bandleden en het fantastische stemgeluid van Smit sleept je als publiek mee, of je wilt of niet. Het publiek deint dankbaar en vol overgave mee bij de bijna melancholische klanken waarbij je eigenlijk stiekem toch wel heel vrolijk wordt.
Deze muziek is niet in een hokje te plaatsen. Dit moet je ook niet willen: gewoon ervaren, genieten en over je heen laten komen. Dit is waar muziek voor bedoeld is: gevoel, sensatie en niet stil kunnen zitten of staan. Wat een sensationele afsluiter en een geweldig eerbetoon aan dit oude theater waar al die jaren zoveel mensen met plezier een bezoek hebben gebracht. Verrassend, absoluut vernieuwend en zeker weten een topafsluiter van een tijdperk.