Groovende speedfunk in MFC

Halsbrekende muzikale capriolen

Anton Oortmann ,

Afgelopen zaterdag stonden er weer twee bands op het podium van MFC: Schizoid Lloyd uit Haarlem en Uhgah?Wugah! uit Groningen. De show werd door het Coevorder podium aangekondigd met de woorden: "De bands staan garant voor een avond vol muzikaal vakmanschap. Misschien niet de meest toegankelijke muziek die je zult horen, maar kenners zijn er over het algemeen wel uit dat deze twee bands het beste uit verschillende muziekstijlen weten te verbinden tot strakke, originele songs, waarbij rechtgeaarde muziekliefhebbers compleet aan hun trekken komen. In het genre zijn dit wel de bands die er momenteel toe doen.” Dat belooft een interessante muzikale avond te worden. Maar maken de acts dit ook waar?

Uhgah?Wugah! toont snaarbrekende capriolen

Het spits wordt afgebeten door Uhgah?Wugah! Deze band is geen onbekende voor het MFC-publiek. In april 2013 stonden zij met soulmates Yankee Sandwich al eens op dit podium. En wat speelt de driemansformatie? Hun muziek doet denken aan bands als Primus en Nomeansno, maar is toch gigantisch hard en snel. Het is zelfs zo hard dat de bassist een snaar breekt. Iets wat tijdens de soundcheck ook al gebeurde. Drummer Reinee Huizinga en gitarist/zanger Martijn Wassenaar brengen even een rustig stukje Red Hot Chilli Peppers ten gehore, zodat bassist Jurjen Kah de kapotte snaar kan vervangen.

 

De muziek staat bol van de harde punk, groovende speedfunk, metal en andere genres. Deze worden aan elkaar gelijmd door halsbrekende breaks, die menig bezoeker positief op het verkeerde been zet. Ritmes en tempo’s veranderen continu. De geoliede machine van Uhgah?Wugah! speelt het allemaal vrijwel vlekkeloos! Het is te merken dat de heren de afgelopen tijden veel hebben opgetreden. Bijvoorbeeld als support voor Victims Family, Mike Watt (o.a. Stooges, Firehose, Minutemen), The Generators en Jello Biafra & The Guantanamo School of Medicine. Bezoekers die de band eerder zagen, zijn het erover eens: deze band is de afgelopen tijd flink gegroeid. Vocaal is het niet altijd even interessant, maar door het absurd goede spel is dit haast bijzaak. Kortom, een top optreden van het drietal. Ga die band vooral eens checken!

Het onnavolgbare sextet: Schizoid Lloyd

Schizoid Lloyd heeft best wat ombouwtijd nodig. Met zes mensen en nog meer gear, ligt het hele podium vol met kabels. Gelukkig past het uiteindelijk allemaal op de bühne; want wat er vanaf de start van het optreden allemaal voor muziek wordt gebracht, is soms haast onnavolgbaar.

 

De muziek van Schizoid Lloyd doet het meest denken aan de side-projects van Mike Patton, die natuurlijk voornamelijk bekend is van Faith No More. Maar de band speelt ook stukken die doen denken aan Queen. De driekoppige zang lijkt soms op een compleet koor. Er zijn symfonische phrases a la Pink Floyd, inclusief David Gilmour solo, maar ook is er rap te horen. En dit alles wordt weer opgevolgd door een heerlijk stukje snoeiharde math-metal.

Wat speelt deze band absurd strak. Ze nemen je moeiteloos mee op een muzikale trip, als je daar tenminste voor openstaat. Het is namelijk geen muziek voor de doorsnee metalhead. Houd je van metal met een progressieve of avant-gardistische inslag? Check dan zeker Schizoid Lloyd. De band mag zich zeker rekenen tot de top van de underground progrock van Nederland.

Beloftes worden waargemaakt

Al met al worden de beloftes uit de wervende MFC tekst waargemaakt. De twee genre-overbruggende bands laten ons halsbrekende muzikale capriolen zien en beide drummers tonen hoe ziekelijk behendig de motorische skills van onze drummende medemens kunnen zijn.