CB17: Tamino
De Belgische Jeff Buckley is veel meer dan dat alleen
Crossing Border is gek op onze zuiderburen. Vorig jaar was Tourist LeMC een van de bekendere namen op het affiche en dit jaar mogen wij onder andere Coely en Baloji begroeten. De bekendste Belg die Den Haag dit jaar met een bezoekje komt vereren is echter Tamino. De twintiger met Egyptische roots gooit al een tijdje hoge ogen met zijn duistere popsongs met Arabische invloeden.
Geheel in het zwart gekleed komt de zanger met zijn band, bestaande uit Ruben van Houten op drums en Tom Pintens op toetsen, het podium op. Uit alles blijkt dat de muziek niet bijster vrolijk gaat worden, maar desalniettemin is de zaal vanaf de eerste noot verkocht. Tamino vertelt dat hij net terug is van een Duitse tour in zijn eentje en blij is weer herenigd te zijn met zijn begeleidingsband. In principe had de Belg daar ook alleen kunnen staan. Het ogenschijnlijke gemak waarmee hij zijn extreem goede songs brengt is iets waar een band niet per se iets aan toevoegt, ook al spelen Pintens en van Houten erg goed.
Afsluiter 'Habibi' zorgt voor veel kippenvel, enkele ontroerde blikken zijn te herkennen tijdens de hoge noten in het refrein. Tamino laat zien waarom hij zo geliefd is. Na Julien Baker is hij al de tweede act vanavond die laat zien dat leeftijd niks uitmaakt, als je maar goede muziek maakt.
Het moment:
Na het nummer 'Each Time' verlaat de band het podium. Her en der ontstaat er wat brouhaha in de zaal. Met een subtiele "sssst" maant de Belg het publiek tot stilte. Het geroezemoes verstomt voor het grootste gedeelte, maar een enkeling achterin de zaal kan het niet laten om toch zijn of haar waffel open te trekken, zonde.