CB18: Daniel Blumberg

De warmste zaal van Crossing Borders heartbeat hotel is aardig gevuld...

Daniel Blumberg (27 jaar) kennen wij van zijn bands Cajun Dance Party en Yuck. Hij werkte o.a. samen met Low en Lambchop. Met Daniel ging het afgelopen jaar niet zo goed. Zo liep zijn relatie na zeven jaar stuk, was er de plotselinge dood van zijn beste jeugdvriend en kampte hij met zijn mentale ziekte. Al deze gevoelens heeft hij weggestopt in zijn laatste album Minus.

Daniel begint sterk met zijn eerste nummer. Het is de klaagzang van een gebroken hart, verlatenheid, een depressie die dreigt te glippen naar de afgrond. Hij wordt ondersteund door Ute Kanngiesser (cello) en Jim White (drum), de drummer die we eerder deze avond bij Xylouris White zagen.

Het is vaak experimenteel gitaarspel van Daniel, hij speelt er soms mondharmonica bij. Of hij slaat met een metalen bout tegen zijn gitaar als distortion. Het zijn stuk voor stuk ballades. Maar het is vooral de stem van Daniel die eruit springt, het is sterk dan weer zacht en liefelijk. De teksten spreken boekdelen over verlatenheid en verlangen. Als het optreden voorbij is gaat menig bezoeker wat verdrietiger de zaal uit, verlost van Daniels gevoel zijn we niet.

Het moment: Daniel laat het publiek vijf minuten in stilte wachten voordat hij met zijn laatste noot het concert beëindigt. Hij laat het publiek voelen wat het is om naar het einde te verlangen.