CB18: Moses Boyd

Voorafgaand het optreden stoort er wat op het keyboardkanaal, dat deert niet. Moses Boyds Exodus is namelijk al vertrokken. “Den Haag is de eerste plek buiten Verenigd Koninkrijk waar we speelden, dus dit is bijzonder voor ons”. En met die woorden vertrekt de Exodus definitief. Saxofonist Binker Golding hoort zichzelf niet zo goed en gitarist Artie Zaitz gaat geheel op in zijn eigen wereld. Maar slecht is het zeker niet. Sterker nog de heren zijn bijzonder goed op elkaar ingespeeld, de ritmes komen op de spannende momenten samen. Het maakt het optreden niet alleen feilloos, maar ook interessant om naar te luisteren. Dat Artie tussendoor een gitaarpedaal wat bijstelt of een mechaniek van de grond afraapt heeft verder ook geen invloed op het spel. Ondertussen zijn de technische problemen opgelost. Bijzonder is het rumoer in de Katrina, een zeldzaam verschijnsel op een festival als Crossing Border. Vooral gezien Broeder Dieleman het publiek eerder vanavond complimenteerde om hun manieren. Het is alleen jammer dat er geen gebruik gemaakt wordt van de aanwezigheid van collega's Joe Armon-Jones en Nubya Garcia. Of zouden die na gisteren al zijn vertrokken? Desalniettemin, een gemiste kans.

Het moment: Wanneer het laatste nummer wordt ingezet geeft Moses aan: "wij zijn flexibel, we kijken wel hoe het loopt". Bij afsluiter 'Rye Lane Shuffle' valt het spel van Binker Golding op. Het motief van de song wordt door Binker creatief ingezet zodat het passend afwijkt van de studioversie