CB17: Allan Rayman

Het is even wachten op de volgende act als schrijver Abdelkader Benali iets uitloopt. Gelukkig doet zanger Allan Rayman het wachten snel vergeten. Vanaf de eerste noot weet hij het publiek in de Lutherse Kerk te boeien met zijn unieke stemgeluid. Allan staat bekend om ingetogen optredens, en qua kleding past het plaatje. Opkomend in een trainingsbroek, hoodie en oude jas betreedt hij stilletjes het podium, maar het publiek zet hij direct op een ander been. Met opvallende bewegingen kan je niet anders zeggen dan dat hij de muziek in zijn hele lichaam voelt en het optreden is dan ook niet echt ingetogen te noemen. Het mysterie rondom de man houdt echter wel stand door de bescheiden verlichting. Met alleen een spot op de zanger maakt het de setting wel wat ingetogen, maar zodra de liedjes worden versterkt met elektronische tonen worden er ook extra lichteffecten ingezet. Tijdens 'Word of Mouth' wordt hij enkel begeleid door zijn gitarist, waardoor zijn stem nog beter tot zijn recht komt. 

Allan Rayman is de perfecte act voor Crossing Border want ook hij verlegt de grenzen van de muziek. Zo zijn zijn nummers in Spotify in verschillende genres terug te vinden, van hiphop en r&b tot country. De muziek van deze Amerikaan is niet een hokje te plaatsen en dat maakt het misschien wel een van dé ontdekkingen van deze editie van Crossing Border. 

Het moment: Zingen in een kerk is bijzonder. Allan geniet hiervan en test een aantal keer de akoestiek door onder andere te huilen als een wolf. Ook een bijzondere keuze om in een kerk te zingen: 'God is a woman'. Tijdens Crossing Border kan alles, toch?