CB17: Nick Mulvey

Twintig minuten voor aanvang van het optreden is het al een uitdaging om een zitplek te bemachtignen in de Lutherse Kerk. Aan de Engelse singer-songwriter Nick Mulvey om de vrijdag van Crossing Border in deze mooie locatie af te sluiten. Voordat de man gaat zingen, mag schrijver Maurice Seleky nog een stuk voordragen uit zijn boek. Omdat hij zich ook even een rockster wil voelen, gooit hij zijn boek het publiek in, met gebrek aan drumsticks. 

Nick Mulvey maakt de verwachtingen meer dan waar. Samen met zijn 5-koppige band brengt de Brit genoeg muzikaal genot om de kerk mee te vullen. Waar het Nederlands publiek soms nog moeite heeft om een heel optreden aandachtig te luisteren, lukt het Nick om de mensen gedurende het hele optreden stil te krijgen. Of het zijn aangename stem is, of het getokkel van de gitaar, het publiek geniet zichtbaar. De dromerige setting wordt compleet gemaakt wanneer de gitarist midshow het podium opkomt met iets dat lijkt op wierook. Eigenlijk is er niets aan dit optreden op te merken, behalve het gekletter van bierflesjes dat wordt gevolgd met lichtelijk aggressief 'sssst'. Maar dat is dan ook het enige geluid dat uit het publiek komt. Verder is het optreden gelikt, goede muziek en nog een goede boodschap aan het einde van het optreden. Nog voordat Nick Mulvey 'Fever to the Form inzet', wil hij nog even meegeven dat we geen angsten mogen hebben en dat we vooral moeten geloven in onszelf. 

Het Moment:

Zodra hij 'Cucurucu' inzet, wordt er al luid geapplaudiseerd en zingt het publiek voorzichtig mee.