Oh ja joh?! met Remy Rond

Bekende Haagse koppen in de schijnwerpers

Julie Hauber | Foto’s: Eefje Lammers ,

Zanger Remy Rond maakte voor het eerst kennis met de Haagse muziek scene toen hij in Blind Lead speelde. De band veranderde later de naam naar Indigo maar ging in 2007 uit elkaar. Remy wilde zich namelijk meer gaan richten op elektronische muziek. Nu staat hij al enige tijd op het podium met A Cure For Gravity. De groep bracht vorig jaar het debuutalbum ‘Side Effects’ uit en speelde onder andere in een uitverkochte Melkweg en Tivoli. In april verschijnt de videoclip van ‘Get It’ maar eerst beantwoordt Remy de Oh Ja Joh?! vragenlijst.

Naam
Remy (Raymond Bartholomeus) Rond

Leeftijd en verjaardag
31 (10-02-1982) 

Social Networks
Facebook. Twitter is zo’n ding waar ik eigenlijk te weinig van begrijp om er de meerwaarde van in te zien. Facebook vind ik fijn omdat je veel met beeld kan werken. Met de band zijn wij er ook wel bewust mee bezig: niet constant evenementen delen of mensen overladen met teveel informatie. Het is een beetje de balans vinden tussen laten zien waarmee je bezig bent en de mensen er niet mee doodgooien.

Broers/zussen
Een broer (Bobby) en een zus (Mandy). 

Huisdier
Een hond, Bodhi, een flat-coated retriever.

Sport
Fitness. Ik probeer zeker zo’n twee keer per week te sporten.

Beste gewoonte
Ik ben heel enthousiast betrokken bij andermans projecten. Ik ben eigenlijk een beetje de hofleverancier voor iedereen in mijn omgeving op het gebied van vormgeving. Ik probeer hun enthousiasme te voeden en daar veel resultaat uit te halen door wat ik kan. 

Slechtste gewoonte
Misschien dat ik vanuit mijn enthousiasme weleens meer hooi op mijn vork neem, dan dat ik daadwerkelijk aan kan.

Voor welke actie in je leven schaam je je het meest?
In de tijd van Indigo stond ik op een feestje. Ik had een paar drankjes op en was lekker in de feeststemming. Ik stond met iemand te praten, geen idee wie het was, en merkte wel dat ik ermee kon praten over muziek. We hadden het over muziekmanagement en ik zei tegen mijn gesprekspartner: ‘Ja, maar AT heeft het makkelijk. Die nemen alleen de telefoon op.’ Had ik het dus tegen de compagnon van Edwin Jansen. Ik geloof dat hij de opmerking met een lichte glimlach heeft genegeerd. Het was een hele domme opmerking, omdat die volstrekt ongefundeerd was. 

Favoriete plek in Den Haag?
De Grote Markt. Je komt er altijd gezichten tegen die je een tijd niet hebt gezien.

Stamkroeg
Ik kom de laatste tijd graag bij Café Emma. Leuke plek, erg lekker eten. Ze hebben een stukje vlees, bavette, die is echt aan te raden.

Beste Haagse initiatief/festival
Walk The Line. Voor een klein festival boeken zij enorm avontuurlijk. Voor de rest draag ik eigenlijk ieder initiatief wel een warm hart toe maar vind ik het soms wel jammer om te zien dat het Haagse publiek niet altijd warmloopt voor de dingen die gebeuren in de stad. Het is een stukje Haagse attitude. Ik heb een half jaartje in Den Bosch gewoond. Als daar een celebrity was, van welke aard dan ook, dan gonsde dat door de stad. Een horde mensen volgde dat dan op de voet. Een stukje enthousiasme of betrokkenheid zou wel leuk zijn. We mogen soms echt wel wat trotser zijn op de dingen die worden georganiseerd.

Wat zou je willen veranderen aan de Haagse muziekscene?
Eigenlijk zou er, misschien wel vanuit de gemeente, een groep mensen moeten zijn, die kunnen helpen met het professionaliseren van een festival. Dat ze bijvoorbeeld advies geven over het geluid, lijntjes hebben naar vormgevers, zodat het allemaal net iets beter de juiste doelgroep vindt en misschien ook buiten de Haagse scene bekendheid krijgt. Niet bemoeien, maar helpen. Soms is het gewoon lullig om te zien dat er net zoveel mensen op het podium staan, als er voor. 

Haagse band van het moment
Piñata, vanwege hun feestelijke vrolijke optredens. Laatst heb ik een liedje van The Light Parade gehoord, daar wil ik me ook nog wel in verdiepen. 

Welke band uit regio Den haag had nooit uit elkaar mogen gaan?
Dollhouse Drama, dat vond ik een heel koel bandje. Daarnaast ook Sad O Sky. 

Mijn muzikale hoogtepunt..
Ik denk zowel het voorprogramma van Awolnation als Kensington. We stonden in mooie zalen (Melkweg en Tivoli), we wisten het publiek te grijpen en het waren goede optredens. Ik heb zo vaak gezien dat mensen tijdens voorprogramma’s staan te ouwehoeren, maar het publiek had bij de optredens aandacht voor ons.

Dit optreden in regio Den Haag van een andere band of artiest is me bijgebleven..
Ik was tijdens Walk The Line erg onder de indruk van Teddiedrum. Twee gekke Belgen, gave sound, een waanzinnige show.

Tieneridool
Het begon ooit bij Michael Jackson. Later werd het Aerosmith, Guns N’ Roses en kreeg ik een hiphopfase. Ik luisterde bijvoorbeeld veel naar Wu Tang Clan. Toen de Hiphop meer richting de R&B ging vond ik dat niks.

Beste nummer aller tijden
Moeilijk, ik kan geen keuze maken. ‘Sweet Dreams’ van Eurythmics is bijvoorbeeld een fantastische plaat, maar ‘Tainted love’ van Soft Cell , ‘Rio’ van Duran Duran en ‘Psycho Killer’ van Talking Heads ook. Depeche Mode vind ik ook waanzinnig en dan vooral het album ‘Songs of Faith and Devotion’. Dat vind ik zo’n heerlijke duistere plaat.

De eerste plaat die je kocht of kreeg?
De eerste plaat die ik kocht weet ik niet meer. Ik weet alleen nog dat ik 2 gulden had en het de enige single was ik die ik kon betalen. De eerste plaat die ik kreeg was een cd van Rage Against The Machine. 

De laatste plaat die je kocht of kreeg?
Ik ben meer van het downloaden. De laatste plaat die ik heb verkregen was het nieuwe album van VETO, een te gekke band uit Denemarken. Ik vind het niet zo tof als het debuutalbum van de band, maar het is wel beter dan het tweede album. We gaan met de hele band kijken naar het optreden, dat ze op 30 maart in Paradiso gaan geven. Het laatste dat ik heb gekregen was Everything, Everything. Dat kreeg ik doorgestuurd van Emiel van ZUBB. 

Je favoriete aanvraagnummer op een feestje
Heel cheesy, maar ik denk dan toch ‘Hello’ van Martin Solveig. Een echte partyplaat, zoveel energie en blijheid.

Welk album zou je aan je grootste vijand cadeau doen?
Als ik iemand een kutavond wil bezorgen, dan zou ik hem naar ‘Chinese Democracy’ van Guns N’ Roses laten luisteren. Dat is echt een draak van een album. In alles klinkt de arrogantie van Axl Rose, een stukje grootheidswaanzin, en het album is compleet doodgeproduceerd. Er zit geen ziel meer in. Het is wat mij betreft echt een soort van audio torture.

Naast welke artiest zou je willen wakker worden?
Ik geloof niet dat ik naast iemand wakker hoef te worden. Er zijn zat mensen waar ik mee wil praten, het podium wil delen of de studio in wil duiken. Ik zou bijvoorbeeld dolgraag een keer een muzikale ontmoeting willen hebben met Depeche Mode. De muzikale bagage van die band is enorm. 

Welk fictief personage zou je willen zijn?
Het wordt geen fictief personage, maar dan wil ik wel Jim Morrison zijn. Ik denk dat hij in een bizarre tijd heeft geleefd en ik zou het wel koel vinden om een week door zijn ogen te kunnen kijken. Hij heeft briljante dingen gemaakt.

Het beste moment van de dag om naar muziek te luisteren?
De momenten dat ik het echt lekker vind om naar muziek te luisteren is op de fiets. De combinatie van sights en sounds. De muziek op je oren wordt meestal dan de soundtrack van je omgeving. Vaak luister ik dan naar Pinguin Radio. Die gooien er dan soms zo’n plaat in die echt lekker binnen komt.  

Bron van inspiratie
Het fuseren van indie, poprock en elektronica. De manieren van samplen bij 2manyDj’s vind ik bijvoorbeeld briljant, daar zit wel een grote bron van inspiratie. Voor de rest, wat is eigenlijk niet inspirerend? Op de raarste momenten kan iets ineens zijn plekje vinden bij iets waarmee ik bezig ben. Ik hou altijd mijn oren en ogen open. 

Dit heb ik altijd bij me..
Mijn iPhone en macbook. De meeste mensen kennen mij wel als de jongen met de rugtas, een wandelend kantoor.

Naar een onbewoond eiland neem ik mee...
Ik ga er wel vanuit dat het een eiland is met WiFi, dus dan neem ik mijn computer mee en mijn meisje.

Quote
‘Why Choose?’ Wel keuzes maken, maar waarom maar 1 ding? Band of carrière? Koffie of thee? Het kan allebei. Ik ben altijd bereid om wat harder te werken, er is zoveel te halen uit het leven.

Droom
Omdat ik zowel bezig ben met vormgeving als muziek, vind ik het te gek als die twee kunnen blijven fuseren. Voor de albumrelease in de Supermarkt heb ik bijvoorbeeld een video intro gemaakt, een soort VJ-achtige beleving. Ik las laatst de volgende wijsheid: ‘If you do not change direction, you may end up where you are heading,’ van Lao Tzu Zou. Het komt er op neer dat als  je doelgericht  onderweg bent naar iets, het gevaar is dat je dat ook gaat bereiken. Ik vind het juist zo leuk om onderweg alles te ontdekken. Als je er niet voor openstaat, mis je ze, dus nee, ik heb geen einddoel. Ik wil plezier beleven aan het onderweg zijn en zoveel mogelijk ervaren waar ik mee bezig ben. Het is dan zonde om na te gaan waar je naar toe wil, in plaats van te genieten.