Oh ja joh?! met Frank van Bruggen

Bekende Haagse koppen in de schijnwerpers

Marije Pluym | Foto's: Eefje Lammers ,

Met haar optreden tijdens het HPC Winterfest toonde de Haagse psychedelische bluesband Medicine Jet zich de liefdesbaby van Tame Impala en White Denim. De band zelf omschrijft haar muziek als ‘psychedelische blues rock ’n roll met heel veel verschillende invloeden’. Onlangs was deze wonderlijke muziekmix nog te beluisteren tijdens Club 3voor12 Den Haag en de Versafdeling. Tijd om één van de drie piloten van Medicine Jet aan de tand te voelen. 3voor12 Den Haag sprak met Frank van Bruggen.

Naam
Frank Johannes van Bruggen
 
Leeftijd en verjaardag
21 jaar, 24 maart 1992
 
Social networks
Ik zit op Facebook en verder niet. De band heeft een Facebook pagina en we zitten op Soundcloud.
 
Broers/zussen
Ik heb twee hele broers en twee halve broertjes. Joost, Paul, Thijs en Hidde.
 
Huisdier
Ik ben thuis opgegroeid met een hond, James, maar nu heb ik niets. Ik ben niet zo’n fan van katten en voor een hond ben ik gewoon te vaak weg. Dan kan je gewoon niet eventjes twee avonden niet thuis komen. Dat doe ik zo’n dier niet aan.
 
Sport
Muziek! Dat is mijn sport.
 
Beste gewoonte
Ik ben behulpzaam. Als er binnen de band iemand een idee heeft dan wil ik hem daar graag bij helpen. Je helpt elkaar constant met de muziek. Maar het is meer een goede eigenschap binnen het sociale leven.

Slechtste gewoonte
Discipline. Ik weet niet of je dat een slechte gewoonte kan noemen, maar ik ben niet echt gedisciplineerd. Daardoor mis ik soms wel eens wat colleges, maar als het om dingen als muziek gaat ben ik er wel gewoon. Dan gaat er een knopje om. 
 
Voor welke actie in je leven schaam je je het meest
Dat is er niet één. De ergste is een lang verhaal. Ik had een keer iets teveel gedronken en ben de sloot in gerold om te ontkomen aan de politie. Dat doen ze namelijk ook in actiefilms. De politie hoorde een plons en was toen zo bezig met ‘er is iets aan de hand’. Op gegeven moment waren er vijf politieauto’s en belden ze de GGD. Toen ben ik maar opgestaan uit het water en vervolgens werd me de huid vol gescholden. Ik vind het een mooi verhaal maar ik ben er niet trots op. 
 
Favoriete plek in Den Haag
De Grote Markt is voor mij een soort kerk. Al die cafeetjes zijn kapelletjes en bij elk kapelletje heb ik een herinnering. Op bepaalde plekken kon je niet binnenkomen als je 16 of 18 was en als je dan wel een keer binnen kon komen dan was dat ook echt wel wat. En het Paard vind ik ook heel bijzonder. 
 
Stamkroeg
Ik ben het meest in het Paardcafé. Daar mocht Medicine Jet ook haar debuutoptreden doen. Het was heel bijzonder om eens een keer aan de andere kant te staan. 
 
Beste Haagse festival/initiatief
Ik ben de laatste tijd heel erg gecharmeerd van F.A.S.T. en Langweiligkeit! Daar heb ik zelf ook twee keer op mogen treden en dat was heel erg gaaf. 
 
Wat zou je willen veranderen aan de Haagse muziekscene
Niets! Houden zo!
 
Haagse band van het moment
Dat zijn wij natuurlijk! Nee, van het moment weet ik het echt niet maar als ik naar de totale Haagse muziekgeschiedenis kijk, dan neem ik mijn hoedje af voor Bombay Show Pig. 
 
Welke band uit de regio Den Haag had nooit uit elkaar mogen gaan
Ik wou nu even dat de Golden Earring uit elkaar was geweest zodat ik die kon noemen. 
 
Mijn muzikale hoogtepunt
Ik denk dat dat het moment was dat er voor een recensie over ons verscheen. Dat was de eerste keer dat ik onderdeel was van een project dat in de pers kwam en die waardering deed me persoonlijk heel veel. Als ze het hadden afgekraakt was het misschien anders geweest. Wat je daar hebt gedaan is gezien en al zijn het maar drie regels, dan nog is het ontzettend gaaf. Een stapje op de trap naar de droom. 
 
Dit optreden in de regio Den Haag van een andere band of artiest is me altijd bijgebleven
Je verwacht het misschien niet van me, maar dat was een optreden van Mellow Yellow in het Paard. Het was één van de eerste keren dat ik in het Paard was. Linda van Leeuwen is een nichtje van iemand in mijn vriendengroep en die nam ons daar mee naartoe. Ik was volgens mij 14 of 15 en dat was de eerste keer dat ik muziek op een grotere schaal zag en hoorde. Dat was de eerste keer dat ik besefte dat ik dat ook zou kunnen.
 
Tieneridool
Dat zijn er twee. John Lennon en Jimmy Page. John Lennon als songwriter en Jimmy Page is echt een god. Hij heeft zo’n bijzondere loopbaan gehad. Eerst was hij studiomuzikant en toen heeft hij bijvoorbeeld gitaar gespeeld op de soundtrack van Goldfinger. De manier waarop hij zoveel stijlen beheerst en zoveel kennis heeft van de studio, hij is de muziek. Hij heeft alle albums zelf geproduceerd en gemixt en was dus dé sound. Ik hoop hem ooit nog een keer live te kunnen zien. Na Led Zeppelin is hij wel een beetje ingekakt, maar doordat hij zo’n mooie carrière daarvoor had kan hij dat nog wel maken. 
 
Beste nummer aller tijden
Niet één nummer maar een heel album. ‘Dark Side Of The Moon’ van Pink Floyd. Dat hele album is een reis en zo zie ik het leven ook. Het is een reis waar je heel veel emoties in mee krijgt. Zoals het eerste nummer ‘Breathe’ waarbij je bijna achterover valt en vervolgens ‘The great gig in the sky’ waarbij die vrouw begint te zingen. Bij dat laatste zinnetje van het album, ‘The sun is eclipsed by the moon’, heb ik altijd kippenvel. Ik luister het album ook altijd in één keer anders klopt het niet. 
 
De eerste plaat die je kocht of kreeg
‘The Blue Album’ van The Beatles. Ik heb volgens mij ook in groep 3 ‘Hey Jude’ geplaybackt omdat dat nummer zo lekker lang duurde met dat ‘Nananana’. Ik zeg altijd dat muziek de soundtrack is van mijn leven en al die nummers nemen je mee. 
 
De laatste plaat die je kocht of kreeg
Die kreeg ik laatst van mijn moeder. Ik was koffie gaan drinken en liep daarna naar de platenwinkel. Zij liep mee en ik had ‘Desire’ van Bob Dylan in mijn hand. Normaal krijg ik altijd een chocoladereep of zo maar nu kreeg ik geld voor deze elpee. Dit is ook zo’n plaat die ik vroeger op een plastic drumstelletje ging nadrummen.
 
Je favoriete aanvraagnummer op een feestje
De laatste keer was dat ‘Prototype’ van Outkast. Die is echt onwijs fout en super gelikt. Het is een soort spelen met soulmuziek, bijna een soort parodie. Maar dit zit wel heel goed in elkaar. 
 
Welk album zou je aan je grootste vijand kado doen
The best of George Michael. Ik ben niet tegen een verwijfd iemand maar die vent… En dan mag die vijand de plaat ook niet uitzetten. Ik lijm de powerknop vast.
 
Naast welke artiest zou je wakker willen worden
Stevie Nicks. Maar dan wel de Stevie Nicks van dertig jaar geleden. Niet die van nu. 
 
Welk fictief personage zou je willen zijn
Baloe van Jungle Book. Groot, slungelig, grappig en vrolijk.
 
Het beste moment van de dag om naar muziek te luisteren
Dat bestaat niet. Dat is elk moment. Stel; het regent pijpenstelen en je mist de bus en de volgende bus komt pas over een half uur weer. Dan kan je een half uur niks doen en balen, maar je kunt ook muziek aanzetten en van zo’n moment het beste maken. 
 
Bron van inspiratie
Dromen, mijn eigen levensfilosofie en dat je in je gedachten eigenlijk verder kan reiken dan waar dan ook. Kastelen in de wolken waar concerten worden gegeven met de meest gekke versieringen. Als je wilt kan je dat allemaal op papier zetten en die woorden kan je ook nog eens blenden met muziek. De bron van inspiratie is voor mij eigenlijk ook elke dag beseffen dat het leven prachtig is. Maar je moet er wel bij stilstaan dat het altijd draait. Het mooiste van het dagelijks leven is dat je het vaak niet kan plannen. Als de trein plotseling niet rijdt en ik van A naar B via C moet dan krijg ik daar een kick van. Het onverwachte is prachtig.
 
Dit heb ik altijd bij me
Mijn telefoon, mijn iPod, een plectrum, haarelastiekjes en soms sigaretten.
 
Naar een onbewoond eiland neem ik mee
Een gitaar en tien setjes extra snaren. Muziek is echt mijn grootste liefde. Je zou het bijna een verslaving kunnen noemen. 
 
Quote
Life is what happens while you’re busy making other plans.
 
Droom
Mijn droom met muziek is niet dat er gillende meisjes staan of dat ik een zwembadje met geld heb. Mijn droom is dat er een groepje mensen in een kamer een plaatje draait, een biertje drinkt of een jointje rookt en vervolgens elkaar in de ogen kijkt en ‘wow’ zeggen.  Dat ze dingen uit de muziek meepakken omdat ze het herkennen.