De nauwlettende Haagse muziekliefhebber moet Romy Paap al tig keren gezien hebben op de Grote Markt of in Musicon. Of het nu gaat om optredens die ze zelf regelt met Blooming Music Events of in samenwerking organiseert, zoals de jaarlijkse Popronde en Kaderock: Romy Paap heeft een dikke vinger in de Haagse muziekpap. Maar dat is haar als kind van een muzikant wel toevertrouwd. Paap houdt van eerlijke muziek, rauwe gitaren en een fijne sfeer en wil dit zelf ook bieden voor de Haagse muziekscene. Hoogste tijd voor een nadere kennismaking met een ontwapenende regelaar met het muziekhart op de juiste plek: Romy Paap.

Naam
Romy Paap.

Geboortedatum en -plaats
14 september 1999 in Delft.

Heb je huisdieren?
Mijn huisgenoot heeft een kat: Loki. Ik ben een beetje bang voor katten, maar het gaat steeds beter.

Doe je aan sport?
Heel af en toe ga ik met een vriendin mee boulderen. Ik vind dat wel leuk, maar ik zou het niet snel uit mezelf doen. Ze gaat ook vaak hardlopen en dan fiets ik ernaast, want ik ben te lui om zelf hard te lopen.

Wat is je beste gewoonte?
Ik ben niet bang voor nieuwe avonturen en om initiatief te nemen. Dit deed ik met Blooming Music Events, maar ook bij Kaderock. Toen ben ik gewoon op Daan van der Bruggen (directeur Musicon, red.) afgestapt. Hij heeft mij heel veel ruimte en mogelijkheden gegeven en daar ben ik hem heel dankbaar voor. Die dankbaarheid voel ik ook richting Lucy Zuiderwijk die mij helemaal inwerkte bij de Popronde. Zij liet me van dichtbij zien hoe leuk dit werk is.

Wat is je slechtste gewoonte?
Toch wel een beetje het imposter-syndrome: dat ik het een beetje fake en dat mensen het nog geloven ook. Het blijkt uiteindelijk altijd mee te vallen, maar in mijn hoofd maak ik het dan veel groter.

Voor welke actie schaam je je het meest?
Dat is pas nog gebeurd. Ik stond in de supermarkt en de kassamedewerker waar ik bij afrekende verveelde zich klaarblijkelijk. Hij vroeg: heb je gisteravond nog wat leuks gedaan? Toen raakte ik een beetje in paniek en dacht: nu moet ik met een heel cool verhaal komen. Dus ik ben gewoon voor mij uit gaan lullen over een feestje dat ik had gehad, wat helemaal niet waar was. Maar hij bleef maar doorvragen en ik kwam steeds dieper in de shit. Hij bleef maar doorvragen dus ik bleef maar doorlullen over een feestje in de Melkweg. Echt, er klopte niks van, maar ik kon niet stoppen. Ik rekende af, liep weg en moest keihard lachen. Maar als ik nu die gast achter de kassa zie zitten, kies ik een andere kassa. 

© Esmée de Vette

Wat laat je het liefst bezorgen?
Roti, kip met bot. Dat is het lekkerst. Spareribs vind ik ook vet lekker.

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Het verschilt. Ik heb gelukkig geen baan waarbij ik vroeg moet opstaan dus meestal draai ik me nog een keertje om als ik wakker word. Vaak bel ik ’s ochtends even met mijn vriend om even de avond ervoor door te nemen. En dan ga ik ontbijten.

Wat is je favoriete plek in Den Haag?
Waar we nu zitten: de Zwarte Ruiter. Gewoon om een biertje te doen, een spelletje te spelen en een bandje te kijken. Vroeger was mijn favoriete plek Lokaal Vredebreuk. Daar begon mijn uitgaansleven en ontmoette ik rockers en metalheads. Ik was zelf ook de hardere muziek aan het ontdekken dus ik voelde me daar erg thuis. Toen sloot het helaas en verplaatste de club zich naar de Grote Markt. En ik kom graag in het Spellenhuis. Daar zou ik ook voor de Popronde willen programmeren. Een verrassende plek met leuke mensen. En heel veel bordspellen.

Wat zou je willen veranderen in Den Haag?
Ik zou het nachtleven bruisender willen maken in alternatieve plekken. We hebben PIP natuurlijk, maar dat is vooral veel elektronische muziek. Maar ik zou een bruisender Den Haag in de rockscene willen voor in de late uurtjes. Het Paardcafé is nog wel tot laat open, maar daar ben ik redelijk uitgegroeid. De mensen daar zijn vaak heel jong.

Wat is je stamkroeg?
Ik kom graag bij Momfer de Mol en na mijn werk kom ik vaak in Nelson op Scheveningen. In de winter werk ik in de horeca en Nelson is van dezelfde eigenaar als Westenwind waar ik werk dus dan gaan we daar naartoe. 

Wat is het beste Haagse initiatief?
Het bluegrass-festival Wild Rooster. Daar ga ik altijd met mijn vader naartoe. Hij is ook muzikant en dit vinden we alletwee een fijn festival. En ik vind Kaderock ook gewoon te gek en de doelgroep in uniek.. Het is een mooie mix van ouwe Haagse rockers en nieuw, jong publiek dat losgaat. Het is echt voor ieder wat wils en een echt Haags begrip.

© Esmée de Vette

Wat is voor jou de Haagse band van het moment
Toch wel Heath. Ik vind hun stijl, sfeer en doorzettingsvermogen heel bijzonder. Als ik zie hoe ze zich in 1 jaar tijd hebben ontwikkeld, dan boezemt dat enorm ontzag in. Ik heb ze ooit live zien spelen tijdens Sniester in de skatestore en was meteen onder de indruk. Het is wel echt voor de liefhebber, maar er zijn maar weinig bands met nummers tussen de 7 en 10 minuten die de aandacht zo goed vast weten te houden.

Wat vind je overschat in de Haagse scene?
De laatste tijd poppen er zoveel Nederlandse popbands op in Den Haag. Wat begon als een verfrissend genre, wordt nu een beetje uitgemolken als je het mij vraagt.

Wat vind je onderschat in de Haagse scene?
Hoe hecht de muziekscene in Den Haag echt is. Als je vaak bandjes gaat kijken, kom je erachter hoezeer muzikanten en liefhebbers onderling zorgen voor een fijne en warme sfeer.

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Met Marco Bijsterbosch: de programmeur van de Grote Markt. Ik zou het heel vet vinden om bands te programmeren hier. Dus Marco: welke maat schoenen heb je? Ik kom er graag een dag in lopen (lacht).

Waar kun je ’s nachts van wakker liggen?
Best wel veel, maar vooral dat de mensen die me dierbaar zijn weggaan. Dat vind ik wel het moeilijkste. Ik heb momenteel zo’n leuk leven met de mensen om mij heen dat ik het moeilijk zou vinden hen te moeten missen. Zo ook alles wat ik nu gaande heb voor wat betreft werk. Het gaat allemaal zo fijn en goed: ik zou het voor geen goud willen missen. Ook ouder worden vind ik griezelig. Niet zozeer het daadwerkelijk ouder worden, maar dat je alles al een keer hebt meegemaakt waardoor de glans van dingen afgaat. Vroeger vond ik zoiets als concerten echt iets magisch om mee te maken, maar gaandeweg de tijd vlakt dat wat af. Tuurlijk zie ik nog genoeg moois, maar die echte eerste indruk is al vervlogen.

Welk nummer mag er gedraaid worden op je begrafenis?
(lacht) Ik heb er meteen eentje in mijn hoofd, maar die is zo fout: 'Bed of Roses' van Bon Jovi. Ook het nummer 'Dynamite' van The Mothertruckers vind ik gepast, maar ook 'Come a little bit closer' van Willy DeVille. Een specifiek nummer heb ik niet in mijn hoofd, maar deze drie nummers komen wel in de buurt. Ik heb niet zo’n enorm hippe smaak dus als je mij vraagt iets op te zetten, word ik altijd wat zenuwachtig. Mensen van mijn vaders leeftijd vinden veel dingen tof die ik aanzet, maar twintigers vinden gewoon niet dezelfde dingen cool zoals country. Andersom werkt het evengoed zo hoor. Ik heb bijvoorbeeld laatst The Tambles geboekt; een The Kinks-achtige band. Dat vind ik ook zo gaaf.

Waar luister je de laatste dagen naar?
Op dit moment alles van de Popronde, want daar ben ik ook mee bezig voor het programmeren. Een naam springt er zeker uit: Femme Fugazi. Die hebben nog maar 1 single uit, maar ik ben dan wel zo’n gewoontebeestje dat ik het wel 50 keer achter elkaar kan luisteren. Als het aan mij ligt, spelen ze in de Zwarte Ruiter tijdens de komende Popronde.

Wat is je grootste guilty pleasure?
Jerrod Niemann, Brad Paisley en Dwight Yoakam: puur country. Over hillbillies, bier, gitaren en trucks. Groot nostalgisch gehalte. Ik ken het via mijn vader: Guido Paap. Mijn pa speelde in Too Hip for the Room en nu in Leaving for Nashville waarmee hij nu een theatertour doet met country covers.

Hoeveel tattoo’s en/of piercings heb je?
Inclusief oorbellen: 16 piercings. En tattoos: rond de 15. Ik krijg later dit jaar een backpiece van mijn nek tot aan mijn billen. Het wordt een groot geometrisch patroon met alleen maar lijnen. Ik kan niet wachten.

Wat is de eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
De eerste plaat was van Sesamstraat. Die ging over milieuvervuiling. Geen idee hoe de nummers precies gingen, maar het was in ieder geval superwoke (lacht). Maar de eerste echte muziekplaat was Willy DeVille. Super nostalgisch voor mij omdat ik die ook altijd met mijn vader luisterde in de auto. Ik had de plaat niet echt gekregen, maar ik mocht ‘m wel meenemen om aan de rest van de klas te laten zien. Daarna ben ik een Lady GaGa-periode ingegaan om door te stomen naar de metal.

Welke band moet voor altijd zwijgen?
Dat kun je toch niet zeggen? Als muziekliefhebber kun je dat gewoon niet zeggen. Er zijn veel mensen die een sterke mening hebben over muziek, maar het moet wel gewoon gemaakt worden. Daarom vind ik dit eigenlijk gewoon een kutvraag, sorry. Waarom vraag je niet gewoon naar wat mijn grootste droom is?

Fair enough. Wat is je grootste droom?
Ik zou het geweldig vinden om een eigen festival op te zetten met Blooming Music Events. Een beetje in de vorm van Kaderock; niet een festival met 56 podia zoals Sziget, maar een festival waar iedere band de volle aandacht kan krijgen. En op de korte termijn zou ik bij de Parade bands willen boeken. Ik heb er ook al sollicitatiebrieven naartoe gestuurd. Ik ben nu iedere zomer snoepmeisje bij de Parade en reis ik met de club mee. Maar ik vind wel echt dat de muziek vernieuwd moet worden omdat er altijd dezelfde bands staan nu.

© Esmée de Vette

Romy Paap

Verwacht je over 10 jaar nog in Den Haag te wonen?
Dat denk ik wel. Ik hou echt heel erg van Den Haag. Mijn vriend woont in Amsterdam, maar ik blijf hier en hopelijk komt hij deze kant op. Mijn hart ligt ook wel echt hier qua muziek. Ik zou Den Haag alleen verlaten voor het buitenland zoals Spanje of Italië. Maar in Nederland is het gewoon Den Haag. Ik ben geboren in Delft, opgegroeid in Oud Rijswijk, maar woon al een tijd aan de Laan van NOI met vrienden.

Doorgeefvraag van Gijs Teuwsen: Wat vind je het lekkerste eten in Den Haag?
Lapsang in de Oude Molstraat. Echt heerlijk en de sfeer is top. Lekkere wijntjes erbij en het eten is top.

Wat zou je aan de volgende gast willen vragen?
Op welke plek in Den Haag heb je je leukste avond beleefd?