Ken je dat moment dat je opstaat om iets te pakken en eenmaal opgestaan ben je het weer vergeten. Zo is de ervaring bij aankomst in de Onze-Lieve-Vrouw ten Hemelopnemingkerk in Voorburg. Mogelijk komt het door de act Caline with C, waarvan de muziek het beste te omschrijven valt als soundtrack voor alle verloren gedachtes. De dwalende ambient past perfect bij het decor, een gestripte kerk die net zo veel vragen oproept als het klankpalet van Caroline. En dan de lichtstralen die zowel de kerk als op podium uitkristalleren. Muzikaal kruipt het angstig voort, alsof het een eeuwig zoekende entiteit is. Verwarrend, dwalend en verdomd sterk. Enige minpuntje is de abrupte afsluiting.
Wat wij in Voorburg deden als 3voor12 Den Haag? Alina Valentina zou in november vorig jaar een plaatpresentatie doen van Works and Days, die net niet doorging door de aangescherpte regels. Nu, bijna vijf maanden verder, is daar dus een tweede plaat bijgekomen. Een uitermate geschikte reden voor een inhaalslag.
©
Stephan Kaffa
Na een korte change over is het podium voor Flor Concreta, een eenmans project van Vini Ferreira. Het klinkt als een lo-fi versie van Bauhaus en daarmee is de sound wel omschreven voor het komende half uur. Vini wisselt bas en gitaar af, en maakt doorgaans gebruik van vooraf ingespeelde samples om toch dat bandgevoel mee te geven. Het stuwt precies goed, is strak en leunt hevig op het bewandelde pad van jaren '80 gothrock en post-punk. Dat maakt het overigens niet minder indrukwekkend. Een feilloos optreden dat ervoor zorgt dat het publiek langzaam durft los te komen.
Eigenlijk weten we niet zo goed wat er daarna gebeurt. Ja, een zekere Ernesto Carlos heeft het podium gevonden. Al ligt daar niet de verwarring. Misschien dat de omschrijving die Ernesto zijn muziek geeft wat context biedt: Brazilian psychedelic indie synthwave rock. Uitgesproken dus. Met een enorme scheut aan zelfvertrouwen zien we hoe Ernesto met gemak iedereen in de zaal meekrijgt. We horen bluesgitaar en lome kickdrums. Er is een bepaald charisma nodig om deze mengelmoes aan stijlen aan elkaar te lijmen. Ernesto krijgt dat voor elkaar, al vragen we ons af of hij niet meer zou profiteren van een volledige bandbezetting. Tegen het einde horen we het zelf uit zijn mond: "gitaar spelen is maar irritant. Kent iemand een paar muzikanten?"
Alina Valentina is vandaag de reden waarom we bij elkaar zijn gekomen. De synthwave dame heeft vanavond niet één maar twee platen om te presenteren. Opvallend is hoe elke act vanavond evenredig veel tijd krijgt om te spelen. Dat geldt ook voor Alina, die maar een korte set heeft. Gelukkig zit de vaart er goed in. Praten tussen de nummers door, daar is Alina niet zo van en dat is alleen maar aan te moedigen. De werkjes van Works and Days en Life is like a fairytale komen live erg goed uit de verf. En dan hebben we het vooral over de synthpartijen die net wat genuanceerder overkomen. Al is de show wat aan de korte kant, ondanks de dubbele release. We hadden best wat meer willen horen. Misschien ligt er al werk op de plank voor een derde album?