Popronde 2021: de inhaalronde Popronde 2021: de inhaalronde

Max Poolman | Paardcafé

Als je Max Poolman ziet lopen heb je al een idee welke richting zijn muziek op zal gaan: americana/country. Dat geldt niet voor de rest van de band, waardoor het een beetje op een bij elkaar geraapt zooitje lijkt. Dat mag de pret niet drukken, want de hele band heeft plezier op het prodium en brengt de americana met energie. De muziek klinkt mooi warm en het rauwe randje op de stem van Max komt goed over. Tussendoor praat Max veel over de nummers. Leuk om wat achtergrond te weten, maar iets minder mag wel. Zo komen we dingen te weten over het nummer over zijn motor, waarvan een ander bandlid dacht dat het over een paard ging. Fantastisch! Hoogtepunt is het laatste nummer 'A Road Less Travelled' waar eindelijk de scheurgitaar opengaat en het eindelijk wat buiten de lijntjes kleurt. 

GUYY | The Student Hotel The Hague

Ondanks een stroeve start met wat technische mankementjes komt het publiek vrij snel los om te dansen op de moderne discotunes van GUYY. Het vijftal valt op door hun stevige hiphop beats die op het randje van funk balanceren. Live is de samenzang ook van hoge kwaliteit. Alleen jammer van die rechterspeaker die de band geen recht aan doet. Volgende keer in een ruimte die wel geschikt is voor een concert?

Loupe | Paardcafé

Hoe jong zouden de dames zijn? Misschien wel 21, wat ook de titel is van de single die deze week uitkwam. Duidelijk is dat Loupe de muziek voor zich laat spreken. Geen eindeloos gelul of andere poespas. De indie dream pop a la Warpaint komt goed uit de verf, we worden er helemaal ingezogen. De sound is prachtig. De drummer en basisst hebben samen een goede strakke vibe, waar de gitaar en zang heerlijk overheen kunnen flowen. Jammer is wel dat de breekbare stem niet altijd boven de muziek uitkomt. Af en toe is er meerstemmige zang, supermooi! Helaas is de set voorbij en moeten we door.

SIGNE DØ | Podium aan Zee 

De leeftijd van Poprondebezoekers op Scheveningen is oud. Naast ons horen we aan een tafeltje een dame tegen een andere dame zeggen: "Ik wil eigenlijk warme chocolademelk, maar ik neem lekker een wijntje. Dan sta ik wel meteen op m'n kop hoor!" Het handjevol mensen in de zaal van Podium aan Zee geeft géén Grote Markt gevoel. Signe begint: alleen toetsen. Na Diogo Carriço kunnen we dit niet nog een keer aan. Maar wacht, ze zingt en dat is mooi! Met haar dromerige engelenstem laat ze zelfs de boomers effe hun kop houden. Top! Ze doet één liedje in het Noors en moet hoesten. Ze begint opnieuw. De paar Scheveningers die achter de bar met het licht en geluid staan te kloten (schaamteloos lichten testen terwijl Signe staat te zingen: kan niet!) roepen ‘Corona!!’. Signe gaat lief door en we beelden ons in dat ze in Paard voor honderden spacende mensen staat te spelen. Dat zou vet zijn: Signe ga zo door, want je verdient een volle zaal!

The Ballet Bombs | Zwarte Ruiter

The Ballet Bombs noemen zichzelf de Blink-182 van de garage fuzz. Het lijkt wel alsof je elke drie minuten naar een hele andere band staat te luisteren. Elke keer gebeurt er iets heel anders en we hebben elkaar vaak aangekeken met de bekende ‘huh’- blik. Zo blijkt de man die tot dan toe alleen nog maar oe’s en a’s heeft gezongen, in het derde nummer opeens goed te kunnen zingen. Dit alles maakt het optreden heel interessant. Er valt wel nog een en ander aan te merken op de geluidsinstellingen, dat was niet heel best.