Eén voor één druppelen de heren van DI-RECT het Paardcafé binnen. Er heerst wat spierpijn, want de dag ervoor voetbalde de band samen met Kensington in de Arena tegen het team van Coen en Sander. Over de uitslag gaan we het vandaag niet hebben. Wel over het ‘verrassingsoptreden’ tijdens Sniester dat hier op het podium zal plaatsvinden. “We doen een setje zonder condoom, bloed aan de paal.”

“Omdat het kan”, legt Bas uit op de vraag waarom DI-RECT na AFAS Live en een uitverkochte clubtour ervoor kiest om in het Paardcafé te spelen. “Dat maakt vier keer Den Haag in één maand. Normaal spreid je het een beetje zodat het een beetje exclusief blijft, maar de eerste clubshow (in de grote zaal van het Paard, red) ging hard.” Spike vult aan: “De eerste was in één dag uitverkocht. Toen was er nog één dag vrij, de dag ervoor. Die ging ook hard, dus toen dachten we: kunnen we geen derde doen?” Bas: “We vinden Sniester een tof festival en waren al langer met Marco (Bijsterbosch, programmeur Sniester red) aan het sparren van ‘kunnen we niet een keer iets geks doen, iets wat mensen niet verwachten?’ Daar kwam deze surprise gig uit voort.”

Nu is DI-RECT tegenwoordig zalen gewend die een stuk groter zijn dat het Paardcafé. Spike maakt dat in ieder geval niets uit. “Qua mensen op het podium treden we met volle bezetting aan. Tijdens deze tour is dat met zijn negenen, want we hebben blazers en een toetsenist bij ons.” De gelukkigen die bij het optreden aanwezig zullen zijn, krijgen wel een bijzondere set om hun oren. “Tijdens de clubtour spelen we sets van bijna twee uur.” Zo lang spelen gaat op Sniester helaas niet lukken. “Ik denk dat het een powerset van een half uur, drie kwartier wordt.” Jamie: “we doen een setje zonder condoom, bloed aan de paal.”

© Wouter Vellekoop

Wat dat betekent legt Spike graag uit. “Sniester is een tof festival, ik probeer er elk jaar heen te gaan. Er spelen wat meer alternatieve bands. Rolling With The Punches, ons laatste album, is een redelijk divers album. Er staan heel energieke tracks op en ook wat rustiger songs, redelijk gebalanceerd, maar zo’n tent als dit en het tijdstip waarop we spelen vraagt misschien wel om de wat energiekere kant van ons repertoire.”

Johan Cruijff ArenA
Geen zorgen voor de liefhebbers van het rustiger werk van de band, Marcel heeft een leuk nieuwtje: “Voor 2019 zitten we te denken om iets in de theaters te doen. Dat zal ook weer een eigen opstelling met zich mee te brengen.” Maar voordat het zover is, staat DI-RECT eerst nog een show in de ArenA te wachten, en wel op 14 juli in het voorprogramma van Kensington.

“Die uitnodiging van Kensington was supertof, daar hoefden we niet lang over na te denken.” Bas heeft er zin in. “Het is gewoon bizar, een Nederlandse rockband die in zijn eentje die hut uitverkoopt en dan de guts heeft om te zeggen dat ze niet één of ander lullig voorprogramma willen, maar gewoon een band die zij tof vinden. Ik denk dat het een hele vette combi is. We hebben bij het stadionconcert van Guus Meeuwis een ding gedaan, maar nu sta je gewoon met een volwaardige set met volle PA enzo een half uur in de ArenA te spelen.”

Toch is een optreden in de ArenA niet het einddoel van de band. Bas: “Het gaat weer een belevenis zijn, maar grappig genoeg hebben we dat soort dingen zelf nooit als hele harde doelen gesteld. Ons twintig jarig jubileum is in zicht en het is nog steeds mogelijk om ieder jaar dingen te doen die nieuw zijn. Ik denk dat daar vooral de uitdaging in zit. Ik denk dat groter niet perse de drijfveer is, maar meer wat prikkelt je, wat houdt je scherp en wat zorgt ervoor dat het kicken blijft wat je doet.”

Blijven groeien
Spike valt hem bij. “Het is tof om te zien dat hoe langer we bestaan, hoe meer het groeit. We hebben in 19 jaar tijd nog nooit zo snel zoveel tickets verkocht als voor de clubtour waar we nu inzitten. Daarom gaan we deze tour nog een reprise geven in oktober, in nog grotere zalen. We hebben 4 november 2017 een plaat uitgebracht en sindsdien ervaren we weer heel veel groei van het publiek, ook qua aantallen. Ik heb zo’n gevoel dat als we blijven doen wat we het tofst vinden, dan blijft dat geloofwaardig en authentiek en volgt het publiek eigenlijk vanzelf wel.”

Dat publiek is volgens Spike heel divers, hoewel de tienermeisjes van vroeger zijn ingewisseld voor een wat ouder publiek. “Mensen doen soms oneerbiedig over tienermeisjes, maar het is echt kicken als die na vijftien jaar weer naar onze clubtour komen. Na afloop van de show gaan we soms even naar de merchandise, dat doen we wel eens, je moet een beetje normaal blijven (de band moet hard lachen), en dan krijg je groepjes van die meiden, nu met kinderen en korte kapseltjes, die een foto laten zien van dezelfde vriendengroep vijftien jaar geleden. Dat is super tof. Dus aan de ene kant heb je publiek dat met je meegroeit, maar ook heel veel publiek dat nu aanhaakt en dat is echt van jong tot oud. Er hoort geen leeftijd bij.”

© Wouter Vellekoop

BN-ers
Naast de muziek, houden de heren van DI-RECT zich ook met allerlei andere zaken bezig. Zo zijn bijvoorbeeld Marcel en Spike regelmatig op tv te vinden. Spike: “Tv is een bijkomstigheid, voor ons staat muziek centraal. Als ik voor mezelf mag spreken: dat je nu in een positie zit dat je je 100% kan richten op muziek maken en met je band bezig zijn is te gek. Soms komt er een programma op je pad wat daarop aansluit. We doen dit al 19 jaar en ergens is het waanzinnig dat je alleen met die muziek bezig kan zijn, maar op een gegeven moment schreeuwt je creatieve geest even om een ander pad, dat je even iets doet zonder de band. Daardoor kun je zelf weer even groeien.”

Bas: “Dat de band altijd op één komt is meer logisch dan iets waar we enorm over moeten ouwehoeren. We bestaan met zijn allen van die band, we vinden het heel tof om te doen en we zitten nu in de positie dat we alles om die band heen eigenlijk kleiner hebben gemaakt.” Zo koos DI-RECT ervoor om de plaat uit te brengen op een independent label en om het management naar zich toe te trekken. Het gevolg is dat alles wat met de band te maken heeft heel overzichtelijk wordt. “We wisten bijvoorbeeld november afgelopen jaar al dat we voor heel 2018 de boel op de rit hadden om weer een jaar onze focus op die muziek te kunnen hebben en ervan kunnen bestaan. Dat is een luxe. Dus al die extraatjes, al die activiteiten buiten de kern, dienen zich aan en die kun je dan doen als je ze leuk vindt. Dat geldt voor mijn studiodingen en dat geldt voor Marcel die eerst drie keer nee zegt tegen een tv-programma op het moment dat het niet goed voelt. De vierde keer voelde het wel goed en dan zeg je ja en doe je het met die overtuiging,”

Golden Earring - DI-RECT - ?
Dan volgt de vraag:  Golden Earring - DI-RECT - en wie dan?  De vraag was bedoeld om te na te gaan welke band volgens DI-RECT de volgende grote Haagse act kan worden. Er ontstaat echter meteen discussie. Bas: “Voor mij hoort Anouk daar zeker nog wel tussen, al woont ze hier toevallig niet meer. Dat heb ik als middelbare scholier wel als een moment ervaren. Na tien jaar alleen maar eurodance en 90’s dingen op de radio bracht zij rockmuziek terug. Dat is mede de reden dat Jamie muziek is gaan maken. Bandjes kregen op dat moment de ruimte en daarop volgden wij.” Spike: “Wat is dit voor rijtje? Q65 hoort er ook tussen. En Seven (vroegere band van DI-RECT-gitarist Paul Jan Bakker, red).”

Gelukkig kan Bas er toch nog wat over zeggen. “Wat een beetje het punt is, en dat vind ik tof aan de Golden Earring, Anouk en aan ons: er zijn in de afgelopen jaren verschillende bands geweest die dat rijtje makkelijk hadden kunnen aanvullen, denk aan Soul Sister Dance Revolution of Taymir. Het punt met bands in deze tijd is, als er een soort potentie is en het lijkt erop dat ze met hun kop boven het maaiveld uitsteken, dat het hen vaak niet lukt om de koppen bij elkaar te houden en ervoor te blijven gaan. Barry Hay heeft wel eens in een interview geroepen: ‘de kunst van het doorgaan is niet stoppen’, en dat is eigenlijk zo simpel als het is. Het is een illusie dat het in onze bijna twintig jaar alleen maar rozengeur en maneschijn was, daar zitten ook mindere periodes in.”

Spike: “Je moet ontdekken wat je bindt. Wij hadden ook de handdoek in de ring kunnen gooien toen Tim ermee stopte, dat was heel logisch geweest, je leadzanger gaat weg.”

©

Muzikale evolutie
“Ik beschouw het als iets dat altijd in wording is. Het is niet iets anders doen om maar iets anders te doen. Het is wat gewoon ontstaat.” We hebben het er inmiddels over dat het DI-RECT van nu totaal niet meer te vergelijken is met het DI-RECT uit de begintijd. Volgens Marcel is dat allemaal natuurlijk ontstaan. “We hebben de nieuwe plaat in een jaar geschreven, gepreproduceerd, opgenomen en in onze handen gekregen. In een jaar! Dat hebben we nooit eerder gedaan. Deze plaat ontstond in een hele fijne flow en kostte daarom de minste moeite om te creëren. We laten onze interesses en waar we door geïnspireerd worden de route bepalen van hoe het klinkt. Het zou heel raar zijn om jezelf te bestempelen als een specifiek genre band. Ik denk wat ons vooral samen bindt onze overgave waarmee we het willen brengen en onze energie is.”

Rollercoaster
Over oude nummers gesproken: hoe groot is de kans dat we Rollercoaster, Bring Down Tomorrow of Johnny zullen horen in het Paardcafé? Het antwoord: klein. Marcel: “Alleen in het eerste jaar, toen This Is Who We Are net uit was, hebben we die nummers nog gespeeld. Dat is fucking bijna tien jaar geleden!" Marcel kijkt naar zijn bandgenoten. "Jullie hebben nu meer muziek met mij gemaakt dan met Tim.”

Bas: “Dat is ook het bizarre, daar hadden we het laatst over. Marcel is nu sinds 2009 met ons. In de tien jaar daarvoor hebben we vier albums gemaakt. Nu hebben we al vier albums, een ep en wat losse releases gedaan, dus de output is in minder tijd hoger. Dat maakt dat er bij een show, en zeker een festivalshow, sprake is van kill your darlings. Dan zijn er altijd stukken die je niet speelt die je ook graag had willen spelen. Het is meer een luxeprobleem van te veel keuzes dan dat we in onze maag zouden zitten met songs waar we toe veroordeeld zouden zijn.”

John Coffey moment
De dag na dit interview speelt de band op de bevrijdingsfestivals van Haarlem en Den Haag. Spike vertelt enthousiast: “Ik heb in Haarlem ooit een biertje gevangen op een afstand van 200 meter, op het podium. Het was een John Coffey momentje, maar dat was in de tijd dat er nog geen YouTube was, dus er was geen mogelijkheid om viral te gaan.”  De band twijfelt aan dit verhaal. “Misschien was het ook geen 200 meter, maar twee meter.”

Voordat DI-RECT weer verder gaat, nemen we nog even de line-up van Sniester door. Vooral Spike heeft een hoop tips. Alligator, Equal Idiots, The Bellrays, grote kans dat hij daar in de zaal staat. Maar wat in ieder geval zeker is, is dat DI-RECT op de vrijdag van Sniester in het Paardcafé een lekkere powerset ten gehore zal brengen. Het Paardcafé is klein en vol = vol, dus wees op tijd.

DI-RECT speelt op vrijdag 25 mei om 23:30 in het Paardcafé. Het optreden is toegankelijk voor iedere Sniester-bezoeker, maar vol = vol. Daarnaast wordt het Paardcafé na afloop van het voorgaande optreden leeggeruimd.

©

Nu we je toch even de aandacht hebben:

De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.

De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar vacature@3voor12denhaag.nl