Papa & Muzikant #2

Dinaira (AAPNOOTMIES) en Sjaak Scheffers

Tekst & foto's: Judith Zandwijk ,

Vaders. Vol heimwee, jaloezie of trots zien ze hun muzikale zoons en dochters schitteren op het podium. Met Vaderdag voor de deur spreekt 3voor12 Den Haag een aantal muzikanten en hun papa’s. Vandaag de tweede toevoeging aan de serie: Dinaira Scheffers (AAPNOOTMIES) en haar vader Sjaak. “Qua zang zou hij wel wat lessen kunnen gebruiken….”

Niet alleen vader Sjaak en zijn dochter Dinaira, maar ook moeder Vivian schuift vandaag gezellig aan. Blijkbaar heeft zij zich voorgenomen slechts toeschouwer te zijn bij dit vader en dochter gesprek want bij elke spontane inmenging en vrolijk kamervullende lach verontschuldigt zij zich. Niet nodig. Sjaak is van het andere soort; een rustig type die de kat liever uit de boom kijkt. Dinaira: ”Maar als je hem kent ben je iemand rijker.”

Dinaira is componist/zangeres bij AAPNOOTMIES, is aan het conservatorium geschoold en geeft zanglessen en workshops. Haar krullen heeft ze van haar moeder maar de muzikaliteit heeft ze duidelijk van haar vader meegekregen. Sjaak: “Ze speelde al heel jong op mijn klassieke gitaar en toen ze op zichzelf ging wonen heb ik die meegegeven.” Dinaira: “Ik heb recent nog op die gitaar een liedje geschreven.”

Vivian

Muzikaliteit

Sjaak is van 1960 en groeit op in Rijswijk. Dolgelukkig met een radio en cassettespeler waarop Elton John duizenden keren worden afgespeeld. Het trio Scheffers begint  ‘Your song’ van deze artiest te zingen. “It’s a little bit funny…” klinkt het in koor. Als jongen van een jaar of tien schuwt Sjaak het ‘podium’ zeker niet. Tijdens een schoolreisje pakt hij de microfoon van de buschauffeur en entertaint de passagiers met het toen megapopulaire ‘De Parelvissers’. Sjaak: “Ik kende de tekst niet, zong de tekst fonetisch, maar kreeg wel de hele bus mee! Die reactie voelde zo mooi.” Pas op zijn 21e kocht hij zijn eerste gitaar bij Gerritsen in Den Haag en leerde zichzelf (toen nog zonder Youtubefilmpjes) spelen. Pas een paar jaar later krijgt hij ook het notenlezen onder de knie dankzij Ocker Toetenel van het Koorenhuis.

Sjaak: “Ik ben toen zelf liedjes gaan maken en zingen. De gitaar maakt het je makkelijk.”If you want to fly’ is het eerste nummer dat ik schreef. Ik kan het nog zo spelen. Ging over de liefde, mijzelf en vrij zijn.”

 Ergens wil Sjaak wel professioneel muzikant worden maar dit wordt door zijn ouders niet gestimuleerd. Een opleiding en carrière in de gezondheidszorg blijkt een goed alternatief. Sjaak: ”Natuurlijk is de muziek niet weg, je maakt zoveel mee in de zorg dan is het fijn om te kunnen ontspannen met musiceren.”

Naast de slaapkamer van Dinaira had Sjaak een kamer waar hij muziek maakte. Er kwamen veel vrienden over de vloer om gezellig mee te spelen. Vivian: “Ik werd er wel eens gek van. Sjaak in de ene en Dinaira in de andere kamer en dan allebei totaal iets anders spelen. Dat ze er niet van in de war raakten! Ik ging van de ene deur naar de andere, stiekem luisteren en dansen.”

Vivian kwam vanuit Curaçao naar Nederland en volgde de verpleegstersopleiding in het ziekenhuis waar Sjaak werkte. Na een muziekuitvoering voor het ziekenhuis stelde Sjaak voor haar gitaar te stemmen. Het stemmen mislukte, de gitaar had te lang in de Curaçaose zon gestaan, maar Sjaak stal wel haar hart en is nooit meer weggegaan. Een jaar later wordt hun dochter geboren.

Op vijfjarige leeftijd krijgt dochter Scheffers een blokfluit en de daarbij behorende lessen. Ze blijkt een natuurtalent en de docent raadt haar al snel aan een moeilijker instrument te kiezen. Hij gaf haar ook de uitdaging zelf een liedje te componeren. Sjaak: “Ze schreef  ‘Dansende vlinder’ op haar vijfde.” Dinaira gaat klarinet spelen bij de Loosduinse harmonievereniging Tavenu waar ook haar vader actief is, op de bes-bas tuba. Sjaak, trots: ”We hebben laatst nog in het Paard opgetreden.”

Sjaak vertelt en Vivian lacht met haar hand voor haar mond, ze weet wat komen gaat: “Toen onze dochter 9 jaar werd heb ik een nummer voor haar gezongen van Neil Young, ‘Birds’. Dat werd ook gefilmd. Van de zang was ze niet bijster onder de indruk maar ze wilde wel heel erg graag op de film.” Vivian: “Toen ik zwanger was zong Sjaak al voor onze dochter. Ze luisterde. En kijk wat het resultaat is!” Ze haalt nog even glunderend een verfomfaaid briefje uit haar tas. “Kijk, dit eigen gedicht had ze op de muur geschreven van haar slaapkamer toen we gingen verhuizen.”

Gedicht door Dinaira Scheffers op de muur van haar slaapkamer:

Sound-waves are in my blood.
The taste is craving, feeling, hate and love.
My energy are the notes.
My organs are the staves.
My heart is the key
It moves fluently with physical balance.
End of the song.
Soul can be strewed.
The spirit will never stop singing.