Black Honey heeft inmiddels een handje vol singels en enkele EP's uitgebracht en maakte in Nederland al indruk op bijvoorbeeld Metropolis, London Calling en bij 3VOOR12's Song van het Jaar. Het debuut album komt pas in voorjaar 2018 maar dat weerhield ze er niet van een klein toertje door Europa te maken inclusief een stop in 't Paard. Maar eerst is het de beurt aan Husky Loops.
Meteen bij het eerste nummer pakt Husky Loops ieders volle aandacht met een heerlijk basloopje met nog genialer gitaarloopje eroverheen. Muzikaal klopt het helemaal. Een heerlijk vuig geluid waarbij de liedjes met ingenieuze bruggetjes naadloos in elkaar overgaan. Originele catchy liedjes met een lekker vuig schurend gitaartje. Alleen de zang is niet opvallend. Prima maar hij springt er niet uit zoals bas, drums en gitaar dat wel doen. Dan volgt er weer zo'n indringend en dwingend repeterend drumritme waarop de gitarist met een knisperend bijna irritant spel doorheen vliegt.
Pas na 20 minuten is er voor het eerst ruimte voor applaus, eventjes dan. Dan volgt een opvallend saai liedje, extra opvallend door het verder zo hoge niveau en hoge mate van originaliteit. Dat duurt gelukkig niet lang waarna de gestoorde krankzinnigheid zijn hoogtepunt bereikt in 'Dead' met super irritant gitaar gejengel (in de positieve zin van het woord!). En terwijl de zanger alvast de zaal in loopt en achter de merchandisetafel plaatsneemt freaken de bassist en drummer samen nog even door.