Iets meer dan tien jaar geleden stormde de Engelsman Newton Faulkner de hitlijsten in met zijn debuutalbum Hand Built By Robots waarop de singels ‘Dream catch me’, ‘I need something’ en de cover ‘Teardrops’ staan. Sindsdien staat hij bekend om zijn meezingers en zijn ‘tapping-techniek’ waarmee hij op zijn gitaar slaat om percussieritmes te creëren. Begin deze maand bracht Faulkner zijn zesde studioalbum Hit The Ground Running uit.

Banner.

Het voorprogramma wordt verzorgd door de Banner. die gewoonlijk met zijn band speelt. Hier toert hij op dit moment ook met de Popronde mee. Vanavond geeft hij in z’n eentje een intiem en oprecht optreden. De Haagse singer-songwriter krijgt het publiek vanaf de eerste toon stil. Terwijl hij tussen nummers door zijn gitaar stemt vertelt hij: “Ik heb één keer eerder in Paard gestaan in de grote zaal tijdens een bandjeswedstrijd, maar dit optreden in de kleine zaal maakt veel meer indruk. Ik heb nog nooit zo’n stil publiek gehad.”
Wanneer zijn speeltijd er op zit weet hij samen met het publiek de organisatie te overtuigen om nog een laatste nummer te spelen. Hij sluit zijn set af met ‘Untitled’, tevens het laatste nummer op de in april uitgebrachte EP Over Blue. Met zijn warme stemgeluid, oprechte liedjes en zijn kenmerkende fingerpicking wist hij het publiek in de kleine zaal te bespelen.

Banner @ Paard

Newton Faulkner

Het decor staat klaar: het vertrouwde Perzische tapijt, drie akoestische gitaren en een kop thee. Toch zijn er ook nieuwe elementen zoals een voetdrum en een soundpad waar geluiden op zijn voorgeprogrammeerd, loops op worden opgenomen en dat dient als drum.

Faulkner begint zijn optreden met ‘Smoked Ice Cream’ van zijn net uitgebrachte studioalbum Hit The Ground Running. Dit nummer bleek een gewaagde keuze, hij krijgt het publiek nog niet echt mee. Gelukkig weet Faulkner dit goed op te lossen met wat zelfspot en door het publiek te gebruiken als instrument. De tweede helft van het nummer geeft Faulkner het publiek de taak om een deuntje te zingen en in een ritme te klappen. Zo weet deze ras-entertainer toch nog de hele zaal los te krijgen tijdens het eerste nummer. Bekendere nummers als ‘Dream catch me’, Teardrops’, ‘Write it on your skin’ en ‘I need something’, worden luidkeels meegezongen. Toch weet Faulkner ook met ouder materiaal te verrassen. Zo stopt hij het nummer ‘Clouds’ in een experimenteel nieuw jasje.

Newton Faulkner @ Paard

Publiek

De show van Faulkner leunt heel erg op het publiek. Er zijn maar enkele nummers waarbij het publiek geen prominente rol speelt. Keer op keer lukt het hem om iedereen mee te krijgen. Ook dit is een gewaagde keuze van Faulkner, omdat deze samenwerking met het publiek het optreden maakt of breekt. Wanneer het publiek ook voor ‘Hit the ground running’ in tweeën wordt gedeeld met iedere kant een eigen ‘rol’ zegt Faulkner voor de grap dat als je liever de andere rol hebt dat je dan naar de andere helft van de zaal moet lopen. Tot zijn grote verbazing maakt één jongedame gebruik van deze kans waarop Newton Faulkner zijn lach niet meer onder controle heeft. De inzet van het publiek vanavond is indrukwekkend.

Aan het einde van de avond vertelt Faulkner: “Dit is het moment waarop de artiest van het podium loopt en ongeveer zes minuten wegblijft terwijl het publiek blijft juichen. Dit ga ik niet doen omdat ik het maar stom vind.” Zonder het podium te verlaten begint hij aan zijn toegift.  Live is Newton Faulkner een hele belevenis met grappige anekdotes en zelfspot. Hij breekt de afstand met het publiek waardoor iedereen zoveel meer heeft gekregen dan simpelweg een live-performance van zijn liedjes.



 

Newton Faulkner @ Paard