Een thuiswedstrijd voor Friends of the Family. De band mag het festival openen op het Jupiler Stage maar deze eer komt met een grote uitdaging want hoe zing je een leeg veld vol? Maar met behulp van een verlegen zonnetje raakt het veld gedurende het optreden steeds een beetje voller. En hoe kan het ook anders met de goede muziek van deze Haagse mannen. Op de momenten dat de wolken voor de zon kruipen, zorgt Friends of the Family voor genoeg zonneschijn met hun vrolijke folk. Na de vraag of Den Haag kan springen komt het publiek echt los tijdens 'Cracked Man' en doet vrolijk mee met de band. De Friends sluiten af met een portie stevige gitaren zodat de Parkpopgangers de dag met voldoende energie weer verder kunnen! In twee jaar tijd is Friends of the Family gegroeid van het Haagse podium naar het Jupiler podium. Wat is de volgende stap?
Parkpop 2016: Jupiler Stage
Volg Parkpop LIVE
Of we nog steeds op het grootste gratis festival van Europa zijn is natuurlijk de vraag, maar dat Parkpop hét Haagse festival is; daar is geen twijfel over mogelijk. De gehele dag is 3voor12 Den Haag LIVE op het festival. In dit artikel kun je – vanaf de luie stoel – genieten van het festival. Terwijl het aan de gang is! Op deze pagina belichten we het Jupiler podium. Je kunt ons ook volgen op alle sociale media kanalen.
Veel Haagser dan De Kraaien wordt het niet. Met een nieuw album op zak is het dus niet meer dan logisch dat de heren op Parkpop staan. Het recept is bekend: stevige hiphop, een liveband en een overdaad aan kraaien en vrouwelijk schoon. Ondanks dat we het allemaal al kennen bouwen de Kraaien gewoon weer een feestje. Maar voor Parkpop pakken de gevederde rappers natuurlijk extra uit. Zo hebben die danseressen wel erg lekkere broekies an. En niemand minder dan Rinus Gerritse doet een deuntje mee. Niet alle nummers werken even goed. Zo is 'Pony' bijvoorbeeld 20 jaar te laat geschreven en mist 'Ik wil met je sexen' de knipoog die het eerdere werk van de Kraaien zo leuk maakte. De paaldanseressen maken echter een hoop goed. En met een finale van 'Ik vind je lekker' en 'Kattekwaad', samen met Jack Parow, kan er weinig mis gaan. Als Charlie Lownoise dan ook nog eens op het podium verschijnt zou dat het feest compleet moeten maken. Helaas blijkt dat wat tegen te vallen aangezien er alleen een remix van 'Pony' wordt afgespeeld. Desondanks een ruime 7 voor de Kraaien.
Met de terugkeer van het ooit zo populaire K's Choice naar het Zuiderpark heeft de organisatie een goede zet gemaakt. Al ruim voordat de band het podium betreedt, staat het veld namelijk flink vol gepakt. Gekleed in een denim onesie bespeelt zangeres Sarah Bettens haar V-guitar vervolgens zichtbaar genietend. Als aandenken maakt ze zelfs snel een selfie met het publiek. Door de overdaad aan gitaristen klinkt de band zo nu en dan als de vrouwelijke variant van de Foo Fighters. De combinatie van het heerlijke weer en de onverslijtbare hits zorgt voor een prettige flashback naar de jaren negentig. Zoals verwacht, wordt 'Not an addict' bewaard het laatste deel van de set. Na een gemeend applaus banjeren de bezoekers door de modder op naar de volgende act.
Eskorzo begint met een luid alarm om iedereen te laten weten dat ze er klaar voor zijn. De band speelt swingende latin muziek met een stevige rockgitaar. De zanger beweegt energiek over het grote podium en brengt zijn teksten vol overtuiging. En dat terwijl het grootste gedeelte van het publiek er waarschijnlijk weinig van verstaat; hij zingt namelijk in het Spaans. De snelle stukken doen soms wat punkerig aan en dat gaat er bij het publiek wel in. Van de aanwezigen staat namelijk toch een groot aantal op John Coffey te wachten. Dat wachten is echter geen straf met een band als Eskorzo. Strak gonzen de ska-ritmes over het veld. De zon komt nog wat harder door en de glimlachende gezichten van het podium verspreiden zich ook over het veld: dit is lekker!
Zorgde Marky Ramone al voor een flinke portie beukwerk, de Utrechtse band John Coffey gaat daar binnen no time overheen. Aan de start van wellicht het laatste optreden in de Haagse regio maakt zanger David alvast een ere ronde langs de fans op de voorste rijen. Geheel compleet is de band vandaag niet. De drummer is bij de bevalling van z'n tweede kind en de bassist is op huwelijksreis. Gelukkig vangen de invallers het subliem op. Tussen het muzikale geweld staat de zanger ook even stil bij de Syrische vluchtelingen (met No House for Thee). Op zijn teken beuken de beide veldvakken vervolgens onder een stromende confettiregen er lustig op los in de pit. Terwijl de beveiliging de handen vol heeft aan de crowdsurfers ontstaan er zelfs twee wall of deaths. De zanger had tot een maand geleden nog nooit van Parkpop gehoord, maar het publiek zal dit nu al legendarische optreden voorlopig niet snel vergeten.
En na een lange dag vol met verschillende muziekstijlen, moddervoeten en vrolijke gezichten is het aan Billy Ocean om dit jaar Parkpop af te sluiten. De keurig in pak gestoken en goedlachse zanger hoeft maar z'n parelwitte tanden aan het publiek te laten zien en doet daarmee direct vele harten smelten. Ondersteund door achtergrondzangeressen en een strak spelende band laat de in Trinidad geboren zestig jarige zanger een groot aantal hits de revue passeren. Wat opvalt is dat de zanger met veel zelfvertrouwen het publiek een groot deel van de teksten laat zingen. De echte fans zijn kennelijk vanuit het gehele land gekomen om de gentleman te aanschouwen. Na 'Lover Boy' en 'Get Out Of My Dreams, Get Into My Car' gaan pas echt alle keeltjes open bij 'When The Going Gets Tough, The Tough Get Going'. Na deze swingende set is meteen ook een einde gekomen aan een zeer geslaagde editie van Parkpop.