Life I Live 2016: Plaats

Internationale klanken overstemmen de kou

Tekst: Megan Lloyd, Bernadette Pegtel, Rick Kappetein | Foto's: Reinout Bos ,

Blues, roots en rock: de ingrediënten van een divers en veelal internationaal podium. Met poster boy Danny Vera als boegbeeld en de regen als achtergrondmuziek. Niet het drukste podium van de binnenstad, maar toch een pitstop in de route van de meeste bezoekers.

Luminize
Het was niet te missen dat de dames van Luminize de plaats zouden openen. Met een groot marketingcampagne wordt het kwartet al geruime tijd behoorlijk gepromoot in Den Haag en omstreken. De vier dames uit Kroatië met Den Haag als thuisbasis voelen zich al echt Haags. "Kijk daar drinken wij altijd koffie!" wordt er geroepen door zangeres Marcela, wijzend naar de Bagels & Beans. De dames kunnen hun instrumenten goed bespelen, de liedjes zijn catchy en dat ze zichzelf promoten als ‘pop/rock met ballen’ kunnen we terug horen. Het voelt alleen een beetje gemaakt en niet echt authentiek. We zijn dus nog niet echt ge-‘Luminized’. Er zit zeker potentie in, maar het komt nu nog te gelikt over. (ML)

Marc O'Reilly
De Ierse Marc O’Reilly (Marc met een C, "because my mum’s French") weet ondanks de regen iedereen aan het dansen te krijgen. De singer-songwriter met een ruige stem en een vermakelijk gevoel voor humor stond eerder al op festivals als Glastonbury en Eurosonic Noorderslag. Het is echt jammer dat de Ier al zo vroeg is geprogrammeerd, en dat het regent werkt helaas het bezoekersaantal ook niet omhoog. Dat terwijl deze Ierse troubadour ons intens laat genieten van zijn bluesy, rocky sound met een schepje folk als toetje. Hoogtepunt? De nieuwe single ‘The wayward shepard’, die wordt per direct aan menig playlist toegevoegd. (ML)

Bas Paardekoper & The Blew Crew
Voor het optreden begint, wordt oud-gitarist Joop Roelofs van de Haagse band Q65 het podium opgehaald. De arme man is een beetje doof dus misschien dat het geluid van Bas Paardekooper & The Blew Crue daarom zo hard stond. Met goede oordoppen in, is het bij dit optreden genieten van heerlijke gitaarsolo’s en stevige blues-rock. Het gitaarspel doet denken aan AC/DC en de stem van Paardekoper lijkt een beetje op een mix van Axl Rose en Brian Johnson. Deze rockers weten wel hoe ze muziek moeten maken dus muzikaal gezien is het een aangenaam optreden. (BP)

Danny Vera
Danny Vera prijkt al maanden op de posters en andere promotiematerialen van The Life I Live. En terecht. De combinatie van nuchtere Zeeuwse humor, stevige rock-'n-roll en steengoede songs houdt constant de aandacht vast. De invloeden van gitaristen als Setzer en Perkins vliegen je om de oren. Vera zelf geeft meermaals aan blij te zijn dat de mensen blijven om te dansen in deze “teringkou”, al had hij in het meezingen wat meer verwacht. “Jullie hebben toch zo’n grote muil hier in Den Haag?” aldus de zanger. De kleine pit die ontstaat wordt vaderlijk tot rust gemaand door Danny. Na een korte ode aan Prince wordt er afgesloten met Cash’ 'Folsom prison blues' en het feest is compleet.(RK)

Mojo Man
Na Danny Vera stroomt de Plaats aardig leeg richting de warme kroegen. Het is dan ook een hele prestatie dat Mojo Man de feestgangers toch weer naar buiten weet te lokken. De band speelt stevige, dansbare blues. Deze wordt aangevuld met blazers die snijden door een muur van gitaargeweld. De band geniet zelf zichtbaar en ook voor het podium wordt er wild gedanst. Een meer dan prima afsluiter voor het blues-, roots- en rockpodium. (RK)