Life I Live 2016: Lange Voorhout
Opwarmen met gierende gitaren
Het Lange Voorhout was ook deze editie van The Life I Live festival weer de hotspot voor de liefhebbers van het wat hardere werk. Rock, post-punk, garage en bluesrock knalden uit de speakers en warmden het koude en natte publiek flink op. Dit jaar ontving het podium in de mooiste straat van Den Haag The Cavern, Breaking Levees, Rats on Rafts, The Sore Losers en Black Box Revelation, die de gitaren heerlijk lieten ronken.
The Cavern
Het lijkt alsof heel Den Haag nog gevlucht is voor de regen en kou als alternatieve rockband The Cavern het podium betreedt. De band weet gelukkig wat meer publiek naar zich toe te lokken als de eerste klanken van ‘The lighthouse’ door de straat weerklinken. Het optreden steekt prima in elkaar; bekende en minder bekende nummers wisselen elkaar af en het publiek wordt zelfs getrakteerd op een nieuw, naamloos nummer. Toch lijkt er iets te missen vanavond. Hoewel de presentatie van de band sterk is verbeterd de afgelopen maanden, lijkt het optreden toch wat nonchalant. Misschien dat een beetje zon en iets meer interactie met zowel elkaar als het publiek de ‘echte’ Cavern weer naar boven kan halen de volgende keer. (LM)
Breaking Leeves
Na een korte pauze is het de beurt aan Breaking Levees. De band heeft besloten rustig op te starten, maar later zwelt gelijk met de muziek helaas ook de regen aan. Het publiek laat zich hier echter niet door afschrikken; langzaam maar zeker wordt het dan toch iets drukker. Voorzichtig wordt er hier en daar wat gedanst. Breaking Levees speelt bluesrock met lekkere gitaarriffs en een internationale sound. Het optreden is strak en de samenzang goed, maar jammer genoeg geldt ook voor deze band dat de podiumdynamiek nog verbeterd kan worden. Tijdens het laatste nummer lijken de bandleden opgestart te zijn en iets meer los te komen, maar langer dan een halfuurtje is deze band helaas niet gegund vanavond. (LM)
Rats on Rafts
Wanneer het Rotterdamse postpunk/newwave-kwartet Rats on Rafts rond een uur of negen het podium op het Lange Voorhout betreedt, is de temperatuur inmiddels gedaald tot z’n vijf graden en moet er met de handjes gewapperd worden om warm te blijven. Desondanks is er een aardig groot publiek komen opdraven voor Rats on Rafts en gedurende het drie kwartier durende optreden komen daar alleen maar meer mensen bij. De gecontroleerde herrie van het viertal zal ongetwijfeld niet bij iedereen in de smaak vallen, maar als er tegen het einde van de set zelfs een kleine pit wordt gevormd, is het duidelijk dat Rats on Rafts vanavond zijn doelgroep gevonden heeft. (KK)
The Sore Losers
Is het de regen een geldig excuus om ruim een kwartier te laat te beginnen? Gelukkig maakt The Sore Losers een hoop goed op het redelijk rustige Lange Voorhout. Het podium ligt wat verstopt en rond tien uur begint het flink te regen. Desondanks zijn er toch nog wat mensen naar The Sore Losers komen kijken, en terecht. Ze trappen af met een goed stevig intro en waarna de dansbare bluesrock de Lange Voorhout overschalt. Lekker catchy met goed gitaarspel. De band lijkt beïnvloed door Britse bands als Arctic Monkeys en dit optreden smaakt naar meer. Dat meer gaan we vast en zeker krijgen ook, want deze zomer staan ze al op Pinkpop. (BP)
Black Box Revelation
Het Belgische duo Black Box Revelation mag het podium aan de Lange Voorhout afsluiten. De enthousiaste presentator weet ze te verkopen als een snoeiharde band. Een valse belofte, want de lichtelijk bluesy garagerock is lang niet zo hard als we ons hadden ingebeeld. Gitarist en frontman Jan Paternoster klinkt rommelig en zingt vrijwel doorgaans vals. De inmiddels beschonken festivalgangers vinden het meer dan prima. Dat uit zich in een wilde pogo. Vooraan biedt een meisje de bandleden zelfs een blikje aan, maar tevergeefs. Jan en Dries zijn al van bier voorzien. Natuurlijk. De Vlamingen eindigen braaf op tijd. En zo was er opeens een einde, zonder toegift of langdradige toespraak. (FdJ)