Peter Pan Speedrock doet naam eer aan

Paard van Troje vakkundig onder vuur genomen

Tekst: Koen Kleiberg, Fotografie: Jan Piet Hartman ,

Van uitstel komt vaak afstel. Gelukkig was dit niet het geval bij het concert van Peter Pan Speedrock in de kleine zaal van het Paard van Troje, dat werd uitgesteld van 10 april naar vrijdag 25 september. Met het nieuwe album ‘Buckle Up & Shove It’ onder de arm deed de band voor het eerst in jaren weer Den Haag aan en was het publiek er getuige van hoe het drietal liet zien waarom het zo vaak de hardstwerkende band van Nederland wordt genoemd.

Om stipt 20:00 uur begint voorprogramma Black-Bone, net als Peter Pan Speedrock afkomstig uit Eindhoven, aan zijn half uur durende set. De band realiseert zich dat het nog vroeg is en hoewel de zaal nog niet bepaald vol staat, uit het drietal een aantal keren zijn dank voor de mensen die vroeg zijn gekomen. De no-nonsense hardrock van het trio doet denken aan Danko Jones en past erg goed bij het hoofdprogramma. Hoewel de riffs af en toe nog iets te generiek zijn om goed te blijven hangen speelt de band zeer strak en blijkt gitarist/zanger Steef nét de juiste hoeveelheid rocksterattitude te bezitten. Wat zou er in het Eindhovense eten zitten, dat de stad keer op keer weer de beste hardrock- en metalbands van het land lijkt te produceren?

Lang hebben we niet om over die vraag na te denken, want na een klein half uurtje raast de Eindhovense storm die Peter Pan Speedrock heet de zaal binnen om pas na een uur weer te gaan liggen. Het lijkt wel alsof het speedrocktrio een wereldrecord wil zetten voor meest gespeelde songs binnen een bepaalde tijd; in een moordend tempo wordt de ene na de andere bal van energie de zaal ingeknald, met slechts enkele kleine interrupties. De zaal is inmiddels goed gevuld en voorin wordt zelfs een kleine moshpit gestart. 

Het publiek weet bijna elke tekst woord voor woord mee te schreeuwen en dat is maar goed ook, want de zang is onder het gitaar-, bas-, en drumgeweld nauwelijks verstaanbaar. Niet dat dat echt uitmaakt; de band is hier na twintig jaar niet meer om nieuwe fans te maken, maar om de trouwe fanbase een vette avond te geven. Dat lukt Peter Pan Speedrock zonder moeite; het trio doet het laatste woord van zijn naam eer aan en na een knallende afsluiter is de band weer even plotseling weg als hij gekomen was. Geen uitbundige show, geen ingestudeerde praatjes, geen gezeik, maar gewoon een uur lang alles geven: een werkethiek waar veel bands wat van kunnen leren.