Albumpresentatie Sven Hammond één groot feest

Haagse muzikant gooit de ‘Soul’ overboord

Jan Piet Hartman | Foto’s: Peter Balkema ,

Donderdag 5 maart presenteerde Sven Hammond zijn vierde album ‘Sven Hammond IV’ in een afgeladen grote zaal van Paard van Troje. Zelden was een presentatie van een nieuw album zo’n groot feest. Risicovol, want met het overboord zetten van de ‘Soul’ in de naam was niet duidelijk welke kant het op zou gaan.

Als support staat Bells of Youth op het podium. Het publiek wordt getrakteerd op enthousiaste muzikanten, die met hun muziek het publiek in het Paard meer dan opgewarmd krijgen. Vooral tijdens het laatste nummer wordt er uitgebreid meegeklapt en gedanst. Missie meer dan geslaagd. Eén kleie tip, de mensen die iets later zijn binnengekomen vragen zich hardop af hoe deze band nu eigenlijk heet. Volgende keer de band nog even voorstellen meiden, dit kost volgers op Facebook.
 
Na Bells of Youth is het tijd voor Sven Hammond, zoals al eerder aangehaald, zonder het vertrouwde ‘Soul’ in de bandnaam. In een volle zaal, waarbij ook het eerste entresol geopend en behoorlijk vol is, trapt de band af. Een vertrouwde bezetting met Sven (Hammond) Figee (toetsen), Joost Kroon (drums), Glenn Gadum jr (bas), Tim Eijmaal (gitaar) en Ivan Peroti (zang). Stuk voor stuk gelouterde musici die met vele grote namen hebben samengewerkt. Ook musici die bijna allemaal zelf muziek schrijven en produceren, dus de grote vraag hoe dit gaat uitpakken vanavond.
 
Als je de oudere platen van Sven Hammond Soul in gedachten hebt, zal het vanavond even afwachten zijn, misschien wel schrikken. Vanaf de eerste tonen is er namelijk duidelijk een stap gezet van de rythm & blues richting rock. Het publiek is er in een opvallende samenstelling, vanaf een jaar of 18 tot 55+. Terwijl juist die jonge groep erg sterk aanwezig is. Daar wordt direct instemmend meegedanst op de eerste nummers, de oudere toeschouwers wachten af. Eigenlijk is de muziek een doorontwikkeling van wat de band eerder al maakte. Ook daar zitten nummers tussen die met de benaming ‘soul’ niet te plaatsen zijn. Deze nieuwe muziek is veel rauwer, sexy en na een aantal nummers valt het muntje; Prince, daar doet dit aan denken.
 
Het orgel van Sven Hammond, de drums van Joost Kroon, de gitaren en het geheime wapen van de band, Ivan Peroti, overgieten de rock met een soul-saus waardoor er een geweldige crossover ontstaat. Na anderhalf uur spelen is het Paard een kolkende massa van dansende mensen en zet de band een aantal oude instrumentale nummers in. Bij het wat oudere publiek is er een blijk van herkenning. Wat weggelopen toeschouwers komen weer naar voren. Totdat Ivan het podium betreedt en de eerder gezette toon van rock en soul nog sterker en overtuigender neerzet dan voor het intermezzo van oude nummers. Duidelijk is dat de band met deze muziek klaar is om de wijde wereld in te trekken en zaal voor zaal te veroveren.
 

De officiële presentatie van het album is alweer een paar weken geleden, maar in de woonplaats van Sven wordt dit nog eens dunnetjes overgedaan. Hier zijn volgens de band alle vrienden, familieleden, en bekenden van de partij. Vanuit het publiek worden twee bezoekers naar voren gehaald die de eer hebben om het album, ‘Sven Hammond IV’, aan de band te overhandigen. De band pakt aansluitend uit met een mix van oud en nieuw materiaal, maar wel gespeeld in ‘Sven Hammond nieuwe stijl’ en verdwijnt rond 23.00 uur na bijna twee uur spelen van het toneel. De toegift bestaat uit drie nummers, waaronder ‘King’ dan wordt opgedragen aan bandfotograaf Pablo. Het publiek heeft er van gesmuld, de vloer van het Paard was één kolkende dansende massa bezoekers. Het statement is meer dan duidelijk, Sven Hammond is de Nederlandse Prince.