Schuchter The Boxer Rebellion heeft geen opsmuk nodig

Sterk optreden in uitverkocht Paard van Troje

Remco van der Ham | Foto’s: Remie Stronks ,

“Dit soort optredens doen we eigenlijk nooit en ik ben zenuwachtiger dan ooit. Als iets niet helemaal goed gaat, dan ligt dat daar aan.” Het is zo’n beetje de enige volzin die de zichtbaar zenuwachtige Nathan Nicholson, frontman van The Boxer Rebellion, tijdens de door 3voor12 Den Haag georganiseerde sessie in het Paardcafé uitbrengt. De band lijkt ongemakkelijk met het intieme optreden voor een handvol publiek, maar laat zich muzikaal niet van de wijs brengen. Op deze zondag 23 februari is het een paar uur later tijdens de officiële show in de uitverkochte grote zaal van Paard van Troje niet heel veel anders.

Grootspraak, rockposes, grootse decors, indrukwekkende lichtshows of uitgebreide publieksparticipatie. Het zijn geen elementen die je bij een optreden van The Boxer Rebellion tegen zult komen. Nee, dit internationale viertal (met bandleden uit Amerika, Australië en Engeland) laat de muziek voor zich spreken. En waarom ook niet? De band grossiert in subtiele indiepop van het hoogste kaliber met ‘Diamonds’ als uitschieter, de eerste single van het vierde album ‘Promises’. Het nummer leverde de band de definitieve doorbraak op. In de Song van het Jaar lijst behaalde het zelfs de tweede positie achter megahit ‘Get lucky’ van Daft Punk en consorten. Net als in het Paardcafé is Nicholson een man van weinig woorden. Het publiek moet het doen met een incidenteel “dank je wel”, “cheers” en “good to be back in Den Haag”.

Gelukkig heeft The Boxer Rebellion geen opsmuk nodig om toch te kunnen overtuigen. De band staat als een huis. Adam Harrison (bas) en Piers Hewitt (drums) vormen een onverwoestbare ritmetandem en gitarist Todd Howe weet de nummers perfect in te kleuren. Nicholson maakt het af met zijn breekbare maar loepzuivere vocalen. De band is eigenlijk op geen foutje te betrappen. Een aantal nummers wordt live extra uitgebouwd. Zo krijgt ‘Fragile’ een indrukwekkend instrumentaal naar postrock neigend einde waarbij bassist Harrison met zijn SPDS-pad voor extra percussie zorgt.

The Boxer Rebellion heeft tot nu toe vier albums uitgebracht. Behalve het meest recente ‘Promises’ zijn er ook de albums ‘Exits’ (2005), ‘Union’ (2009) en ‘The Cold Still’ (2011). De setlijst van vanavond is een mooi samenraapsel van deze vier albums, waarbij wel de meeste nummers van ‘Promises’ gespeeld worden. Van debuutalbum ‘Exits’ worden slechts twee nummers gespeeld, ‘We have this place surrounded’ en ‘Watermelon’. Voor de fans van het eerste uur wellicht een wat magere score. Grootste gemis is ‘Caught in the light’, één van de prijsnummers van het album ‘The Cold Still’ wat bovendien voor een mooi rustpunt in de set had kunnen zorgen. Die taak is nu weggelegd voor het eveneens prachtige ‘You belong to me’ waarbij Nicholson zichzelf begeleid op toetsen.

Na een klein uur komt de reguliere set ten einde. De toegift wordt ingezet met een melancholische versie van Depeche Mode’s ‘Enjoy the silence’. Het een na laatste nummer ‘Locked in the basement’ wordt opgedragen aan supportact Christof. De Brabantse singer-songwriter verzorgt tijdens de gehele tour het voorprogramma. Hoewel slechts gewapend met een (akoestische) gitaar op het podium weet Christof zich kranig te weren tegenover het geluidsniveau van het binnenstromende publiek. We krijgen een half uurtje aan fijne folkpop voorgeschoteld waarbij Christof’s stemgeluid wel erg doet denken aan dat van Nicholson. Een perfecte opwarmer dus. Na het aan Christof opgedragen nummer beëindigt The Boxer Rebellion het sterkte optreden met het naar een instrumentale climax opbouwende ‘The Gospel of Goro Adachi’. Het publiek meer dan tevreden achterlatend.

De sessie die 3voor12 Den Haag heeft opgenomen met The Boxer Rebellion staat binnenkort online op de website en YouTube.