Quintus van der laan (artiestennaam Quintus) opende de BK Skooltainer op het buitenhof met een goed optreden. Tijdens de vierde editie van Talent Event moest de jonge zanger het afleggen tegen de band B Sharp, maar op het Buitenhof worden zijn klanken daar niet minder om gewaardeerd. Een klein groepje mensen geniet in het zonnetje van de subtiel gebrachte songs van de tiener. Hij komt over alsof hij dagelijks in zijn eentje op een podium vertoeft. Zijn interpretatie van het nummer ‘Space cowboy’ van Britse band Jamiroquai is leuk en wordt goed ontvangen. Ook tijdens de rustige nummers is duidelijk te horen dat de piepjonge zanger heel wat teweeg kan gaan brengen. Na de trainingen, workshops en live optredens die hij tijdens het Talent Event traject heeft doorgemaakt heeft hij een zelfverzekerd overkomen. Aan de rest van zijn uitvoering kan hier en daar natuurlijk wat bijgeschaafd worden, maar dat is deze jongeman vandaag geheel vergeven. Het publiek laat hem roepend en klappend weten dat hij de koning van de dag is. (JB)
Verslag Life I Live Festival 2012; de Skooltainer
Jonge bands op talentenpodium op Buitenhof
Nieuw dit jaar op het Life I Live Festival is de Skooltainer. Voor dit talentenpodium werden, in samenwerking met het Haags Pop Centrum, tijdens de Interscholaire de beste schoolbands van Den Haag gescout. Ter voorbereiding op het optreden tijdens Life I Live kregen de bands verschillende workshops aangeboden.
Tijdens de culturele Interscholaire tussen de middelbare scholen van Den Haag kunnen de leerlingen het tegen elkaar opnemen binnen verschillende disciplines. De schoolband The X’s van het Maerland Lyceum had hierin succes. Na een nummer van Jimi Hendrix goed ten gehore te brengen is het publiek in de ban van het kleine bandje. De zangeres is zichtbaar nerveus en wanneer er een fotograaf voor het podium komt te staan wordt dit alleen maar erger. Haar zang lijdt hier echter niet erg onder. De backing vocals zijn af en toe niet zuiver en ook het samenspel is niet foutloos. Ook al is de gitaar bijna groter dan de bespeelster, zij heeft een goede timing en speelt leuk. Er staan duidelijk veel vrienden van de band in het publiek dit maakt het extra gezellig. De wat hardere nummers van de set komen het beste over, maar alles klinkt wel een beetje hetzelfde. Met iets meer variatie kan dit bandje een heel eind komen. (JB)
De tweede act in de Skooltainer is degene met de meest opvallende bandnaam van vandaag; Lulu and the Fancy Tens. Presentator Remco Visker verwacht dat hier een mooi verhaal achter schuilgaat, maar de zangeres haalt het mysterie meteen uit de lucht: “We heten zo omdat we met z’n tienen zijn”. En dat ze met z’n tienen zijn, is te zien aan de hoeveelheid vrije ruimte op het podium. Het past allemaal maar net. Een drummer, bassist, gitarist, toetsenist, saxofonist, iemand op de ukelele en aan handvol zangers en zangeressen vullen de container. De band speelt nog geen eigen repertoire, maar kan een goede keuze van covers niet ontzegd worden. Zo komen bijvoorbeeld ‘Young folks’ van Peter Bjorn and John en ‘Home’ van Edward Sharpe voorbij. Als het eigen repertoire later net zo goed wordt, zien we deze band zeker nog eens terug op het Life I Live Festival. (RvdH)
Van de fijne indiepop covers van Lulu and the Fancy Tens, gaat het programma door met de rockband Professor Sage. Deze band van het Haags Montessori Lyceum (HML) maakt stevige rock die doet denken aan bands als Skunk Anansie en Paramore. Voornaamste troef van het viertal is frontvrouw Clarisse Gispen. De 17-jarige zangeres heeft een krachtige stem met een lekker hees geluid en daarnaast ook nog een zelfverzekerde podiumpresentatie. De rest van de band staat er echter nog wel wat onzeker bij, dus aan Clarisse de taak de rest van de band iets meer mee te slepen met haar eigen performance. En dan is Den Haag weer een lekkere rockband rijker. (RvdH)
In maart vertegenwoordigden Crystal Water het Segbroek College tijdens de Interscholaire. Ook al verwacht je bij het zien van die jonge koppies misschien niet zoveel, ze kunnen het wel. Drummer Jesse bespeelt de drums alsof hij ertussen geboren is, en uit de strot van leadzanger Pijke komt een geluid waar de jury van The Voice hun stoelen voor om zou draaien. Pijke is nog niet zo bedreven in het contact maken met het publiek maar dat geeft niet, want de bassist is dat wel. Michiel komt regelmatig naar voren om nummers aan te kondigen of het publiek aan te moedigen. En dat laatste lukt hem, want bij hun laatste nummer ‘Out of the blue’ klapt heel het volle Buitenhof mee. Het is een kort optreden, maar desalniettemin heeft deze driekoppige band in welgeteld een kwartier tijd heel veel fans voor zich gewonnen. Deze band zien we volgend jaar zeker terug, alleen dan niet meer in de Skooltainer, maar bijvoorbeeld op de Grote Markt. (WdK)
Als de laatste band op het programma van de Skooltainer graag een programmaboekje boven het bed wilde met daarin de historische eerste aankondiging op een groot festival, stelde Life I Live teleur. T.B.A. leest het programmaboekje, maar de tijd leert dat de Utrechtse band Close Up gaat spelen. Op het podium stond ongetwijfeld een viertal enthousiastelingen met gitaren. ‘Ongetwijfeld’ schrijven we, want 3voor12 Den haag stond helaas de volle 15 minuten in de rij voor het toilet. Ook de recensie kan het lege plekje boven het bed niet vullen dus, zeker niet omdat de beoogde alinea of fame schaamteloos gebruikt om Life I Live te porren om eens wat meer damestoiletten op het festival te plaatsen. (JE)