Denk aan de vroege albums van Michael Franti & Spearhead, het debuut van Relax, de stem van Eric Benet, de vlammende raps van Postmen en het album ‘Distant Relatives’ van Damian Marley en zijn maatje Nas en je hebt ‘It Will Be What It Is 4 As Long As We Let It Last’ van het Haagse L4.  We kunnen heel moeilijk doen, maar ook kort en duidelijk zijn. Dit is gewoon een lekkere plaat. Punt. Van voor tot achter grooved het geheel als een tiet op Ibiza. De langspeler staat bol van de soul met een jazzy touch en durft met oubollige discobeats en de vertrouwde clichés een brug te slaan. L4 verrast, verblijd en bevrijdt.

Met de tracks ‘Every single day’ en ‘ Free transport’ hebben de mannen grote hits in huis. Marketing technisch zou L4 er goed aan doen deze tracks vlak voor de zomer uit te brengen en eindelijk kunnen hitradio’s de monotone horizontale programmering met Adele, Maroon 5, Michel Teló en Gers Pardoel eens doorbreken met het fenomeen L4. Zeker het hoekige en springerige ‘Free transport’ zou theoretisch potten kunnen breken.

De plaat kent een vette start met ‘Ghetto politics’. “Dit komt lekker binnen”, is het eerste wat de recensent voelt. “Nothing is, what it is”, wordt er gerapt. Een mening die zonder meer gedeeld wordt. De track lijkt bijna vanzelf door te gaan in ‘Back 2 you’. Hier gaat het er heel beheerst aan toe en zijn het de subtiele Fender Rhodes klanken die de inkleuring van de gastvocalisten Blitz The Ambassador en Jon Tarifa herkenbaarheid geven.

Maikal X en April Darby zijn de andere gastvocalisten op deze schijf. Zeker de tracks waar de dame op meezingt hebben soul. Soms is het wel erg zoet en klinkt het wat zeurderig. In het refrein van ‘Friends’ is dit zelfs een beetje vervelend. Terwijl in het jazzy ‘Day & night’ dit juist het nummer maakt. Jazz speelt vaker de hoofdrol. Luister bijvoorbeeld naar ‘Things happen’. Frisse maar luie laidback beats komen je tegemoet. Versierd door een sophisticated saxofoontje, alsof Courtney Pine je even gedag komt zeggen. Ook proeft L4 nog even uit de snoepdoos van Prince in ‘It will be’. De synthesizerdisco uit het midden van de jaren tachtig komt rechtstreeks op je af.

Zoals echte hiphop betaamd, worden clichés niet geschuwd. ‘Terminated love’ is een knap bedachte ode aan enkele groten, waaronder James Brown en Nina Simone. Maar ook onze eigen E-Life en Def Rhymz worden besproken. “Hiphop is a vehicle”, zegt L4 tenslotte zelf. In ‘Can u imagine’ steekt dit collectief de draak met zichzelf en is het gelukkig allemaal niet zo serieus. Anderzijds wordt hier wel verwezen naar de klassieke quote van John F. Kennedy. “Not what your country can do for you.”

Met ‘Nasty mind’ wordt ‘It Will Be What It Is 4 As Long As We Let It Last’ afgesloten. Overduidelijk het slot van een album. Zoals de bekende mosterd na de maaltijd maar niet overbodig. Had zo’n track niet op het album gestaan, dan had je dit zonder twijfel gemist. Deze hiphoppers hebben er goed aan gedaan niet gelijk ten tijde van de L4 hype in Den Haag wederom een album uit te brengen. In plaats daarvan was L4 een tijdje uitbeeld om dit volwaardige hiphopalbum van niveau uit te brengen.

Beluister ‘It Will Be What It Is 4 As Long As We Let It Last' in de Haagse YouBox.