Verslag Bevrijdingsfestival Den Haag; de avond

Met Def P & De Beatbusters, Waylon, Mala Vita en meer

Cok Jouvenaar, Remco van der Ham en Tino van Leeuwen | Foto’s: Eefje Lammers en Ramond Jaggessar ,

Ook ’s avonds blijft het lekker druk op het Spuiplein. Vooral bij grote publiekstrekker Waylon, één van de Ambassadeurs van de Vrijheid, die vlak voor het optreden met helikopter wordt ingevlogen. Verder waren er ’s avonds onder andere nog optredens van Def P & De Beatbusters, Mala Vita en Bobby Kimball.

Met Def P & De Beatbusters, Waylon, Mala Vita en meer

Ook ’s avonds blijft het lekker druk op het Spuiplein. Vooral bij grote publiekstrekker Waylon, één van de Ambassadeurs van de Vrijheid, die vlak voor het optreden met helikopter wordt ingevlogen. Verder waren er ’s avonds onder andere nog optredens van Def P & De Beatbusters, Mala Vita en Bobby Kimball.

Het is vier uur, de zon staat hoog aan de hemel en het is midden op de dag. Mala Vita bouwt een feestje. De band heeft sinds 2002 veel gespeeld in de Haagse regio en een grote fanbase opgebouwd. Het kwintet werkt momenteel hard aan een nieuw album, dus horen we vandaag ook een paar nieuwe nummers. De rest van de setlist bestaat uit bekende live-klassiekers die voor het juiste feestgevoel zorgen. Frontman Mickael Franci is heer en meester geworden als het gaat om het inpakken van publiek. Soms wordt er gas teruggenomen om de aandacht van het publiek vast te houden. Als ‘Addio’ klinkt zijn er enkel blije gezichten en vrolijke mensen te zien. Mala Vita kan en doet het nog steeds. (CJ)

Nadat om vijf voor vijf alle bezoekers van de Bevrijdingsfestivals in Nederland een wave voor vrijheid doen, is het de beurt aan rapper Fresku om het publiek te vermaken. Met zijn titelloze debuutalbum uit 2010 wist hij een nominatie voor de 3VOOR12AWARD voor beste album te bemachtigen en eerder dit jaar werd hij tevens genomineerd voor een 3FM Award in de categorie hiphop. Er is veel publiek op het optreden van de Eindhovenaar afgekomen en dat doet de rapper zichtbaar goed. In rap tempo komen de tracks van zijn album voorbij en het publiek doet met ieder nummer enthousiast mee. Vooral bij het nummer ‘Kutkop’ gaat het los. Als Fresku aan het eind van zijn optreden ook nog een stage dive doet, kan hij al helemaal niet meer stuk. (RvdH)

Def P & De Beatbusters is een act die velen nog wel kennen van tien jaar geleden. De gelegenheidsformatie van toen is recentelijk nieuw leven in geblazen en komt nu zelfs met een langverwacht tweede album op de proppen. Vandaag op het Spuiplein geven ze een voorproefje, waarbij Def P trots vertelt dat hij vanochtend de cd’s in handen heeft gekregen en het eerste cellofaan eraf heeft gescheurd. En nu geven ze dus een optreden weg op het Bevrijdingsfestival Den Haag. Het publiek weet waarvoor het komt: zomerse skamuziek met dubbelzinnige teksten. Klassiekers ‘Bubbelbad’ en ‘Wrijving’ komen uiteraard voorbij, maar ook splinternieuw werk wordt aan het publiek gepresenteerd. Het is een waar feestje, vooral voor de mensen vooraan bij het podium, die er een heftige pit van maken. Dat er muzikaal af en toe dingen misgaan, lijkt hen niet eens op te vallen. Nee, de Beatbusters zijn weer hot en Def P is de koning. Dat belooft wat voor het komende festivalseizoen! (TvL)

De één na laatste act op de buitenpodia op het Spuiplein is Bobby Kimball, de oud-zanger van de Amerikaanse rockband Toto. Kimball was van 1977 tot 1984 en van 1997 tot 2008 leadzanger van de band. Hoewel Kimball ook een uitgebreide solodiscografie heeft opgebouwd, is het toch vooral het repertoire van Toto dat gespeeld wordt vandaag. Opvallend is het daarbij, dat er ook veel nummers van Toto worden gespeeld, die niet oorspronkelijk met Kimball als zanger zijn opgenomen, zoals ‘I’ll be over you’, ‘Stop loving you’ en ‘Pamela’. Bij het nummer ‘Africa’, één van de allergrootste hits van Toto, gaat het muzikaal niet helemaal lekker op het podium. Niet alle bandleden zitten in dezelfde toonsoort te spelen, waardoor het nummer in het begin helemaal nergens naar klinkt. Gelukkig weet iedereen zich snel te herpakken en loopt het vanaf het eerste refrein gewoon weer goed. En terwijl iedereen op het Spuiplein de refreinen van het nummer meezingt, komt het optreden van Kimball tot een goed eind. (RvdH)

De pop/rockband So What stond natuurlijk al eerder vandaag op te treden, in de foyer van het Theater aan het Spui doen ze het nog eens dunnetjes over. Er is maarliefst anderhalf uur speeltijd voor ze ingeruimd en dan is toch lastig om het publiek vast te houden. Maar het is en blijft  behoorlijk druk en dat heeft een positief effect op de band. De vier jongens spelen gedreven en tussen de nummers door is er regelmatig plaats voor een grapje. Het siert de band ook dat ze halverwege hun set ruimte maken voor Suzanne Ypma, die met haar band Pitch Blond vandaag reserve stond in het geval er een act zou uitvallen. Dat laatste gebeurde niet en nu mag ze (toch nog!) drie liedjes doen. Het eerste is een wonderschoon duet met Bart Schatteleijn die haar op akoestische gitaar begeleidt. ‘Puur’ en ‘eerlijk’ zijn termen die spontaan bovenborrelen. De andere twee doet ze met haar bandgenoten van Pitch Blond: bassist/gitarist Vincent van Haperen en drummer Joost le Feber. Wanneer So What terugkeert op het podium, speelt Joost nog een potje conga mee. Dat de formatie fans heeft in alle leeftijden, bewijst het jongetje dat achter de microfoon plaatsneemt om ‘Keep on running’ mee te zingen. Een leuk einde van een leuk optreden. (TvL)

Het Bevrijdingsfestival Den Haag wordt afgesloten door Waylon, één van de drie Ambassadeurs van de Vrijheid. Behalve Waylon zijn dat dit jaar ook Moke en The Opposites & The Partysquad. De drie acts reizen per helikopter langs verschillende Bevrijdingsfestivals in Nederland. Waylon doet vandaag, behalve Den Haag, ook de Bevrijdingsfestivals  Zuid-Holland, Gelderland en Amsterdam aan. Op het Spuiplein is hij dus al toe aan zijn vierde optreden van de dag, maar van vermoeidheid lijkt geen sprake. Met zichtbaar plezier en veel energie begint de zanger aan zijn optreden. Best knap na zo’n lange dag. Een strakke set volgt, waarbij de hits goed verdeeld over de set voorbij komen. Niet alle nummers zijn even sterk waardoor de aandacht al snel verslapt. De band speelt strak en Waylon is een uitstekend zanger, maar echt spetteren wil het maar niet. Het is allemaal net iets te braaf en niet echt spannend. Wel is Waylon entertainment van de bovenste plank en daarmee een goede afsluiter van de eerste editie van het officiële Bevrijdingsfestival Den Haag. (RvdH)