Het gaat hard met de band die pas een jaar bestaat. Twee jaar geleden ontmoeten Bas Prins en Quinten Meiresonne elkaar op school. Allebei hebben ze een voorliefde voor de muziek uit de jaren zestig.
Quinten: “Het nummer ‘Friday on my mind’ van The Easybeats heeft ons bij elkaar gebracht. Bas en ik zijn daardoor echt vrienden geworden. In het begin hebben we samen wat liedjes geschreven, maar we konden geen drummer vinden, tot we Lasse Voerman tegenkwamen.Lasse was in het begin niet zo’n goede drummer”. Lasse: “Mijn broer heeft een drumstel, ik drumde af en toe wat, maar dat was heel slecht. Ik heb wel les gehad, maar op dit moment ben ik opzoek naar een nieuwe drumleraar”. De band begint te repeteren en in april 2011 staan ze al in het voorprogramma van The Deaf in de kleine zaal van het Paard van Troje. Sindsdien hebben ze ook op PleinOpen en tijdens de Haagse Popweek gespeeld. Als kers op de taart staat de band in november weer in het voorprogramma van The Deaf, nu in de grote zaal. “We zijn nu meer op elkaar ingespeeld, het loopt gelikter, smooth”.
Voor de komst van Lasse schreven Bas en Quinten samen de nummers. “De nummers die we samen geschreven hebben spelen we nu nog. We schrijven nog steeds op dezelfde manier liedjes, maar nu komt een nummer echt met zijn drieën tot stand. Er is niet 1 songwriter”. The Consolers hebben twee leadsingers: “Eigenlijk loopt dat vanzelf, Bas zingt wat ruiger en Quinten kan hoger zingen”. Je stem is pas volgroeid rond je achttiende en de jongens krijgen de baard in de keel. “Soms moeten we de set wat omgooien, omdat het te hoog wordt om te zingen”. De band repeteert ongeveer 2 keer per week. Maar dat is al lang geleden. “Eigenlijk repeteren we nu alleen vlak voor een optreden”. Net als in de sixties zijn ook de nummers van The Consolers kort. “Onze nummers hoeven niet langer, het wordt dan eentonig en te lang”. Lasse (lachend): “te lang naar The Consolers luisteren is saai”!
De jongens grijpen terug naar muziek uit de jaren 60. Bas: ”Er is nu zoveel slechte muziek. Uiteraard zijn we door onze ouders opgevoed met muziek uit de jaren 50 en 60. Zelf houden we van The Hollies, The Beatles, The Rolling Stones en Herman’s Hermits. Daarbij zijn we geïnspireerd door The Deaf én door Jiskefet met hun ‘band’ The Cards met Suzy. We maken lieve sixties muziek met een echte beat”.
Bas speelt ook in Moore en Quinten in All Missing Pieces. The Consolers is een side-project. “Wel kut voor Lasse. Maar af en toe is het ook moeilijk te combineren, twee bands en dan ook nog huiswerk maken”. De leraren op school zijn wel te spreken over hun Mod uiterlijk/kledingstijl. “We zijn netjes gekleed. In de stad worden we wel eens aangesproken op onze kledingkeuze, maar dat maakt ons niets uit! Er zijn niet veel leeftijdsgenoten die ook van de sixties houden. Maar gelukkig bij Lasse op school wel”.
Deze winter gaan ze in eigen beheer een EP opnemen die wordt uitgebracht op vinyl. “De EP is bestemd als merchandise, we hebben geen grote plannen, het is leuk om uit te brengen en vooral leerzaam”. Op de EP komen zeker de liedjes: ‘Tango’, ‘You can be the one’ en ‘You Say’. We zijn benieuwd naar de hoogtepunten van The Consolers in 2011. “Twintig frikadellen en broodjes. En het optreden in de grote zaal van het Paard. Wow we zijn pas een half jaar aan het spelen en hebben al twee keer in het Paard gestaan!” Wat is volgens The Consolers de band van 2011? “Voor Den Haag The Fudge en nationaal Di-rect, hun nieuwe plaat is zo gaaf! Internationaal Arcade Fire, The Vaccines en Tima Impala”.
De heren willen nog wat kwijt: “ Knakworstjes, koop geen Willy warmer, it doesn’t fit en elke week naar de Burger King”! Tot slot de wens voor 2012: “Graag willen we volgend jaar nog meer spelen. Een droom is om te spelen op een jaren 60 festival in Berlijn of Londen. Maar in ieder geval ook buiten Den Haag, anders wordt het zo saai voor het publiek”.
Met oud en nieuw staan The Consolers op het sixtiesfestijn “Going to GoGo” in Paradiso.