DI-RECT is sterker dan ooit

En spelen de sterren van de hemel tijdens cd-presentatie

Francis Pronk | Foto’s: Eefje Lammers en Ron van Varik ,

Na een lang zoektocht heeft DI-RECT eindelijk een nieuwe zanger gevonden. De eerste single met zanger Marcel Veenendaal werd meteen een hit. Na maanden bikkelen in de studio is het eindelijk zover; de nieuwe plaat 'This Is Who We Are' is uit. Woensdag 19 mei presenteerden zij hun nieuwe album in de grote zaal van het Paard van Troje.

En spelen de sterren van de hemel tijdens cd-presentatie

Na een lang zoektocht heeft DI-RECT eindelijk een nieuwe zanger gevonden. De eerste single met zanger Marcel Veenendaal werd meteen een hit. Na maanden bikkelen in de studio is het eindelijk zover; de nieuwe plaat 'This Is Who We Are' is uit. Woensdag 19 mei presenteerden zij hun nieuwe album in de grote zaal van het Paard van Troje.

Het Paard is afgeladen met vrienden van de band, collega's uit de muziekindustrie en natuurlijk veel fans. Dennis Weening kondigt na een introductiepraatje de band vol enthousiasme aan. DI-RECT komt niet met z'n vijven het podium op, want ze hebben een extra gitarist erbij: Paul Jan Bakker (ook bekend van de band Seven). Ze openen met hun nieuwste single 'This is who we are'. Het nummer wordt al aardig meegezongen door het publiek en bij opvolger 'Natural high' wordt de zaal overspoeld door de warmte van Marcel’s stem. Bij dit nummer pakt Marcel er een tamboerijn bij en gitarist Spike zit weer helemaal in zijn eigen muzikale wereldje. Hij gaat altijd zo op in de muziek, dat het geweldig is om naar te kijken. Bij het nummer 'Forgiveness' is duidelijk te merken dat de band zich een geheel nieuwe sound heeft aangemeten. Het is niet meer te vergelijken met de muziek die ze vroeger maakten, de teksten zijn veel meer volwassen en gaan dieper. Vroeger zouden er gillende en flauwvallende meisjes vooraan staan. Nu staat er een heel ander publiek en een band met een volwassen geluid, goed om te zien.

Ze beginnen het nummer 'Times are changing' met een heel bijzonder intro. Met de tonen van 'We are your friends' van Justice starten ze het nummer, dat ook weer luid wordt meegezongen. Een van de belangrijkste redenen dat deze band na al die jaren nog steeds staat als een huis is de energie op het podium. Ze genieten zo van het spelen dat je er als bezoeker van het concert ook erg blij van wordt. Prachtig dat een band zoiets kan overbrengen. Bij het volgende nummer vloeien er luchtbellen door de ruimte. Marcel heeft er een mega bellenblaas bij gepakt en creëert een vrolijke sfeer in de zaal. Die sfeer was er al, maar hij maakt het nog ietsepietsie vrolijker. De tamboerijn komt er weer aan te pas en Spike schudt de ene solo na de andere uit zijn gitaar. Marcel haalt halverwege het nummer een bord erbij met de songtekst van het lied erop: "Our cause is stronger, our love will heal”. Erg leuk om op deze manier het publiek kennis te laten maken met een onbekend nummer. Doordat de zin steeds herhaalt wordt, blijft het lang in je hoofd zitten.

Na een introductie van de bandleden brengen zij 'Veni Vidi Vici' ten gehore. Marcel lijkt geluidseffecten aan zijn zang toe te voegen. Hij heeft een apparaat voor zich staan waar hij telkens aan draait. Hij laat nog eens horen wat een zuivere stem hij heeft. Gek genoeg is er geen valse noot te bekennen. Wat zou zijn geheim zijn? Marcel drumt met dit nummer mee op een floortom. Spike heeft zijn gitaar ingeruild voor de tamboerijn en bassist Bas en toetsenist Vince bespelen de koebel. Wederom is deze band een attractie om naar te kijken.

Na alle stevige rocknummers hebben ze ook een echte tranentrekker. Het nummer 'Hold on' heeft een gevoelige tekst en heeft een mooie opbouw van zacht naar hard. Bij het harde gedeelte hoef je maar even te knipperen of Spike staat weer aan de andere kant van het podium. Zelfs met een sigaret in zijn mond speelt hij of zijn leven ervan af hangt. Jamie slaat nog net het drumstel niet aan gort en de andere bandleden maken het plaatje compleet. Als laatste nummer spelen ze 'Walk with me', dat misschien wel het beste nummer van de hele plaat is. Er zijn mensen in de zaal die dit nummer al kunnen meezingen. Best knap, aangezien de cd pas sinds afgelopen vrijdag in de winkels ligt. Het nummer heeft prachtige instrumentale tussenstukken en Marcel schreeuwt mee door een megafoon. Halverwege het nummer neemt hij weer plaats achter de floortom en als de laatste tonen door de zaal klinken is het duidelijk: ze zijn sterker dan ooit.

Je kan veel over deze band zeggen, maar ze hebben bewezen dat ze gegroeid zijn en een indrukwekkende show neer kunnen zetten. De gillende meisjes, die drummer Jamie 'wipkippen' noemde, lijken verleden tijd. Er staan zes mannen op het podium die leven voor de muziek en een fantastische plaat hebben gemaakt. Het is pure entertainment om naar ze te kijken. Marcel die zich soms gedraagt als een heuse mimespeler en de Hagenezen om hem heen die de sterren van de hemel spelen. DI-RECT heeft bewezen dat ze nog lang niet de-fect zijn. Jammer dat de band vanavond niet alle nummers van de nieuwe cd kan spelen. "Anders staan ze de hele avond nog op het podium", aldus gitarist Spike. De jongens gaan nu genieten van hun cd release en het is tijd voor een biertje.